Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Υδρίδιο του λιθίου

{{Πληροφορίες χημικής ένωσης
|όνομα                          = Υδρίδιο του λιθίου
|χρώμα τίτλου                   = #5D8AA8
|χρώμα                          = #5D8AA8
|εικόνα δομή                    = Lithium-hydride-3D-vdW.png
|μέγεθος εικόνας δομή           = 250
|λεζάντα εικόνας δομή           = 
|εικόνα χημική                  = 
|μέγεθος εικόνα χημική          = 
|λεζάντα εικόνα χημική          =
|εικόνα 3D                      = 
|μέγεθος εικόνας 3D             = 
|λεζάντα εικόνας 3D             = 
|εικόνα 2                       =
|μέγεθος εικόνας 2              =
|λεζάντα εικόνας 2              =
|εικόνα 3                       =
|μέγεθος εικόνας 3              = 
|λεζάντα εικόνας 3              = 
|όνομα IUPAC                    = Υδρίδιο του λιθίου
|άλλη ονομασία                  = Λιθάνιο <br /> Υδρολίθιο<br />Λιθιοϋδρίδιο
<!-------Ενότητα : Χημικά Αναγνωριστικά------>
|χημικός τύπος                  = LiH
|μοριακή μάζα                   = 7,95 [[amu]]
|σύντομος συντακτικός τύπος     = 
|συντομογραφίες                 = 
|CAS numb.                      = 7580-67-8  
|SMILES ident.                  = [H-].[Li+]
|InChI ident.                   = 
|EINECS numb.                   = 
|RTECS num.                     = OJ6300000
|UN num.                        = 
|PubChem CID                    = 62714
|ChemSpiderID                   = 
|κωδικός προσθέτου τροφίμων     = 
|αντίστοιχες τριπλέτες          = 
<!-------- Ενότητα : Ισομέρεια ------->
|ισομέρεια                      = 
|ισομερή θέσης                  = 
|γεωμετρικά ισομερή             =
|οπτικά ισομερή                 = 
<!-------- Ενότητα : Δομή ----------->
|δομή                           = 
|διπολική ροπή                  = 6,0 D
|κρυσταλλική δομή στερεού       = [[Οκτάεδρο|οκταεδρική]]
|μήκος δεσμού                   = 
|είδος δεσμού                   = 
|πόλωση δεσμού                  = 
|γωνία δεσμού                   = 
|μοριακή γεωμετρία              = 
<!-------- Ενότητα : Φυσικές ιδιότητες----------->
|σημείο τήξης                   = 692&nbsp;°C
|σημείο βρασμού                 = 
|κρίσιμη θερμοκρασία            = 
|κρίσιμη πίεση                  =
|κρίσιμος όγκος                 =
|σταθερά α                      =
|σταθερά β                      =
|πυκνότητα                      = 820 kg/m³
|διαλυτότητα στο νερό           = Αντιδρά
|διαλυτότητα σε διαλύτες        = 
|ιξώδες                         = 
|δείκτης διάθλασης              = 1,9847
|τάση ατμών                     =
|εμφάνιση                       = Άχρωμο προς γκρι στερεό
<!---------Ενότητα : Χημικες ιδιότητες--------->
|χημικές ιδιότητες              = ναι  
|οξύτητα                        = 
|pI                             = 
|θερμότητα πλήρους καύσης       = 
|βαθμός οκτανίου                = 
|ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης = 
|σημείο αυτανάφλεξης            = 200&nbsp;°C
|αυτοδιάσπαση                   = 900-1000&nbsp;°C
|αυτοδιμερισμός                 =
|αυτοϊσομερίωση                 =
<!--------Ενότητα : Επικινδυνότητα ---------------->
|επικινδυνότητα                 = ναι
|εικόνα κινδύνου 1              = 
|εικόνα κινδύνου 2              =
|εικόνα κινδύνου 3              =
|εικόνα κινδύνου 4              =
|προσδιορισμός κινδύνων         =
|φράση-R                        = 
|φράση-S                        = 
|MSDS                           = ICSC 0813
|NFPA1                          = 3 
|NFPA2                          = 2
|NFPA3                          = 2 
|NFPA4                          = <s>W</s>
|άλλοι κίνδυνοι                 =
<!------Ενότητα : Εκρηκτικό------>
|εκρηκτικό                      = 
|ευαισθησία στην κρούση         =
|ευαισθησία στην τριβή          =
|ταχύτητα έκρηξης               =
<!------Υποσημειώσεις ----->
|υποσημειώσεις                  = 
}}

Το '''υδρίδιο του λιθίου'''<ref>Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.</ref> ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''lithium hydride'') είναι [[Ανόργανη ένωση|ανόργανη]] δυαδική<ref>Σημείωση: Αποτελείται από δύο (2) μόνο χημικά στοιχεία.</ref> [[χημική ένωση]], με [[χημικός τύπος|εμπειρικό τύπο]] '''[[Λίθιο|Li]][[Υδρογόνο|H]]'''. Το χημικά καθαρό υδρίδιο του λιθίου, στις [[Κανονικές συνθήκες|κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος]], δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25&nbsp;[[Κλίμακα Κελσίου|°C]] και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], είναι [[χρώμα|άχρωμο]] [[κρύσταλλος|κρυσταλλικό]] [[στερεό]], αν και [[Εμπόριο|εμπορικά]] [[Στατιστικό δείγμα|δείγματά]] του παρουσιάζουν (συχνά) γκρι χροιά, λόγω προσμείξεων.

Είναι χαρακτηριστικό [[άλας|αλατόμορφο]] [[ετεροπολικός δεσμός|ιονικό]] [[υδρίδια|υδρίδιο]], με (σχετικά) υψηλή κανονική [[Σημείο τήξης|θερμοκρασία τήξης]] (692&nbsp;°C). Το ίδιο το υδρίδιο είναι αδιάλυτο σε όλους τους [[Οργανική ένωση|οργανικούς]] και τους πρωτικούς [[Διαλύτης|διαλύτες]], αλλά όμως, με τους τελευταίους [[Χημική αντίδραση|αντιδρά]] χημικά. Από την άλλη, είναι διαλυτό σε [[Τήξη|τήγματα]] αλάτων και άλλων υδριδίων όπως το [[φθοριούχο λίθιο]] (LiF), το [[λιθιοβοριοϋδρίδιο]] (LiBH<sub>4</sub>) και το [[υδρίδιο του νατρίου]] (NaH). Με αυτές τις ενώσεις δεν αντιδρά.

Έχει σταθερή [[θερμοχωρητικότητα]] 29,73 J/mole·K, ενώ η [[θερμική αγωγιμότητα|θερμική αγωγιμότητά]] του μεταβάλλεται ανάλογα με τη σύνθεση (που αλλοιώνεται από την παρουσία προσμείξεων) και την πίεση, αλλά μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας. Με [[μοριακή μάζα]] ελαφρά μικρότερη από [[8 (αριθμός)|8]] [[amu]], αποτελεί την ελαφρύτερη [[Ετεροπολικός δεσμός|ιονική ένωση]].

== Σύνθεση και κατεργασία ==

Παράγεται με [[Αντίδραση σύνθεσης|ολική σύνθεση]], δηλαδή με αντίδραση μεταλλικού [[λίθιο|λιθίου]] και αέριου [[υδρογόνο]]υ<ref>{{Cite web
|url=http://www.lyon.edu/webdata/users/fbeckford/CHM%20120/Lecture%20Notes/Chapter-14.ppt
|title=University of Lyon course online (powerpoint) slideshow
|accessdate=2008-07-27
|author=Dr. Floyd Beckford
|quote=definitions:Slides 8-10 (Chapter 14)
|archiveurl=https://web.archive.org/web/20051104025202/http://www.lyon.edu/webdata/users/fbeckford/CHM+120/Lecture+Notes/Chapter-14.ppt
|archivedate=2005-11-04
|url-status=dead
}}</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{2Li + H_2 \xrightarrow{600^o \;C} 2LiH}  </math>
</div>
Αυτή η αντίδραση πραγματοποιείται και σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, αλλά είναι ιδιαίτερα γρήγορη σε θερμοκρασίες πάνω από 600&nbsp;°C. Η παρουσία [[άνθρακας|άνθρακα]] σε αναλογία 0,001–0,003%, η αύξηση της θερμοκρασίας και η χρήση πίεσης, αυξάνουν την απόδοση της αντίδρασης μέχρι και στο 98%, εφόσον δοθεί (επαρκής) χρόνος (ως 2 [[ώρα|ώρες]])<ref name=":0" />. Ωστόσο, η αντίδραση αρχίζει να πραγματοποιείται από τη θερμοκρασία των 29&nbsp;°C. Η απόδοση είναι ήδη 60% στους 99&nbsp;°C και 85% στους 125&nbsp;°C. Η ταχύτητα της αντίδρασης επιδρά σημαντικά στην κατάσταση της επιφάνειας του παραγόμενου υδριδίου του λιθίου<ref name=":0" />.

Λιγότερο συνηθισμένοι τρόποι παραγωγής του υδριδίου του λιθίου συμπεριλαμβάνουν τη [[θερμική διάσπαση]] του [[λιθιοαργιλιοϋδρίδιο]]υ (LiAlH<sub>4</sub>, στους 200&nbsp;°C), του [[λιθιοβοριοϋδρίδιο]]υ (LiBH<sub>4</sub>, στους 300&nbsp;°C), του [[βουτυλολίθιο]]υ (C<sub>4</sub>H<sub>9</sub>Li, στους 150&nbsp;°C), του [[αιθυλολίθιο]]υ (C<sub>2</sub>H<sub>5</sub>Li, στους 120&nbsp;°C), όπως και αρκετών άλλων ενώσεων του λιθίου με (σχετικά) περιορισμένη σταθερότητα, αρκεί (βέβαια) να συμπεριέχουν υδρογόνο<ref name=":0" />:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{LiAlH_4 \xrightarrow{200^o \;C} LiH + AlH_3}  </math><br><math>\mathrm{LiBH_4 \xrightarrow{300^o \;C} LiH + BH_3}  </math><br><math>\mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2Li \xrightarrow{150^o \;C} CH_3CH_2CH=CH_2 + LiH }  </math><br><math>\mathrm{CH_3CH_2Li \xrightarrow{120^o \;C} CH_2=CH_2 + LiH }  </math>
</div>
Οι (παραπάνω) χημικές αντιδράσεις αποδίδουν υδρίδιο του λιθίου σε μορφή συγκεντρωμένης σκόνης, που μπορεί να συμπιεστεί σε ταμπλέτες, χωρίς την ανάγκη χρήσης συνδετικού υλικού. Πιο πολύπλοκα σχήματα μπορούν να παραχθούν με (κατάλληλη) πήξη από [[τήξη|τήγμα]]<ref name=":0" />. Μεγάλοι απλοί κρύσταλλοι (περίπου ως 80 [[χιλιοστόμετρο|χιλιοστόμετρα]] μήκος και ως 16 χιλιοστόμετρα [[διάμετρος|διάμετρο]]), μπορούν να αναπτυχθούν από τήγμα σκόνης υδριδίου του λιθίου σε ατμόσφαιρα υδρογόνου, με την [[τεχνική Μπρίγκντμαν-Στόκμπαργκερ]] (''Bridgman–Stockbarger technique''). Έχουν ενίοτε μια μπλε χροιά, που οφείλεται στην παρουσία [[Κολλοειδές|κολλοειδούς]] διασποράς μεταλλικού λιθίου. Η χροιά μπορεί να αφαιρεθεί μετά την ανάπτυξη συγκόλλησης σε χαμηλότερες θερμοκρασίες (~550&nbsp;°C) και χαμηλότερες θερμικές κλίσεις<ref name=":0" />. Κύριες (άλλες) προσμείξεις σε τέτοιους κρυστάλλους μπορούν να αποτελούν το [[νάτριο]] (20-200 [[ppm]]), το [[οξυγόνο]] (10-100 ppm), το [[μαγνήσιο]] (0,5-6 ppm), ο [[σίδηρος]] (0,5-2 ppm) και ο [[χαλκός]] (0,5-2 ppm)<ref name=":0" />.

Θραύσματα υδριδίου του λιθίου από μαζική ψυχρή έκθλιψη μπορούν εύκολα να κατασκευαστούν με κανονικές τεχνικές και εργαλεία σε μια μικροακρίβεια. Ωστόσο, το χυτό υδρίδιο του λιθίου είναι εύθραυστο και (δημιουργούνται) εύκολα ρωγμές, κατά τη διάρκεια επεξεργασίας του<ref name=":0" />.

== Φυσικές ιδιότητες ==

Το υδρίδιο του λιθίου είναι μια [[Διαμαγνητισμός|διαμαγνητική ουσία]] και ένας ιονικός [[ηλεκτρική αγωγιμότητα|αγωγός]], με μια αγωγιμότητα που σταδιακά αυξάνεται από 2·10<sup>-5</sup> [[Ωμ (μονάδα μέτρησης)|Ohm]]<sup>-1</sup>[[Εκατοστόμετρο|cm]]<sup>-1</sup> στους 443&nbsp;°C σε 1,8 ·10<sup>-1</sup> Ohm<sup>-1</sup>cm<sup>-1</sup> στους 754&nbsp;°C. Το διάγραμμα αγωγιμότητας - [[θερμοκρασία]]ς δεν παρουσιάζει ασυνέχεια καθώς η θερμοκρασία διέρχεται από τη θερμοκρασία [[σημείο τήξης|τήξης]]<ref>Smith, 36</ref>. Η [[διηλεκτρική σταθερά]] του υδριδίου του λιθίου ελαττώνεται από 13,0 (στατικές, χαμηλές [[συχνότητα|συχνότητες]] σε 3,6 (συχνότητες ορατού [[φως|φωτός]])<ref name=s56>Smith, 56</ref>. Το υδρίδιο του λιθίου είναι ένα μαλακό υλικό με 3,7 [[Σκληρότητα υλικών|σκληρότητα]] Mohs<ref>Smith, 42</ref>.

Η [[θερμική αγωγιμότητα]] του υδριδίου του λιθίου μειώνεται με τη θερμοκρασία και εξαρτάται από τη μορφολογία. Κυμαίνεται από 0,25 W/(cm K) για κρυστάλλους σε επαφή με θερμοκρασία 50&nbsp;°C ως 0,036 W/(cm K) για κρυστάλλους σε επαφή με θερμοκρασία 500&nbsp;°C<ref>Smith, 60</ref>. Η γραμμική [[θερμική διαστολή]] του ανέρχεται σε 4,2·10<sup>-5</sup>/°C στη θερμοκρασία δωματίου (20&nbsp;°C)<ref>Smith, 49</ref>.

== Χημική συμπεριφορά και εφαρμογές ==

Η σκόνη υδριδίου του λιθίου αντιδρά τάχιστα με τον [[Ατμόσφαιρα της Γης|ατμοσφαιρικό αέρα]] (ακόμη και) χαμηλής [[υγρασία]]ς, σχηματίζοντας [[υδροξείδιο του λιθίου]]<ref>Σημείωση: Με την όποια υγρασία βρει στην ατμόσφαιρα.</ref> (LiOH), [[οξείδιο του λιθίου]] (Li<sub>2</sub>O)<ref>Σημείωση: Με το ατμοσφαιρικό οξυγόνο.</ref> και [[ανθρακικό λίθιο]]<ref>Σημείωση: Με το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα</ref> (Li<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>). Αν δε η υγρασία είναι αρκετά υψηλή στον αέρα, τότε αναφλέγεται έντονα, σχηματίζοντας ένα [[μείγμα]] προϊόντων που συμπεριλαμβάνει, επιπλέον, κάποιες [[άζωτο|αζωτούχες ενώσεις]]<ref>Σημείωση: Με το ατμοσφαιρικό άζωτο.</ref>. Αν το υδρίδιο του λιθίου βρίσκεται με τη μορφή μεγαλύτερου συσσωματώματος, τότε αντιδρά επίσης με τον υγρό αέρα, σχηματίζοντας ένα επιφανειακό επίστρωμα προϊόντων, το οποίο βρίσκεται με τη μορφή [[ιξώδες|παχύρρευστου ρευστού]]. Αυτό εμποδίζει την παρά πέρα αντίδραση του αέρα με το εσωτερικό του, παρ' όλο που η εμφάνιση του λεπτού επιφανειακού στρώματος είναι αρκετά εμφανής. Στην περίπτωση αυτή (δηλαδή της αντίδρασης υγρού αέρα - συσσωματώματος υδριδίου του λιθίου), σχηματίζονται λίγες ή καθόλου αζωτούχες ενώσεις (ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες). Τα συσσωματώματα υδριδίου του λιθίου, τοποθετημένα σε κάποιο μεταλλικό δίσκο, μπορούν να θερμανθούν, παρουσία ατμοσφαιρικού αέρα, ακόμη ως και λίγο κάτω από τους 200&nbsp;°C, χωρίς να αναφλεγούν, αλλά αναφλέγονται έντονα αν αγγίξουν μια γυμνή [[φλόγα]]. Η επιφανειακή κατάσταση του υδριδίου του λιθίου και η τυχόν παρουσία (κάποιων) οξειδίων στο μεταλλικό δίσκο έχουν σημαντική επίδραση στη θερμοκρασία [[ανάφλεξη]]ς. Πάντως, το ξηρό οξυγόνο δεν αντιδρά με κρυσταλλικό υδρίδιο του λιθίου, εκτός βέβαια αν το μείγμα θερμανθεί ισχυρά, οπότε συμβαίνει μια σχεδόν εκρηκτική [[καύση]]<ref name=s56/>:<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{2LiH + O_2 \xrightarrow{} Li_2O + H_2O} </math>
</div>

Είναι αναφλέξιμο και αντιδρά με το [[νερό]] (και άλλα πρωτικά [[Αντιδραστήριο|αντιδραστήρια]]), το οποίο διασπά το υδρίδιο σε υδροξείδιο του λιθίου και υδρογόνο:<div style="text-align: center;">
<math>\mathrm{LiH + H_2O \xrightarrow{} LiOH + H_2 \uparrow} </math>
</div>

== Εφαρμογές ==

=== Ως αποθήκη υδρογόνου και ως καύσιμο ===
Έχοντας περιεκτικότητα σε υδρογόνο τριπλάσια (κατά μάζα) σε σύγκριση με το [[υδρίδιο του νατρίου]] (NaH), το υδρίδιο του λιθίου έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε υδρογόνο από κάθε υδρίδιο (γενικά). Το υδρίδιο του λιθίου τραβά κατά περιοδικά χρονικά διαστήματα το (ερευνητικό) ενδιαφέρον ως (χημική) αποθήκη υδρογόνου, αλλά οι (σχετικές) εφαρμογές προσκρούουν στη (σχετική) σταθερότητα της ένωσης, γεγονός που επιδεικνύει η (σχετικά) υψηλή [[ενέργεια]] που απαιτεί η [[Αντίδραση αποσύνθεσης|αποσύνθεσή]] του. Η απόσπαση υδρογόνου από το υδρίδιο του λιθίου απαιτεί θερμοκρασίες πάνω από τους 700&nbsp;°C, που χρησιμοποιούνται για τη σύνθεσή του. Τέτοιου ύψους θερμοκρασίες είναι δαπανηρές για να παραχθούν και για να διατηρηθούν. Το υδρίδιο του λιθίου δοκιμάστηκε μια φορά, το [[1967]], ως συστατικό [[Καύσιμο|καυσίμων]] σε ένα μοντέλο [[Πύραυλος|πυραύλου]].<ref>[http://www.astronautix.com/lvs/lex.htm Lex]. Astronautix.com (1964-04-25). Retrieved on 2011-11-01.</ref><ref>[http://ntrs.nasa.gov/search.jsp?R=19690026364&hterms=lithium+hydride+fuel&qs=Ntx%3Dmode%2520matchallpartial%2520%26Ntk%3DAll%26N%3D0%26Ntt%3D%2522lithium%2520hydride%2522%2520fuel Empirical laws for hybrid combustion of lithium hydride with fluorine in small rocket engines]. Ntrs.nasa.gov. Retrieved on 2011-11-01.</ref>

=== Πρόδρομη ένωση για απλά και σύμπλοκα υδρίδια μεταλλοειδών ===
Αν και δεν είναι συνηθισμένη η χρήση του για το σκοπό αυτό, είναι [[Οξειδοαναγωγικά σώματα|αναγωγικό αντιδραστήριο]]. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή υδριδίων μεταλλοειδών. Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται για την παραγωγή [[Σιλάνιο|σιλανίου]] από [[τετραχλωροπυρίτιο]]:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{4LiH + SiCl_4 \xrightarrow{} 4LiCl + SiH_4 \uparrow} </math>
</div>Το υδρίδιο του λιθίου χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή μιας ποικιλίας αντιδραστηρίων για οργανικές συνθέσεις, όπως το λιθιοαργιλιοϋδρίδιο και το λιθιοβοριοϋδρίδιο. Το [[τριαιθυλοβοράνιο]] αντιδρά με το υδρίδιο του λιθίου και δίνει [[τριαιθυλολιθιοβοριοϋδρίδιο]] (LiBHEt<sub>3</sub>):<ref name="Ullmann">Peter Rittmeyer, Ulrich Wietelmann "Hydrides" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2002, Wiley-VCH, Weinheim. {{doi|10.1002/14356007.a13_199}}</ref>
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{LiH + Et_3B \xrightarrow{} LiBHEt_3} </math>
</div>

=== Στην πυρηνική φυσική και στην πυρηνική χημεία ===
Το υδρίδιο του λιθίου είναι επιθυμητό υλικό για την προστασία [[Πυρηνικός αντιδραστήρας|πυρηνικών αντιδραστήρων]] και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με χύτευση.<ref>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=-o9TJa2F4qsC&pg=PA339|title=Propulsion techniques: action and reaction|date=1998|publisher=AIAA|accessdate=2 November 2011|isbn=978-1-56347-115-5|pages=339–|author=Peter J. Turchi}}</ref><ref>{{cite journal|title=Lithium hydride: A space age shielding material|last=Welch|first=Frank H.|date=February 1974|journal=Nuclear Engineering and Design|issue=3|doi=10.1016/0029-5493(74)90082-X|volume=26|pages=440–460}}</ref>

==== Ως δευτεριούχο λίθιο ====
Το αντίστοιχο [[Δευτέριο|δευτεριούχο]] λίθιο-6 (<sup>6</sup>LiD) είναι το [[Πυρηνική σύντηξη|πυρηνικό καύσιμο σύντηξης]] για [[Βόμβα υδρογόνου|θερμοπυρηνικά όπλα]]: Οι πυρηνικές κεφαλές σχεδίου ''Teller-Ulam'', που είναι πυροδοτικές κεφαλές [[Πυρηνική σχάση|πυρηνικής σχάσης]], συμπιέζονται και παράγουν [[Νετρόνιο|νετρόνια]], για να βομβαρδίσουν <sup>6</sup>LiD, παράγοντας έτσι [[τρίτιο]], με μια εξώθερμη [[πυρηνική αντίδραση]]. Το δευτέριο και το τρίτιο παράγουν με πυρηνική σύντηξη [[ήλιο]]-4, ένα νετρόνιο, καθώς και 17,59 [[Ηλεκτρονιοβόλτ|MeV]] [[ενέργεια]]ς.

Πριν από την πυρηνική δοκιμή Καστλ Μπράβο (''Castle Bravo nuclear test'') θεωρούνταν ότι μόνο το σπανιότερο λίθιο-6 μπορεί να παραγάγει τρίτιο, μετά από κρούση με ταχεία νετρόνια. Ωστόσο, η παραπάνω αναφερόμενη δοκιμή έδειξε ότι και το πιο άφθονο λίθιο-7 μπορεί να το κάνει, αλλά χρησιμοποιεί ενδοθερμική αντίδραση.

=== Άλλες εφαρμογές ===

Το υδρίδιο του λιθίου έχει και αρκετές άλλες εφαρμογές, μεταξύ των οποίων είναι οι ακόλουθες:

# Ως [[αφυδατικό]] μέσο.
# Για παραγωγή [[υδρογόνο]]υ.
# Στην παραγωγή [[Κεραμικό υλικό|κεραμικών]].
# Ως [[οξειδοαναγωγή|αναγωγικό]] αντιδραστήριο<ref>{{cite journal | author = Aufray M, Menuel S, Fort Y, Eschbach J, Rouxel D, Vincent B | title = New Synthesis of Nanosized Niobium Oxides and Lithium Niobate Particles and Their Characterization by XPS Analysis | journal = JOURNAL OF NANOSCIENCE AND NANOTECHNOLOGY | volume = 9 | issue = 8 | pages = 4780-4789 | year = 2009 |  doi = 10.1166/jnn.2009.1087}}</ref>.

== Ασφάλεια ==

Το υδρίδιο του λιθίου είναι διπλά επικίνδυνο: Αναφλέγεται στον αέρα και αντιδρά βίαια και εξώθερμα με το [[νερό]], παράγοντας και [[υδρογόνο]], το οποίο μπορεί (με τη σειρά του) να αναφλεγεί από τη [[θερμότητα]] της [[υδρόλυση]]ς. Επιπλέον, δίνει (με υδρόλυση) και [[υδροξείδιο του λιθίου]] (LiOH), που είναι καυστικό. Συνεπώς, σκόνη υδριδίου του λιθίου μπορεί να εκραγεί αν εκτεθεί σε αέρα με υγρασία ή ακόμη και σε ξηρό αέρα, εξαιτίας ύπαρξης [[Ηλεκτροστατική|στατικού ηλεκτρισμού]]. Σε συγκεντρώσεις 5-55 mg/m³ στον αέρα, η σκόνη υδριδίου του λιθίου είναι εξαιρετικά ερεθιστική για τους [[Βλεννογόνος|βλεννογόνους]] και για το [[δέρμα]], ενώ μπορεί να προκαλέσει [[Αλλεργία|αλλεργική]] αντίδραση. Εξαιτίας του ερεθισμού αυτού, κανονικά το υδρίδιο του λιθίου μάλλον αποβάλλεται παρά συσσωρεύεται στο σώμα<ref name=":0">Smith, R. L.; Miser, J. W. (1963). ''Compilation of the properties of lithium hydride''. NASA.</ref>.

Κάποια άλατα του λιθίου, που μπορούν να παραχθούν ως προϊόντα αντιδράσεων του υδριδίου του λιθίου είναι τοξικά. Μια πυρκαγιά με υδρίδιο του λιθίου ως καύσιμο δεν μπορεί να σβήσει χρησιμοποιώντας [[διοξείδιο του άνθρακα]], [[τετραχλωράνθρακας|τετραχλωράνθρακα]] ή υδατούχα πυροσβεστικά υλικά. Τα υλικά αυτά πρέπει να αποφεύγονται σε περίπτωση τέτοιου είδους πυρκαγιάς (με υδρίδιο του λιθίου). Μια τέτοια πυρκαγιά θα πρέπει να «πνιγεί» με την κάλυψη από ένα μεταλλικό αντικείμενο ή με σκόνη [[γραφίτης|γραφίτη]] ή [[δολομίτης|δολομίτη]]. Η [[άμμος]] είναι, επίσης, ακατάλληλη για πυρκαγιά με υδρίδιο τιου λιθίου, γιατί αν χρησιμοποιηθεί θα εκραγεί, ιδιαίτερα αν περιέχει υγρασία. Το υδρίδιο του λιθίου μεταφέρεται κανονικά μέσα σε [[πετρέλαιο]], χρησιμοποιώντας δοχεία από [[κεραμική|κεραμικό]] υλικό, κάποια [[πλαστικό|πλαστικά]] ή [[χάλυβας|χάλυβα]], και χρησιμοποιείται μέσα σε [[αδρανής ατμόσφαιρα|αδρανή ατμόσφαιρα]], από ξηρό [[αργό]] ή [[ήλιο]]<ref name=":0" />. Το άζωτο μπορεί να χρησιμοποιείται, αλλά με την προειδοποίηση ότι σε αυξημένες θερμοκρασίες αντιδρά επίσης με το λίθιο<ref name=":0" />. Τα δείγματα υδριδίου του λιθίου αναμένεται να περιέχουν κάποια ποσότητα μεταλλικού λιθίου, που διαβρώνει χαλύβδινα ή πυριτιούχα δοχεία σε αυξημένες θερμοκρασίες<ref name=":0" />.{{Ενώσεις λιθίου}}{{Ανόργανες ενώσεις υδρογόνου}}<br />{{Δυαδικά υδρίδια}}
== Παρατηρήσεις, υποσημειώσεις και αναφορές ==
<references />

[[Κατηγορία:Υδρίδια]]
[[Κατηγορία:Ενώσεις λιθίου]]