Μάστερ Θεώρημα

Από testwiki
Αναθεώρηση ως προς 22:20, 6 Μαρτίου 2025 από τον imported>Fotis A. (WPCleaner v2.05 - Fixed using Βικιπαίδεια:WikiProject Check Wikipedia (Ιεραρχία επικεφαλίδων))
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Χωρίς παραπομπές

Πρότυπο:Ορφανό Το μάστερ θεώρημα (master theorem) είναι ειδική περίπτωση του θεωρήματος Akra-Bazzi. Χρησιμοποιείται στην ανάλυση αλγορίθμων για τον προσδιορισμό του ασυμπτωτικού ορίου μιας αναδρομικής συνάρτησης. Ωστόσο δεν επιλύεται κάθε αναδρομική σχέση με το μάστερ θεώρημα.

Γενική Μορφή

Η γενική μορφή του θεωρήματος είναι:

T(n)=aT(nb)+f(n)

,όπου T(n) είναι η αναδρομική σχέση, a και b είναι σταθερές και f(n) είναι μια μη αρνητική συνάρτηση ανεξάρτητη της T(n).

Για να εφαρμοστεί το μάστερ θεώρημα θα πρέπει να ισχύουν για τις δυο σταθερές a,b οι εξής ανισότητες: a1 και b1.

Το μάστερ θεώρημα χωρίζεται σε τρεις περιπτώσεις, οι οποίες μπορούν συνήθως να δώσουν λύση. Παρόλα αυτά υπάρχει και μια ειδική περίπτωση, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν δεν ταιριάζουν όλες οι άλλες.

Περίπτωση πρώτη

Αν f(n)=O(nlogba), τότε T(n)=Θ(nlogba).

Περίπτωση δεύτερη

Αν f(n)=Θ(nlogba), τότε T(n)=Θ(nlogbalogn).

Περίπτωση τρίτη

Αν f(n)=Ω(nlogba) και af(n/b)<cf(n),c=σταθ., τότε T(n)=Θ(f(n)).

Συμπέρασμα

Δηλαδή, ο ασυμπτωτικά μεγαλύτερος απο τους όρους f(n) και nlogba καθορίζει την λύση της εξίσωσης.


Πρότυπο:Μαθηματικά-επέκταση