Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Διοξείδιο του θείου

[[Αρχείο:Sulfur-dioxide-2D.svg|thumb|right|200px]]
[[Αρχείο:Sulfur-dioxide-3D-vdW.png|thumb|right|200px]]
Το '''διοξείδιο του θείου''' είναι [[Ανόργανη ένωση|ανόργανη]] [[χημική ένωση]] με μοριακό τύπο '''SO<sub>2</sub>'''. Το [[Μόριο|μόριό]] του είναι τριατομικό και δεν είναι γραμμικό. Είναι [[αέριο]] με οσμή «καιόμενου θείου», και πράγματι αποτελεί το κυριότερο προϊόν της [[Καύση|καύσεως]] ουσιών που περιέχουν [[θείο]], γεγονός με περιβαλλοντική σημασία. Το διοξείδιο του θείου απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα κατά τις εκρήξεις των [[Ηφαίστειο|ηφαιστείων]] και σε μικρότερες ποσότητες από διάφορες βιομηχανίες και την καύση ορυκτών καυσίμων. Επειδή οι [[Γαιάνθρακας|γαιάνθρακες]] (κάρβουνο) και το [[πετρέλαιο]] περιέχουν ενώσεις του θείου, αναπόφευκτα η καύση τους εκλύει διοξείδιο του θείου. Με την παρουσία υγρασίας και περισσότερο κάποιου [[Καταλύτης|καταλύτη]] όπως το [[διοξείδιο του αζώτου]], το διοξείδιο του θείου οξειδώνεται παραπέρα σε [[τριοξείδιο του θείου]] (το οποίο διαλυόμενο στο νερό δίνει [[θειικό οξύ]]), πράγμα που όταν γίνεται στην ατμόσφαιρα δημιουργεί το φαινόμενο της [[Όξινη βροχή|όξινης βροχής]].

Το διοξείδιο του θείου υγροποιείται εύκολα και για τον λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκε στα πρώτα οικιακά [[Ψυγείο|ψυγεία]].

== Δομή και συγκόλληση ==
Το διοξείδιο του θείου (SO<sub>2</sub>) είναι ένα λυγισμένο μόριο με ομάδα σημείου συμμετρίας ''C'' <sub>2v</sub>.Μια προσέγγιση θεωρίας δεσμού σθένους, που λαμβάνει υπόψη μόνο τα τροχιακά ''s'' και ''p,'' θα περιέγραφε τον δεσμό από την άποψη του συντονισμού μεταξύ δύο δομών συντονισμού.
[[Αρχείο:Sulfur-dioxide-resonance-2D.svg|κέντρο|μικρογραφία|Δύο δομές συντονισμού διοξειδίου του θείου]]
Ο δεσμός θείου-οξυγόνου έχει τάξη δεσμού 1,5. Υπάρχει υποστήριξη για αυτή την απλή προσέγγιση που δεν επικαλείται ''d'' τροχιακή συμμετοχή. <ref>{{Cite journal|title=Chemical bonding in oxofluorides of hypercoordinatesulfur|last=Cunningham, Terence P.|last2=Cooper, David L.|last3=Gerratt, Joseph|last4=Karadakov, Peter B.|last5=Raimondi, Mario|journal=Journal of the Chemical Society, Faraday Transactions|year=1997|volume=93|issue=13|pages=2247–2254|doi=10.1039/A700708F}}</ref>Όσον αφορά τον φορμαλισμό μέτρησης ηλεκτρονίων, το άτομο θείου έχει [[Αριθμός οξείδωσης|κατάσταση οξείδωσης]] +4 και τυπικό φορτίο +1.

== Εμφάνιση ==
[[Αρχείο:Io_Aurorae_color.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Οι μπλε λάμψεις σέλας της ανώτερης ατμόσφαιρας της Ιώ προκαλούνται από το ηφαιστειακό διοξείδιο του θείου.]]
Το διοξείδιο του θείου βρίσκεται στη Γη και υπάρχει σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις και στην ατμόσφαιρα σε περίπου 1 ppm. <ref name="OwenPickering1997">{{Cite book|title=An Introduction to Global Environmental Issues|last=Owen, Lewis A.|last2=Pickering, Kevin T|publisher=Taylor copper extraction& Francis|isbn=978-0-203-97400-1|year=1997|pages=33–|url=https://books.google.com/books?id=6nVXMjonU38C&pg=PA33}}</ref> <ref name="TaylorSimpson1987">{{Cite journal|last=Taylor|first=J.A.|last2=Simpson|first2=R.W.|last3=Jakeman|first3=A.J.|title=A hybrid model for predicting the distribution of sulphur dioxide concentrations observed near elevated point sources|journal=Ecological Modelling|volume=36|issue=3–4|year=1987|pages=269–296|issn=0304-3800|doi=10.1016/0304-3800(87)90071-8}}</ref>

Σε άλλους πλανήτες, το διοξείδιο του θείου μπορεί να βρεθεί σε διάφορες συγκεντρώσεις, με την πιο σημαντική να βρίσκεται στην [[ατμόσφαιρα της Αφροδίτης]], όπου είναι το τρίτο πιο άφθονο ατμοσφαιρικό αέριο, με 150 ppm. Εκεί, αντιδρά με το νερό για να σχηματίσει σύννεφα [[Θειικό οξύ|θειικού οξέος]] όπου αποτελεί βασικό συστατικό του παγκόσμιου ατμοσφαιρικού κύκλου θείου του πλανήτη και συμβάλλει στην [[υπερθέρμανση του πλανήτη]]. <ref name="MarcqBertaux2012">{{Cite journal|last=Marcq|first=Emmanuel|last2=Bertaux|first2=Jean-Loup|last3=Montmessin|first3=Franck|last4=Belyaev|first4=Denis|title=Variations of sulphur dioxide at the cloud top of Venus's dynamic atmosphere|journal=Nature Geoscience|volume=6|pages=25–28|year=2012|issue=1|issn=1752-0894|doi=10.1038/ngeo1650|bibcode=2013NatGe...6...25M}}</ref> Έχει εμπλακεί ως βασικός παράγοντας στη θέρμανση του πρώιμου [[Άρης (πλανήτης)|Άρη]], με εκτιμήσεις συγκεντρώσεων στην κατώτερη ατμόσφαιρα έως και 100 ppm, <ref name="HalevyZuber2007">{{Cite journal|last=Halevy|first=I.|last2=Zuber|first2=M. T.|last3=Schrag|first3=D. P.|title=A Sulfur Dioxide Climate Feedback on Early Mars|journal=Science|volume=318|issue=5858|year=2007|pages=1903–1907|issn=0036-8075|doi=10.1126/science.1147039|pmid=18096802|bibcode=2007Sci...318.1903H|url=https://semanticscholar.org/paper/ef65437f2090afa004f173a1907ec1233d8ff3ac}}</ref> αν και υπάρχει μόνο σε ίχνη. Και στην Αφροδίτη και στον Άρη, όπως και στη Γη, η κύρια πηγή του πιστεύεται ότι είναι ηφαιστειακή. Η [[Ιώ (δορυφόρος)|ατμόσφαιρα της Ιώ]], ενός φυσικού δορυφόρου του [[Δίας (πλανήτης)|Δία]], είναι 90% διοξείδιο του θείου <ref name="IobookChap10">{{Cite book|title=Io after Galileo|url=https://archive.org/details/ioaftergalileone0000lope|first=E.|last=Lellouch|publisher=Springer-Praxis|isbn=978-3-540-34681-4|date=2007|chapter=Io's atmosphere|editor-last=Lopes, R. M. C.|pages=[https://archive.org/details/ioaftergalileone0000lope/page/231 231]–264}}</ref> και ίχνη πιστεύεται ότι υπάρχουν και στην ατμόσφαιρα του Δία.

Ως πάγος, πιστεύεται ότι υπάρχει σε αφθονία στα [[Δορυφόροι Γαλιλαίου|φεγγάρια του Γαλιλαίου]], ως εξαχνώσιμος πάγος ή παγετός στο ύστερο ημισφαίριο της [[Ιώ (δορυφόρος)|Ιώ]] <ref name="CruikshankHowell1985">{{Cite book|title=ICES in the Solar System|first=D. P.|last=Cruikshank|first2=R. R.|last2=Howell|isbn=978-94-010-8891-6|year=1985|chapter=Sulfur Dioxide Ice on IO|pages=805–815}}</ref> και στον φλοιό και τον μανδύα της [[Ευρώπη (δορυφόρος)|Ευρώπης]], του [[Γανυμήδης (δορυφόρος)|Γανυμήδη]] και της [[Καλλιστώ (δορυφόρος)|Καλλιστώ]], πιθανώς επίσης σε υγρή μορφή, και αντιδρά εύκολα με το νερό. <ref>[http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?release=2010-319 Europa's Hidden Ice Chemistry – NASA Jet Propulsion Laboratory].</ref>

== Παραγωγή ==
Το διοξείδιο του θείου παράγεται κυρίως για την παρασκευή [[Θειικό οξύ|θειικού οξέος]] (βλ. διαδικασία επαφής). Στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]] το 1979, 23,6 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι διοξειδίου του θείου χρησιμοποιήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, σε σύγκριση με 150.000 μετρικούς τόνους, που χρησιμοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς. Το μεγαλύτερο μέρος του διοξειδίου του θείου παράγεται από την καύση στοιχειακού [[Θείο|θείου]].  Ένα μέρος του διοξειδίου του θείου παράγεται επίσης με ψήσιμο [[Σιδηροπυρίτης|πυρίτη]] και άλλων [[Σουλφίδια|θειούχων]] μεταλλευμάτων στον αέρα.
[[Αρχείο:03._Горење_на_сулфур_во_атмосфера_од_кислород.webm|αριστερά|μικρογραφία|Ένα πείραμα που δείχνει καύση θείου σε [[οξυγόνο]]. Χρησιμοποιείται ένας θάλαμος ροής συνδεδεμένος με μια φιάλη πλύσης αερίου (γεμάτη με διάλυμα [[Ηλιανθίνη|μεθυλ πορτοκαλιού]]). Το προϊόν είναι διοξείδιο του θείου (SO<sub>2</sub> ), με μερικά ίχνη τριοξειδίου του [[Τριοξείδιο του θείου|θείου]] (SO<sub>3</sub>). Ο «καπνός» που εξέρχεται από τη φιάλη πλύσης αερίου είναι, στην πραγματικότητα, μια ομίχλη θειικού οξέος, που δημιουργείται στην αντίδραση.]]

=== Διαδρομές καύσης ===
Το διοξείδιο του θείου είναι το προϊόν της καύσης [[Θείο|θείου]] ή καύσης υλικών που περιέχουν θείο:

: S + O<sub>2</sub> → SO<sub>2</sub>, ΔH = −297 kJ/mol

Για την υποβοήθηση της καύσης, υγροποιημένο θείο (140–150&nbsp;°C, 284-302&nbsp;°F) ψεκάζεται μέσω ενός ακροφυσίου ψεκασμού, για τη δημιουργία λεπτών σταγόνων θείου με μεγάλη επιφάνεια. Η αντίδραση είναι [[Εξώθερμη διεργασία|εξώθερμη]] και η καύση παράγει θερμοκρασίες 1000–1600&nbsp;°C (1832–2912&nbsp;°F). Η σημαντική ποσότητα θερμότητας που παράγεται ανακτάται από την παραγωγή ατμού, που μπορεί στη συνέχεια να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια.

Η καύση του [[Υδρόθειο|υδρόθειου]] και των οργανοθείων ενώσεων προχωρά παρόμοια. Για παράδειγμα:

<chem>2H2S + 3O2 -> 2H2O + 2SO2</chem>

Το ψήσιμο θειούχων μεταλλευμάτων όπως ο [[Σιδηροπυρίτης|πυρίτης]], ο [[Σφαλερίτης|φαλερίτης]] και η [[Κινναβαρίτης|κιννάβαρη]] (θειούχος υδράργυρος) απελευθερώνει επίσης SO<sub>2</sub> : <ref>Shriver, Atkins.</ref>

<chem>4FeS2 + 11O2 -> 2 Fe2O3 + 8SO2</chem>

<chem>2ZnS + 3O2 -> 2ZnO + 2SO2</chem>

<chem>HgS + O2 -> Hg + SO2</chem>

<chem>4FeS + 7O2 -> 2 Fe2O3 + 4SO2</chem>

Ένας συνδυασμός αυτών των αντιδράσεων είναι υπεύθυνος για τη μεγαλύτερη πηγή διοξειδίου του θείου, τις ηφαιστειακές εκρήξεις. Αυτά τα γεγονότα μπορούν να απελευθερώσουν εκατομμύρια τόνους SO<sub>2</sub> .

=== Αναγωγή υψηλότερων οξειδίων ===
Το διοξείδιο του θείου μπορεί επίσης να είναι ένα υποπροϊόν στην κατασκευή [[Τσιμέντο|τσιμέντου]] πυριτικού ασβεστίου, το CaSO<sub>4</sub> θερμαίνεται με [[Οπτάνθρακας|κοκ]] και άμμο σε αυτή τη διαδικασία:

<chem>2 CaSO4 + 2 SiO2 + C -> 2 CaSiO3 + 2 SO2 + CO2</chem>

Μέχρι τη δεκαετία του 1970, εμπορικές ποσότητες θειικού οξέος και τσιμέντου παράγονταν με αυτή τη διαδικασία στο Whitehaven της Αγγλίας. Μετά την ανάμιξη με [[Σχιστόλιθος|σχιστόλιθο]] ή μάργα και το καβούρδισμα, το θειικό απελευθέρωσε αέριο διοξείδιο του θείου, που χρησιμοποιείται στην παραγωγή θειικού οξέος, η αντίδραση παρήγαγε επίσης πυριτικό ασβέστιο, έναν πρόδρομο στην παραγωγή τσιμέντου. <ref>[http://www.lakestay.co.uk/whitehavenmininghistory.html WHITEHAVEN COAST ARCHAEOLOGICAL SURVEY]. lakestay.co.uk (2007)</ref>

Σε εργαστηριακή κλίμακα, η δράση του θερμού συμπυκνωμένου θειικού οξέος στις χάλκινες τομές παράγει διοξείδιο του θείου.

<chem>Cu + 2 H2SO4 -> CuSO4 + SO2 + 2 H2O</chem>

=== Από θειώδη ===
Τα θειώδη προκύπτουν από τη δράση της υδατικής βάσης στο διοξείδιο του θείου:

<chem>SO2 + 2NaOH -> Na2SO3 + H2O</chem>

Η αντίστροφη αντίδραση εμφανίζεται κατά την οξίνιση:

: H<sup>+</sup> + HSO<sub>3</sub><sup>−</sup> → SO<sub>2</sub> + H<sub>2</sub>O
== Αντιδράσεις ==

Με το θείο σε κατάσταση οξείδωσης +4, το διοξείδιο του θείου είναι ένας αναγωγικός παράγοντας. Οξειδώνεται από αλογόνα, για να δώσει τα σουλφουρυλο αλογονίδια, όπως το σουλφουρυλοχλωρίδιο:

: SO<sub>2</sub> + Cl<sub>2</sub> → SO<sub>2</sub>Cl<sub>2</sub>

Το διοξείδιο του θείου είναι ο [[Οξειδοαναγωγικά σώματα|οξειδωτικός παράγοντας]] στη διαδικασία Claus, η οποία διεξάγεται σε μεγάλη κλίμακα στα [[Διυλιστήριο πετρελαίου|διυλιστήρια πετρελαίου]]. Εδώ, το διοξείδιο του θείου ανάγεται με υδρόθειο για να δώσει στοιχειακό θείο:

<chem>SO2 + 2 H2S -> 3S + 2H2O</chem>

Η διαδοχική οξείδωση του διοξειδίου του θείου, ακολουθούμενη από την ενυδάτωσή του, χρησιμοποιείται για την παραγωγή θειικού οξέος.

<chem>2SO2 + 2H2O + O2 -> 2H2SO4</chem>

=== Εργαστηριακές αντιδράσεις ===
Το διοξείδιο του θείου είναι ένα από τα λίγα κοινά όξινα αλλά αναγωγικά αέρια. Γίνεται υγρό ρόδινο (όξινο), και στη συνέχεια λευκό (λόγω της λευκαντικής του δράσης). Μπορεί να αναγνωριστεί διοχετεύοντάς το μέσω ενός διχρωμικού διαλύματος, μετατρέποντας το διάλυμα από πορτοκαλί σε πράσινο (Cr<sup>3+</sup> (aq)). Μπορεί επίσης να μειώσει τα ιόντα σιδήρου σε σίδηρο. <ref name="Lucas">{{Cite web|url=http://publications.gc.ca/collections/collection_2017/rncan-nrcan/M34-20/M34-20-107-eng.pdf|title=Information archivée dans le Web}}</ref>

Το διοξείδιο του θείου μπορεί να αντιδράσει με ορισμένα 1,3-[[Αλκαδιένια|διένια]] σε μια χελετροπική αντίδραση για να σχηματίσει κυκλικές σουλφόνες. Αυτή η αντίδραση αξιοποιείται σε βιομηχανική κλίμακα για τη σύνθεση σουλφολάνης, η οποία είναι ένας σημαντικός διαλύτης στην πετροχημική βιομηχανία.

Το διοξείδιο του θείου μπορεί να συνδεθεί με ιόντα μετάλλων ως πρόσδεμα για να σχηματίσει σύμπλοκα διοξειδίου του θείου-μετάλλου, τυπικά όπου το μέταλλο μετάπτωσης βρίσκεται σε κατάσταση οξείδωσης 0 ή +1. Αναγνωρίζονται πολλοί διαφορετικοί τρόποι σύνδεσης (γεωμετρίες), αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, το πρόσδεμα είναι μονοοδοντωτό, προσκολλημένο στο μέταλλο μέσω θείου, το οποίο μπορεί να είναι επίπεδο ή πυραμιδικό η<sup>1</sup>.  Ως η<sup>1</sup> -SO<sub>2</sub> (επίπεδο με δεσμό S) το διοξείδιο του θείου λειτουργεί ως βάση Lewis, χρησιμοποιώντας το μοναχικό ζεύγος στο S. Το διοξείδιο του θείου (SO<sub>2</sub>) λειτουργεί ως [[Οξέα και βάσεις κατά Λιούις|οξέα Lewis]] στον τρόπο σύνδεσης η<sup>1</sup> -SO<sub>2</sub> (πυραμιδική με δεσμό S) με μέταλλα και στα προϊόντα προσθήκης 1:1 με βάσεις Lewis όπως διμεθυλακεταμίδιο και τριμεθυλαμίνη. Κατά τη σύνδεση με βάσεις Lewis, οι όξινες παράμετροι του SO<sub>2</sub> είναι E<sub>A</sub> = 0,51 και E<sub>A</sub> = 1,56.
== Χρήσεις ==

Η γενική, κυρίαρχη χρήση του διοξειδίου του θείου είναι στην παραγωγή [[Θειικό οξύ|θειικού οξέος]]. 

=== Πρόδρομος του θειικού οξέος ===
Το διοξείδιο του θείου είναι ένα ενδιάμεσο στην παραγωγή θειικού οξέος, το οποίο μετατρέπεται σε [[Τριοξείδιο του θείου|τριοξείδιο]] του θείου, και στη συνέχεια σε ελαιούχο, το οποίο μετατρέπεται σε θειικό οξύ. Το διοξείδιο του θείου για το σκοπό αυτό παράγεται, όταν το θείο ενώνεται με το οξυγόνο. Η μέθοδος μετατροπής του διοξειδίου του θείου σε θειικό οξύ ονομάζεται διαδικασία επαφής. Πολλά δισεκατομμύρια κιλά παράγονται ετησίως, για το σκοπό αυτό.

=== Συντηρητικό τροφίμων ===

Το διοξείδιο του θείου χρησιμοποιείται μερικές φορές ως συντηρητικό για τα αποξηραμένα [[Βερίκοκο|βερίκοκα]], τα αποξηραμένα [[Συκιά|σύκα]] και άλλα αποξηραμένα φρούτα, λόγω των αντιμικροβιακών του ιδιοτήτων και της ικανότητάς του να αποτρέπει την [[Οξειδοαναγωγή|οξείδωση]] . Ονομάζεται [[Πρόσθετα τροφίμων|E]]220, <ref>[http://www.food.gov.uk/safereating/chemsafe/additivesbranch/enumberlist#h_3 Current EU approved additives and their E Numbers], The Food Standards Agency website.</ref> όταν χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο στην Ευρώπη. Ως συντηρητικό, διατηρεί την πολύχρωμη εμφάνιση των φρούτων και αποτρέπει τη σήψη. Προστίθεται επίσης σε θειωμένη [[μελάσα]]. Το εξαχνωμένο θειώδες αναφλέγεται και καίγεται σε κλειστό χώρο με τους καρπούς. Αυτό γίνεται συνήθως σε εξωτερικούς χώρους. <ref name=":0">{{Citation|title=Preserving foods: Drying fruits and Vegetable|url=https://nchfp.uga.edu/publications/uga/uga_dry_fruit.pdf|publisher=University of Georgia cooperative extension service|accessdate=2022-10-16|archivedate=2022-09-27|archiveurl=https://web.archive.org/web/20220927163031/https://nchfp.uga.edu/publications/uga/uga_dry_fruit.pdf|deadurl=}}</ref> Τα φρούτα μπορούν να θειωθούν με εμβάπτιση είτε σε όξινο θειώδες νάτριο, είτε σε θειώδες [[Θειώδες νάτριο|νάτριο]], είτε σε [[Μεταδιθειωδες νάτριο|μεταδιθειώδες νάτριο]]. <ref name=":0" />

==== Οινοποίηση ====
Το διοξείδιο του θείου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην [[Οινοποιία|οινοποίηση]] από τους Ρωμαίους, όταν ανακάλυψαν ότι το κάψιμο των κεριών θείου μέσα σε άδεια δοχεία κρασιού τα κρατά φρέσκα και απαλλαγμένα από τη μυρωδιά του ξιδιού. <ref>{{Cite web|url=http://www.practicalwinery.com/janfeb09/page1.htm|title=Practical Winery & vineyard Journal Jan/Feb 2009|ημερομηνία=1 Feb 2009|publisher=www.practicalwinery.com|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130928111625/http://www.practicalwinery.com/janfeb09/page1.htm|archivedate=2013-09-28|url-status=dead}}</ref>

Εξακολουθεί να είναι μια σημαντική ένωση στην οινοποίηση και μετράται σε μέρη ανά εκατομμύριο (''ppm'') στο κρασί. Υπάρχει ακόμη και στο λεγόμενο μη θειούχο κρασί σε συγκεντρώσεις έως και 10mg/L. <ref>[http://www.morethanorganic.com/sulphur-in-the-bottle Sulphites in wine], MoreThanOrganic.com.</ref> Χρησιμεύει ως [[αντιβιοτικό]] και ως [[Αντιοξειδωτικά|αντιοξειδωτικό]], προστατεύοντας το κρασί από την αλλοίωση από βακτήρια και την οξείδωση, ένα φαινόμενο που οδηγεί στο μαύρισμα του κρασιού και στην απώλεια των ειδικών γεύσεων της ποικιλίας. <ref name="Jackson">Jackson, R.S. (2008) Wine science: principles and applications, Amsterdam; Boston: Elsevier/Academic Press</ref> <ref name="Guerrero">{{Cite journal|doi=10.1016/j.tifs.2014.11.004|title=Demonstrating the efficiency of sulphur dioxide replacements in wine: A parameter review|journal=Trends in Food Science & Technology|volume=42|pages=27–43|year=2015|last=Guerrero|first=Raúl F|last2=Cantos-Villar|first2=Emma}}</ref> Η αντιμικροβιακή του δράση βοηθά επίσης στην ελαχιστοποίηση της πτητικής οξύτητας. Τα κρασιά που περιέχουν διοξείδιο του θείου συνήθως φέρουν την ένδειξη "περιέχουν θειώδη".

Το διοξείδιο του θείου υπάρχει στο κρασί σε ελεύθερη και δεσμευμένη μορφή και οι συνδυασμοί αναφέρονται ως ολικό SO<sub>2</sub>. Η σύνδεση, για παράδειγμα με την καρβονυλική ομάδα της [[Αιθανάλη|ακεταλδεΰδης]], ποικίλλει ανάλογα με το εν λόγω κρασί. Η ελεύθερη μορφή υπάρχει σε ισορροπία μεταξύ του μοριακού SO<sub>2</sub> (ως διαλυμένο αέριο) και του διθειώδους ιόντος, το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται σε ισορροπία με το θειώδες ιόν. Αυτές οι ισορροπίες εξαρτώνται από το pH του κρασιού. Το χαμηλότερο pH μετατοπίζει την ισορροπία προς το μοριακό (αέριο) SO<sub>2</sub>, που είναι η ενεργή μορφή, ενώ σε υψηλότερο pH βρίσκεται περισσότερο SO<sub>2</sub> στις ανενεργές θειώδες και διθειώδεις μορφές. Το μοριακό SO<sub>2</sub> είναι ενεργό ως αντιμικροβιακό και αντιοξειδωτικό, και αυτή είναι επίσης η μορφή που μπορεί να γίνει αντιληπτή ως έντονη οσμή σε υψηλά επίπεδα. Τα κρασιά με ολικές συγκεντρώσεις SO<sub>2</sub> κάτω από 10 ppm δεν απαιτούν την ένδειξη "περιέχει θειώδη" στην ετικέτα από τη νομοθεσία των ΗΠΑ και της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]] Το ανώτατο όριο του συνολικού SO<sub>2</sub> που επιτρέπεται στο κρασί στις ΗΠΑ είναι 350 ppm και στην ΕΕ είναι 160 ppm για τα κόκκινα κρασιά και 210 ppm για τα λευκά και τα ροζέ κρασιά. Σε χαμηλές συγκεντρώσεις, το SO<sub>2</sub> είναι ως επί το πλείστον μη ανιχνεύσιμο στο κρασί, αλλά σε συγκεντρώσεις ελεύθερου SO<sub>2</sub> πάνω από 50 ppm, το SO<sub>2</sub> γίνεται εμφανές στη μυρωδιά και τη γεύση του κρασιού. 

Το SO<sub>2</sub> είναι επίσης μια πολύ σημαντική ένωση στην υγιεινή του οινοποιείου. Τα οινοποιεία και ο εξοπλισμός πρέπει να διατηρούνται καθαρά και επειδή η χλωρίνη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα οινοποιείο, λόγω του κινδύνου λεκέδων από φελλό, <ref>[http://www.extension.purdue.edu/extmedia/FS/FS-50-W.pdf Chlorine Use in the Winery]. </ref> ένα μείγμα SO<sub>2</sub>, νερού και κιτρικού οξέος χρησιμοποιείται συνήθως, για τον καθαρισμό και την απολύμανση του εξοπλισμού. [[Όζον|Το όζον]] (O<sub>3</sub>) χρησιμοποιείται πλέον εκτενώς για απολύμανση στα οινοποιεία, λόγω της αποτελεσματικότητάς του και επειδή δεν επηρεάζει το κρασί ή τον περισσότερο εξοπλισμό. <ref>[https://www.practicalwinery.com/janfeb00/ozone.htm Use of ozone for winery and environmental sanitation] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170912102459/https://www.practicalwinery.com/janfeb00/ozone.htm |date=2017-09-12 }}, Practical Winery & Vineyard Journal.</ref>

=== Ως αναγωγικός παράγοντας ===
Το διοξείδιο του θείου είναι επίσης καλό αναγωγικό. Με την παρουσία νερού, το διοξείδιο του θείου μπορεί να αποχρωματίσει ουσίες. Συγκεκριμένα, είναι ένα χρήσιμο αναγωγικό [[Χλωρίνη|λευκαντικό]] για [[Χαρτί|χαρτιά]] και ευαίσθητα υλικά, όπως ρούχα. Αυτό το αποτέλεσμα λεύκανσης συνήθως δεν διαρκεί πολύ. Το [[οξυγόνο]] στην ατμόσφαιρα επαναοξειδώνει τις μειωμένες βαφές, αποκαθιστώντας το χρώμα. Στην επεξεργασία αστικών λυμάτων, το διοξείδιο του θείου χρησιμοποιείται για την επεξεργασία των χλωριωμένων λυμάτων πριν από την απελευθέρωση. 

Το διοξείδιο του θείου είναι αρκετά διαλυτό στο νερό και με φασματοσκοπία IR και Raman. Το υποθετικό [[θειώδες οξύ]], (H<sub>2</sub>SO<sub>3</sub>), δεν υπάρχει σε κανένα βαθμό. Ωστόσο, τέτοια διαλύματα δείχνουν φάσματα του ιόντος υδρόθειου, HSO<sub>3</sub><sup>−</sup>, με αντίδραση με νερό, και στην πραγματικότητα είναι ο πραγματικός αναγωγικός παράγοντας που υπάρχει:

<chem>SO2 + H2O <=> HSO3- + H+</chem>

=== Ως υποκαπνιστικό ===
Στις αρχές του 20ου αιώνα, το διοξείδιο του θείου χρησιμοποιήθηκε στο Μπουένος Άιρες ως υποκαπνιστικό για να σκοτώσει αρουραίους που έφεραν το [[Yersinia pestis|βακτήριο Yersinia pestis]], το οποίο προκαλεί τη βουβωνική πανώλη. Η εφαρμογή ήταν επιτυχής και η εφαρμογή αυτής της μεθόδου επεκτάθηκε και σε άλλες περιοχές στη Νότια Αμερική. Στο Μπουένος Άιρες, όπου αυτές οι συσκευές ήταν γνωστές ως Sulfurozador, αλλά αργότερα και στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τη Νέα Ορλεάνη και το Σαν Φρανσίσκο, οι μηχανές επεξεργασίας διοξειδίου του θείου βγήκαν στους δρόμους για να επιτρέψουν εκτεταμένες εκστρατείες απολύμανσης, με αποτελεσματικά αποτελέσματα. <ref>{{Cite journal|last=Engelmann|first=Lukas|title=Fumigating the Hygienic Model City: Bubonic Plague and the Sulfurozador in Early-Twentieth-Century Buenos Aires|journal=Medical History|date=July 2018|volume=62|issue=3|pages=360–382|doi=10.1017/mdh.2018.37|pmid=29886876|pmc=6113751}}</ref>

=== Βιοχημικοί και βιοϊατρικοί ρόλοι ===
Το διοξείδιο του θείου ή το όξινο θειώδες της συζευγμένης βάσης του παράγεται βιολογικά ως ενδιάμεσο τόσο σε οργανισμούς που μειώνουν τα θειικά όσο και σε βακτήρια που οξειδώνουν το θείο. Ο ρόλος του διοξειδίου του θείου στη βιολογία των θηλαστικών δεν είναι ακόμη καλά κατανοητός. <ref>{{Cite journal|last=Liu|first=D.|last2=Jin|first2=H.|last3=Tang|first3=C.|last4=Du|first4=J.|title=Sulfur Dioxide: a Novel Gaseous Signal in the Regulation of Cardiovascular Functions|journal=Mini-Reviews in Medicinal Chemistry|year=2010|volume=10|issue=11|pages=1039–1045|doi=10.2174/1389557511009011039|pmid=20540708}}</ref> Το διοξείδιο του θείου μπλοκάρει τα νευρικά σήματα από τους υποδοχείς του πνευμονικού τεντώματος και καταργεί το αντανακλαστικό διόγκωσης Hering-Breuer.

Θεωρείται ότι το ενδογενές διοξείδιο του θείου παίζει σημαντικό φυσιολογικό ρόλο στη ρύθμιση της λειτουργίας της [[Καρδιά|καρδιάς]] και των [[Αιμοφόρο αγγείο|αιμοφόρων αγγείων]] και ο ανώμαλος ή ανεπαρκής μεταβολισμός του διοξειδίου του θείου μπορεί να συμβάλει σε διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως η [[αρτηριακή υπέρταση]], η [[αθηροσκλήρωση]], η [[Πνευμονική υπέρταση|πνευμονική αρτηριακή υπέρταση]] και η [[Στηθάγχη|στενοκαρδία]]. <ref>{{Cite journal|last=Tian|first=Hong|title=Advances in the study on endogenous sulfur dioxide in the cardiovascular system|journal=Chinese Medical Journal|date=5 November 2014|volume=127|issue=21|pages=3803–3807|doi=10.3760/cma.j.issn.0366-6999.20133031|doi_brokendate=31 July 2022|pmid=25382339|url=https://journals.lww.com/25382339.pmid}}</ref>

Φάνηκε ότι σε παιδιά με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση λόγω συγγενών καρδιοπαθειών το επίπεδο της [[Ομοκυστεΐνη|ομοκυστεΐνης]] είναι υψηλότερο και το επίπεδο του ενδογενούς διοξειδίου του θείου είναι χαμηλότερο από ό,τι στα φυσιολογικά παιδιά. Επιπλέον, αυτές οι βιοχημικές παράμετροι συσχετίζονται ισχυρά με τη σοβαρότητα της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης. Οι συγγραφείς θεώρησαν ότι η ομοκυστεΐνη είναι ένας από τους χρήσιμους βιοχημικούς δείκτες της σοβαρότητας της νόσου και ο μεταβολισμός του διοξειδίου του θείου ως ένας από τους πιθανούς θεραπευτικούς στόχους σε αυτούς τους ασθενείς. <ref>{{Cite journal|title=Correlation between endogenous sulfur dioxide and homocysteine in children with pulmonary arterial hypertension associated with congenital heart disease|language=zh|journal=Zhonghua Er Ke Za Zhi|date=Aug 2014|volume=52|issue=8|pages=625–629|pmid=25224243}}</ref>

Το ενδογενές διοξείδιο του θείου έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνει τον ρυθμό πολλαπλασιασμού των ενδοθηλιακών λείων μυϊκών κυττάρων στα αιμοφόρα αγγεία, μέσω της μείωσης της δραστηριότητας MAPK και της ενεργοποίησης [[Αδενυλική κυκλάση|της αδενυλυλοκυκλάσης]] και της πρωτεϊνικής κινάσης Α . <ref>{{Cite journal|title=Sulfur dioxide inhibits vascular smooth muscle cell proliferation via suppressing the Erk/MAP kinase pathway mediated by cAMP/PKA signaling|journal=Cell Death Dis.|date=May 2014|volume=5|issue=5|pages=e1251|doi=10.1038/cddis.2014.229|pmid=24853429|pmc=4047873}}</ref> πολλαπλασιασμός των κυττάρων των λείων μυών είναι ένας από τους σημαντικούς μηχανισμούς υπερτασικής αναδιαμόρφωσης των αιμοφόρων αγγείων και της στένωσής τους, επομένως είναι ένας σημαντικός παθογενετικός μηχανισμός στην αρτηριακή υπέρταση και την αθηροσκλήρωση.

Το ενδογενές διοξείδιο του θείου σε χαμηλές συγκεντρώσεις προκαλεί αγγειοδιαστολή, που εξαρτάται από το ενδοθήλιο. Σε υψηλότερες συγκεντρώσεις προκαλεί αγγειοδιαστολή ανεξάρτητη από το ενδοθήλιο και έχει αρνητική ινότροπη επίδραση στη λειτουργία της καρδιακής παροχής, μειώνοντας έτσι αποτελεσματικά την αρτηριακή πίεση και την κατανάλωση οξυγόνου του μυοκαρδίου. Οι αγγειοδιασταλτικές και βρογχοδιασταλτικές επιδράσεις του διοξειδίου του θείου μεσολαβούνται μέσω διαύλων ασβεστίου που εξαρτώνται από το ΑΤΡ και διαύλων ασβεστίου τύπου L ("διυδροπυριδίνη"). Το ενδογενές διοξείδιο του θείου είναι επίσης ένας ισχυρός αντιφλεγμονώδης, αντιοξειδωτικός και κυτταροπροστατευτικός παράγοντας. Μειώνει την αρτηριακή πίεση και επιβραδύνει την υπερτασική αναδόμηση των αιμοφόρων αγγείων, ιδιαίτερα την πάχυνση του έσω χιτώνα τους. Ρυθμίζει επίσης τον μεταβολισμό των λιπιδίων. <ref>{{Cite journal|title=The biological effect of endogenous sulfur dioxide in the cardiovascular system.|journal=Eur J Pharmacol|date=16 Nov 2011|volume=670|issue=1|doi=10.1016/j.ejphar.2011.08.031|pmid=21925165|pages=1–6}}</ref>

Το ενδογενές διοξείδιο του θείου μειώνει επίσης τη βλάβη του μυοκαρδίου, που προκαλείται από την αδρενεργική υπερδιέγερση της [[Ισοπροτερενόλη|ισοπροτερενόλης]], και ενισχύει το απόθεμα αντιοξειδωτικής άμυνας του μυοκαρδίου. <ref>{{Cite journal|title=Endogenous sulfur dioxide protects against isoproterenol-induced myocardial injury and increases myocardial antioxidant capacity in rats.|journal=Lab. Invest.|date=Jan 2011|volume=91|issue=1|pages=12–23|doi=10.1038/labinvest.2010.156|pmid=20733562}}</ref>

=== Ως αντιδραστήριο και διαλύτης στο εργαστήριο ===
Το διοξείδιο του θείου είναι ένας ευέλικτος αδρανής διαλύτης που χρησιμοποιείται ευρέως για τη διάλυση αλάτων υψηλής οξείδωσης. Χρησιμοποιείται επίσης περιστασιακά ως πηγή της σουλφονυλικής ομάδας στην [[οργανική σύνθεση]]. Η επεξεργασία των αλάτων του αρυλοδιαζωνίου με διοξείδιο του θείου και χλωριούχο χαλκό αποδίδει το αντίστοιχο αρυλοσουλφονυλοχλωρίδιο, για παράδειγμα: 

Ως αποτέλεσμα της πολύ χαμηλής [[Οξέα και βάσεις κατά Λιούις|βασικότητάς του κατά Lewis]], χρησιμοποιείται συχνά ως διαλύτης/αραιωτικό χαμηλής θερμοκρασίας για υπεροξέα όπως το μαγικό οξύ (FSO<sub>3</sub>H/SbF<sub>5</sub>), επιτρέποντας την φασματοσκοπική παρατήρηση ειδών υψηλής αντίδρασης όπως το κατιόν ''τριτ'' -βουτυλίου. σε χαμηλή θερμοκρασία (αν και τα τριτογενή καρβοκατιόντα αντιδρούν με SO<sub>2</sub> πάνω από περίπου –30°C, και ακόμη λιγότεροι αντιδραστικοί διαλύτες όπως το SO<sub>2</sub>ClF πρέπει να χρησιμοποιούνται σε αυτές τις υψηλότερες θερμοκρασίες). <ref>{{Cite journal|last=Olah|first=George A.|last2=Lukas|first2=Joachim.|date=1967-08-01|title=Stable carbonium ions. XLVII. Alkylcarbonium ion formation from alkanes via hydride (alkide) ion abstraction in fluorosulfonic acid-antimony pentafluoride-sulfuryl chlorofluoride solution|journal=Journal of the American Chemical Society|volume=89|issue=18|pages=4739–4744|doi=10.1021/ja00994a030|issn=0002-7863}}</ref>

=== Φιλόδοξες εφαρμογές ===

==== Ως ψυκτικό μέσο ====
Καθώς συμπυκνώνεται εύκολα και διαθέτει υψηλή θερμότητα εξάτμισης, το διοξείδιο του θείου είναι ένα υποψήφιο υλικό για ψυκτικά μέσα. Πριν από την ανάπτυξη των [[Φθοροχλωράνθρακες|χλωροφθορανθράκων]], το διοξείδιο του θείου χρησιμοποιήθηκε ως [[ψυκτικό]] στα οικιακά ψυγεία.

==== Κλιματική μηχανική ====
Οι ενέσεις διοξειδίου του θείου στη στρατόσφαιρα έχουν προταθεί στην [[Μηχανική κλίματος|κλιματική μηχανική]]. Το φαινόμενο ψύξης θα ήταν παρόμοιο με αυτό που έχει παρατηρηθεί μετά τη μεγάλη εκρηκτική έκρηξη του όρους Pinatubo το 1991. Ωστόσο, αυτή η μορφή γεωμηχανικής θα είχε αβέβαιες περιφερειακές συνέπειες στα πρότυπα βροχοπτώσεων, για παράδειγμα σε περιοχές [[Μουσώνες|μουσώνων]]. <ref>Clarke L., K. Jiang, K. Akimoto, M. Babiker, G. Blanford, K. Fisher-Vanden, J.-C. Hourcade, V. Krey, E. Kriegler, A. Löschel, D. McCollum, S. Paltsev, S. Rose, P. R. Shukla, M. Tavoni, B. C. C. van der Zwaan, and D.P. van Vuuren, 2014: Assessing Transformation Pathways. </ref>
== Ως ατμοσφαιρικός ρύπος ==

[[File:Estimates_of_past_and_future_SO2_global_anthropogenic_emissions.png|μικρογραφία|Μια συλλογή από εκτιμήσεις προηγούμενων και μελλοντικών ανθρωπογενών παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του θείου. Οι Cofala et al. Οι εκτιμήσεις αφορούν μελέτες ευαισθησίας σχετικά με τις πολιτικές εκπομπών SO<sub>2</sub>, CLE: Τρέχουσα νομοθεσία, MFR: Μέγιστες εφικτές μειώσεις. Τα RCP (Representative Concentration Pathways) χρησιμοποιούνται σε προσομοιώσεις CMIP5 για την τελευταία (2013–2014) 5η έκθεση αξιολόγησης της IPCC.]]
Το διοξείδιο του θείου είναι ένα αξιοσημείωτο συστατικό στην ατμόσφαιρα, ειδικά μετά από ηφαιστειακές εκρήξεις. <ref>[http://volcanoes.usgs.gov/hazards/gas/index.php Volcanic Gases and Their Effects] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160130222415/http://volcanoes.usgs.gov/hazards/gas/index.php |date=2016-01-30 }}.</ref> Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Πολιτειών (EPA), <ref>[http://www.epa.gov/air/airtrends/sulfur.html National Trends in Sulfur Dioxide Levels], [[United States Environmental Protection Agency]].</ref> η ποσότητα διοξειδίου του θείου που απελευθερώνεται στις ΗΠΑ ανά έτος ήταν:
{| class="wikitable"
!Έτος
!SO<sub>2</sub> σε μεγατόνους (Mt)
|-
|1970
|28,3
|-
|1980
|23,5
|-
|1990
|21,5
|-
|1996
|17,1
|-
|1997
|17,6
|-
|1998
|17,7
|-
|1999
|17,1
|}

Το διοξείδιο του θείου είναι ένας σημαντικός ατμοσφαιρικός ρύπος και έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. <ref name="EPA">[https://www.epa.gov/so2-pollution Sulfur Dioxide (SO2) Pollution]. </ref> Επιπλέον, η συγκέντρωση διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα μπορεί να επηρεάσει την καταλληλότητα των οικοτόπων για τις φυτικές κοινότητες, καθώς και τη ζωή των ζώων. <ref>Hogan, C. Michael (2010). </ref> Οι εκπομπές διοξειδίου του θείου είναι πρόδρομος της [[Όξινη βροχή|όξινης βροχής]] και των σωματιδίων της ατμόσφαιρας. Λόγω κυρίως του προγράμματος όξινης βροχής της EPA των ΗΠΑ, οι ΗΠΑ είχαν μείωση 33% στις εκπομπές μεταξύ 1983 και 2002. Αυτή η βελτίωση προέκυψε εν μέρει από την αποθείωση καυσαερίων, μια τεχνολογία που επιτρέπει στο SO<sub>2</sub> να δεσμεύεται χημικά σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας που καίνε [[Γαιάνθρακας (καύσιμο)|άνθρακα]] ή [[πετρέλαιο]], που περιέχει θείο. Συγκεκριμένα, [[Οξείδιο του ασβεστίου|το οξείδιο του ασβεστίου (άσβεστος)]] αντιδρά με το διοξείδιο του θείου για να σχηματίσει θειώδες ασβέστιο:

<chem>CaO + SO2 -> CaSO3</chem>

Η αερόβια οξείδωση του CaSO<sub>3</sub> δίνει CaSO<sub>4</sub>, ανυδρίτη. Το μεγαλύτερο μέρος του γύψου που πωλείται στην Ευρώπη προέρχεται από την αποθείωση των καυσαερίων.

Για τον έλεγχο των εκπομπών θείου, έχουν αναπτυχθεί δεκάδες μέθοδοι με σχετικά υψηλές αποδόσεις για την τοποθέτηση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα. <ref>{{Cite journal|last=Lin|first=Cheng-Kuan|last2=Lin|first2=Ro-Ting|last3=Chen|first3=Pi-Cheng|last4=Wang|first4=Pu|last5=De Marcellis-Warin|first5=Nathalie|last6=Zigler|first6=Corwin|last7=Christiani|first7=David C.|date=2018-02-08|title=A Global Perspective on Sulfur Oxide Controls in Coal-Fired Power Plants and Cardiovascular Disease|journal=Scientific Reports|language=en|volume=8|issue=1|pages=2611|doi=10.1038/s41598-018-20404-2|pmid=29422539|issn=2045-2322|pmc=5805744|bibcode=2018NatSR...8.2611L}}</ref>

Το θείο μπορεί να αφαιρεθεί από τον άνθρακα κατά την καύση χρησιμοποιώντας ασβεστόλιθο ως υλικό κλίνης στην καύση ρευστοποιημένης κλίνης. <ref>{{Cite book|title=Mechanical Engineering Reference Manual for the PE Exam|url=https://archive.org/details/mechanicalengine0012lind|first=Michael R.|last=Lindeburg|publisher=Professional Publications, Inc|isbn=978-1-59126-049-3|year=2006|location=Belmont, C.A.|pages=[https://archive.org/details/mechanicalengine0012lind/page/n615 27]–3}}</ref>

Το θείο μπορεί επίσης να αφαιρεθεί από τα καύσιμα πριν καεί, αποτρέποντας το σχηματισμό SO<sub>2</sub> όταν το καύσιμο καίγεται. Η διαδικασία Claus χρησιμοποιείται σε διυλιστήρια για την παραγωγή θείου ως υποπροϊόντος. Η διαδικασία Stretford έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για την αφαίρεση του θείου από τα καύσιμα. Οι διεργασίες [[Οξειδοαναγωγή|οξειδοαναγωγής]] που χρησιμοποιούν οξείδια σιδήρου μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, Lo-Cat <ref>[https://web.archive.org/web/20100304170107/http://www.gtp-merichem.com/support/index.php FAQ’s About Sulfur Removal and Recovery using the LO-CAT® Hydrogen Sulfide Removal System]. gtp-merichem.com</ref> ή Sulferox. <ref>[http://www.netl.doe.gov/technologies/coalpower/gasification/pubs/pdf/SFA%20Pacific_Process%20Screening%20Analysis_Dec%202002.pdf Process screening analysis of alternative gas treating and sulfur removal for gasification]. </ref>

Μια ανάλυση διαπίστωσε ότι 18 σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα στα δυτικά Βαλκάνια εκπέμπουν δυόμισι φορές περισσότερο διοξείδιο του θείου από ό,τι και οι 221 μονάδες άνθρακα στην ΕΕ μαζί. <ref>{{Cite web|url=https://www.theguardian.com/environment/2021/sep/07/more-global-aid-goes-to-fossil-fuel-projects-than-tackling-dirty-air-study-pollution|title=More global aid goes to fossil fuel projects than tackling dirty air – study|last=Carrington|first=Damian|ημερομηνία=2021-09-06|website=The Guardian|language=en|url-status=live|accessdate=2021-09-07}}</ref>

Πρόσθετα καυσίμων, όπως πρόσθετα [[Ασβέστιο|ασβεστίου]] και καρβοξυλικό μαγνήσιο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κινητήρες θαλάσσης για τη μείωση της εκπομπής αερίων διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα. 

Από το 2006, η [[Κίνα]] ήταν ο μεγαλύτερος ρυπαντής διοξειδίου του θείου στον κόσμο, με τις εκπομπές του 2005 να υπολογίζονται σε 23,12 μεγατόνους (Mt). Αυτή η ποσότητα αντιπροσωπεύει αύξηση 27% από το 2000 και είναι περίπου συγκρίσιμη με τις εκπομπές των ΗΠΑ το 1980. <ref>[http://www.physorg.com/news78159898.html China has its worst spell of acid rain], [[United Press International]] (2006-09-22).</ref>
== Ασφάλεια ==

[[File:20180519_USGS_Leilani_Estates_Hawaii_Volcanic_EruptionDSC_0411_medium.jpg|μικρογραφία|Εθελοντής του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ πραγματοποιεί δοκιμές για διοξείδιο του θείου μετά την έκρηξη της Κάτω Πούνα το 2018.]]

=== Εισπνοή ===
Η τυχαία έκθεση στο διοξείδιο του θείου είναι ρουτίνα, π.χ. ο καπνός από τα σπίρτα, τον άνθρακα και τα καύσιμα που περιέχουν θείο.

Το διοξείδιο του θείου είναι ήπια τοξικό και μπορεί να είναι επικίνδυνο σε υψηλές συγκεντρώσεις. <ref>[https://www.epa.gov/so2-pollution/ Sulfur Dioxide Basics] U.S. Environmental Protection Agency</ref> Η μακροχρόνια έκθεση σε χαμηλές συγκεντρώσεις είναι επίσης προβληματική. Μια [[συστηματική ανασκόπηση]] του 2011 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η έκθεση στο διοξείδιο του θείου, σχετίζεται με τον [[Πρόωρος τοκετός|πρόωρο τοκετό]]. <ref name="Shah-2011">{{Cite journal|title=Air pollution and birth outcomes: a systematic review|journal=Environ Int|volume=37|pages=498–516|year=2011|doi=10.1016/j.envint.2010.10.009|pmid=21112090|last=Shah PS, Balkhair T, Knowledge Synthesis Group on Determinants of Preterm/LBW Births|issue=2}}</ref>

=== Έγχυση στο στομάχι ===
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Centre for Science in the Public Interest αναφέρει τα δύο συντηρητικά τροφίμων, το διοξείδιο του θείου και το όξινο θειώδες νάτριο, ως ασφαλή για ανθρώπινη κατανάλωση, εκτός από ορισμένα [[Άσθμα|ασθματικά]] άτομα που μπορεί να είναι ευαίσθητα σε αυτά, ειδικά σε μεγάλες ποσότητες. <ref>{{Cite web|url=http://www.cspinet.org/reports/chemcuisine.htm|title=Center for Science in the Public Interest – Chemical Cuisine|accessdate=March 17, 2010}}</ref> Τα συμπτώματα ευαισθησίας σε παράγοντες θείωσης, συμπεριλαμβανομένου του διοξειδίου του θείου, εκδηλώνονται ως δυνητικά απειλητική για τη ζωή δυσκολία στην αναπνοή μέσα σε λίγα λεπτά από την κατάποση. <ref>{{Cite web|url=http://www.cdph.ca.gov/pubsforms/Guidelines/Documents/fdb%20Sulfites.pdf|title=California Department of Public Health: Food and Drug Branch: Sulfites|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120723065412/http://www.cdph.ca.gov/pubsforms/Guidelines/Documents/fdb%20Sulfites.pdf|archivedate=July 23, 2012|url-status=dead|accessdate=September 27, 2013}}</ref> Τα θειώδη μπορεί επίσης να προκαλέσουν συμπτώματα σε μη ασθματικά άτομα, συγκεκριμένα [[δερματίτιδα]], [[κνίδωση]], έξαψη, [[υπόταση]], κοιλιακό άλγος και [[διάρροια]], ακόμη και απειλητική για τη ζωή [[αναφυλαξία]]. <ref name="pmid24834193">{{Cite journal|title=Adverse reactions to the sulphite additives|journal=Gastroenterol Hepatol Bed Bench|volume=5|issue=1|pages=16–23|date=2012|pmid=24834193|pmc=4017440|doi=|url=}}</ref>

== Δείτε επίσης ==

* [[Εθνικά πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος αέρα]]
* [[Τριοξείδιο του θείου]]
* [[Κύκλος θείου-ιωδίου]]

== Παραπομπές ==
<references />

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

* {{commonscat2|Sulfur dioxide}}
{{authority control}}{{Portal bar|Χημεία}}

[[Κατηγορία:Ενώσεις θείου]]
[[Κατηγορία:Ενώσεις οξυγόνου]]
[[Κατηγορία:Οξείδια]]