Διχλωριούχο γερμάνιο
Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης
Το διχλωριούχο γερμάνιο ή διχλωρογερμάνιο είναι η ανόργανη χημική ένωση του γερμανίου και του χλωρίου με χημικό τύπο GeCl2. Στις συνηθισμένες συνθήκες (T = 25 °C, P = 1 atm) είναι ένα λευκό προς ανοικτοκίτρινο στερεό που περιέχει γερμάνιο με βαθμό οξείδωσης +2.
Το διχλωρογερμανυλένιο
Το μοριακό διχλωριούχο γερμάνιο μερικές φορές ονομάζεται διχλωρογερμανυλένιο, κατά αναλογία με το μεθυλένιο[1]. Η ανάλυση της μοριακής του δομή στην αέρια φάση έδειξε ότι είναι γωνιακή, όπως ακριβώς προβλέφτηκε από τη θεωρία VSEPR[2]. Το διχλωρογερμανυλένιο σχηματίζει σύμπλοκο με το 1,4-διοξάνιο, το διχλωρογερμσνιοδιοξάνιο (GeCl2·C4H8O2), που αποτελεί πηγή διχλωρογερμανυλένιου για αντιδράσεις σύνθεσης, όπως επίσης και η «επί τόπου» (in citu) αντίδραση τετραχλωρογερμάνιου και μεταλλικού γερμάνιου.
Παραγωγή
To διχλωρογερμάνιο μπορεί να παραχθεί με επίδραση (αέριου) ρεύματος τετραχλωρογερμάνιου πάνω από μεταλλικό γερμάνιο με θερμοκρασία 650 °C[3]:
Μπορεί ακόμη να παραχθεί και με αποσύνθεση χλωρογερμανάνιου (GeH3Cl), με θέρμανση στους 70 °C[3]:
Χημική συμπεριφορά και παράγωγα
Το διχλωρογερμάνιο υδρολύεται δίνοντας κίτρινο διυδροξείδιο του γερμανίου, το οποίο αν θερμανθεί, δίνει με τη σειρά του καφέ μονοξείδιο του γερμανίου[3]:
Τα διαλύματα διχλωριούχου γερμανίου σε υδροχλώριο είναι ισχυρά αναγωγικά μέσα[4]. Με τα ανιόντα χλωρίου σχηματίζει τα σύμπλοκα ιόντα [GeCl3]-, με δομή πυραμίδας, όπως έχει χαρακτηριστεί[5]. Ακόμη, το διχλωριούχο γερμάνιο αντιδρά με χλωριούχο ρουβίδιο ή χλωριούχο καίσιο, σχηματίζοντας τριχλωρογερμανιούχο ρουβίδιο ή τριχλωρογερμανιούχο καίσιο, αντίστοιχα[3]:
Το διχλωριούχο γερμάνιο είναι αρκετά δραστικό και μπαίνει ανάμεσα σε πολλούς διαφορετικούς τύπους χημικών δεσμών[6].
Παρατηρήσεις, υποσημειώσεις και αναφορές
- ↑ Ασταθής ένωση του δισθενούς άνθρακα.
- ↑ Πρότυπο:Cite journal
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.
- ↑ Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001) Inorganic Chemistry, Elsevier ISBN 0-12-352651-5
- ↑ Πρότυπο:Cite journal
- ↑ Πρότυπο:Cite book