1-προπανόλη

Από testwiki
Αναθεώρηση ως προς 16:59, 7 Νοεμβρίου 2023 από τον imported>MARKELLOS
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης Η 1-προπανόλη[1] (αγγλικά: 1-propanol) είναι οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C3H8O, αν και συχνά αποδίδεται με τους ημισυντακτικούς τύπους C3H7OH, CH3CH2CH2OH ή και συντομογραφικά PrOH. Είναι μια πρωτοταγής[2] αλκοόλη. Πιο συγκεκριμένα ανήκει στην ομόλογη σειρά των αλκανολών, δηλαδή των άκυκλων κορεσμένων μονοσθενών αλκοολών.

Σχηματίζεται και στη φύση, σε μικρές ποσότητες, κατά τη διάρκεια πολλών διεργασιών ζύμωσης, και χρησιμοποιείται ως διαλύτης στη φαρμακευτική βιομηχανία, κυρίως για ρητίνες και εστέρες κυτταρίνης.

Ισομέρεια

Με βάση το μοριακό τύπο της, έχει τα ακόλουθα δύο (2) ισομερή θέσης:

  1. 2-προπανόλη ή ισοπροπανόλη, CH3CH(OH)CH3.
  2. Αιθυλομεθυλαιθέρας ή μεθυξυαιθάνιο, CH3CH2OCH3.

Ονοματολογία

Η ονομασία «1-προπανόλη» προέρχεται από την ονοματολογία κατά IUPAC. Συγκεκριμένα, το πρόθεμα «προπ-» δηλώνει την παρουσία τριών (3) ατόμων άνθρακα ανά μόριο της ένωσης, το ενδιάμεσο «-αν-» δείχνει την παρουσία μόνο απλών δεσμών μεταξύ ατόμων άνθρακα στο μόριο και η κατάληξη «-όλη» φανερώνει ότι περιέχει ένα υδροξύλιο ως κύρια χαρακτηριστική ομάδα, δηλαδή ότι πρόκειται για αλκοόλη. Τέλος, στην αρχή τοποθετείται ο αριθμός θέσης του ατόμου άνθρακα στο οποίο συνδέεται το υδροξύλιο (1-), ώστε να υπάρχει διαχωρισμός των δυο ισομερών προπανολών.

Μοριακή δομή

Δεσμοί[3]
Δεσμός τύπος δεσμού ηλεκτρονική δομή Μήκος δεσμού Ιονισμός
C-H σ 2sp3-1s 109 pm 3% C- H+
C-C σ 2sp3-2sp3 154 pm
C-O σ 2sp3-2sp3 150 pm 19% C+ O-
O-H σ 2sp3-1s 96 pm 32% H+ O-
Κατανομή φορτίων
σε ουδέτερο μόριο
O -0,51
C#3 -0,09
C#2 -0,06
Η (C-H) +0,03
C#1 +0,13
Η (O-H) +0,32

Ιστορία

Η 1-προπανόλη ανακαλύφθηκε το 1853, από καθολικούς μοναχούς, οι οποίοι την απομόνωσαν με κλασματική απόσταξη μίγματος ανώτερων αλκοολών, που υπάρχουν στο «ζυμέλαιο»[4].

Παραγωγή

Βιομηχανική

Η 1-προπανόλη είναι ένα από τα κύρια συστατικά του ζυμελαίου, ενός παραπροϊόντος που σχηματίζεται από ορισμένα αμινοξέα, όταν ζυμώνονται πατάτες ή δημητριακά για την παραγωγή αιθανόλης. Ωστόσο αυτή δεν είναι πια σημαντική πηγή της 1-προπανόλης.

Η 1-προπανόλη παράγεται βασικά με καταλυτική υδρογόνωση προπανάλης, που παράγεται με τη σειρά της με υδροφορμυλίωση αιθενίου, η οποία πραγματοποιείται με ταυτόχρονη επίδραση μονοξειδίου του άνθρακα και υδρογόνου σε αιθένιο, παρουσία οκτακυανιούχου κοβαλτίου ή ανάλογου συμπλόκου του ροδίου[5]:

CH2=CH2+CO+H210100atm,40oC100oC[Co(CN)8]η´[Rh(CN)8]CH3CH2CHO
CH3CH2CHO+H2NiCH3CH2CH2OH

Εργαστηριακή

  • Οι παρακάτω μέθοδοι πρακτικά δεν εφαρμόζονται, παρά μόνο για την ακαδημαϊκή μελέτη τους:

Από προπένιο

Από το προπένιο (παράγωγο του πετρελαίου) με υδροβορίωση και στη υδρόλυση παράγεται 1-προπανόλη[6]:

3CH3CH=CH2+BH3(CH3CH2CH2)3B+3H2O23CH3CH2CH2OH+H3BO3

Από προπυλαλογονίδια

1. Με υδρόλυση προπυλαγολογονιδίων (CH3CH2CH2X) παράγεται 1-προπανόλη[7]:

CH3CH2CH2X+AgOHCH3CH2CH2OH+AgX

2. Με επίδραση καρβοξυλικών αλάτων (RCOONa) παράγονται αρχικά καρβοξυλικοί προπυλεστέρες (RCOOCH2CH2CH3), που υδρολόνται προς 1-προπανόλη[8]:

CH3CH2CH2X+RCOONaNaXRCOOCH2CH2CH3+NaOHRCOONa+CH3CH2CH2OH

Από προπυλεστέρες

Με υδρόλυση προπυλεστέρων (RCOOCH2CH2CH3) παράγεται 1-προπανόλη[9]:

RCOOCH2CH2CH3+NaOHCH3CH2CH2OH+RCOONa

Από προπανάλη

Με αναγωγή προπανάλης (CH3CH2CHO):

1. Με καταλυτική υδρογόνωση[10]:

CH3CH2CHO+H2NiCH3CH2CH2OH

2. Με λιθιοαργιλιοϋδρίδιο (LiAlH4)[11]:

4CH3CH2CHO+LiAlH4Li[Al(CH3CH2CH2O)4]+2H2O4CH3CH2CH2OH+LiAlO2

Από προπανικό οξύ

Με αναγωγή προπανικού οξέος με LiAlH4[11]:

2CH3CH2COOH+LiAlH42CH3CH2CH2OH+LiAlO2

Από προπανικό προπυλεστέρα

Ο προπανικός προπυλεστέρας δίνει αντιδράσεις οξειδοαναγωγής, σχηματίζοντας 1-προπανόλη[12]:

1. Με νάτριο (Na) και αιθανόλη (CH3CH2OH):

CH3CH2COOCH2CH2CH3+3Na+3CH3CH2OH4CH3CH2CH2OH+3CH3CH2ONa

2. Με διυδρογόνο (H2) και νικέλιο (Ni):

CH3CH2COOCH2CH2CH3+32H2Ni2CH3CH2CH2OH

3. Με λιθιοαργιλιοτετραϋδρίδιο (LiAlH4):

2CH3CH2COOCH2CH2CH3+LiAlH4LiAl(OCH2CH2CH3)4+2H2O4CH3CH2CH2OH+LiAlO2

Από 1-προπαναμίνη

Με επίδραση νιτρώδους οξέος (ΗΝΟ2) σε 1-προπαναμίνη [13]:

CH3CH2CH2NH2+HNO2CH3CH2CH2OH+N2+H2O

Από μεθανόλη

Αρχίζει με την παραγωγή μεθυλοϊωδίδιου και μετά, με επίδραση οξιρανίου σε μεθυλομαγνησιοϊωδίδιο, παράγεται 1-προπανόλη[14]:

CH3OH+HICH3I+H2O
CH3I+Mg|Et2O|CH3MgI
Οξιράνιο+CH3MgI|Et2O|CH3CH2CH2OMgI
CH3CH2CH2OMgI+H2OCH3CH2CH2OH+Mg(OH)I

Από αιθανόλη

Υπάρχουν δύο (2) μέθοδοι για ανοικοδόμηση αιθανόλης προς 1-προπανόλη[14]:
Αρχίζουν και οι δύο με την παραγωγή αιθυλοϊωδίδιου και μετά προπανονιτρίλιου:

CH3CH2OH+HICH3CH2I+H2O
CH3CH2I+NaCNCH3CH2CN+NaI

1. Υδρόλυση προπανονιτριλίου προς προπανικό οξύ και μετά αναγωγή προς 1-προπανόλη:

CH3CH2CN+2H2OCH3CH2COOH+NH3
2CH3CH2COOH+LiAlH42CH3CH2CH2OH+LiAlO2

2. Αναγωγή προς 1-προπαναμίνη και μετατροπή της τελευταίας σε 1-προπανόλη:

CH3CH2CN+2H2CH3CH2CH2NH2
CH3CH2CH2NH2+HNO2CH3CH2CH2OH+N2

Από 1-βουτανόλη

Με αποικοδόμιση της ανθρακικής αλυσίδας της 1-βουτανόλης[14]:

3CH3CH2CH2CH2OH+4KMnO4+2H2SO43CH3CH2CH2COOH+4MnO2+2K2SO4+5H2O
2CH3CH2CH2COOH+SOCl22CH3CH2CH2COCl+H2SO4
CH3CH2CH2COCl+2NH3CH3CH2CH2CONH2+NH4Cl
CH3CH2CH2CONH2+2NaBrOCH3CH2CH2NH2+Na2CO3+Br2
CH3CH2CH2NH2+HNO2CH3CH2CH2OH+N2+H2O

Φυσικές ιδιότητες

Η 1-προπανόλη παρουσιάζει τα τυπικά φυσικά χαρακτηριστικά των κατώτερων αλκοολών που φαίνονται στις ιδιότητες του παραπάνω πίνακα. Γενικά είναι εύφλεκτο διαυγές λεπτόρρευστο υγρό με ευχάριστη οσμή οινοπνεύματος και αναμειγνύεται με το νερό σε κάθε αναλογία. Το υψηλό σημείο βρασμού της[15] (97 °C) οφείλεται στην ύπαρξη δεσμών υδρογόνου μεταξύ των πολωμένων μορίων της. Στους δεσμούς υδρογόνου οφείλεται και η πολύ μεγάλη διαλυτότητά της στο νερό.

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα

Αλκοολικά άλατα

1. Αντίδραση με αλκαλιμέταλλα[16]:

CH3CH2CH2OH+NaCH3CH2CH2ONa+12H2

2. Αντίδραση με αμίδια μετάλλων[17]::

CH3CH2CH2OH+NaNH2CH3CH2CH2ONa+NH3

3. Αντίδραση με αιθινικά μέταλλα[18]::

CH3CH2CH2OH+HCCNaCH3CH2CH2ONa+HCCH

4. Αντίδραση με αντιδραστήρια Grignard[19]::

CH3CH2CH2OH+RMgXCH3CH2CH2OMgX+RH

Υποκατάσταση από αλογόνα

1. Αντίδραση με υδροϊώδιο[20]:

CH3CH2CH2OH+HICH3CH2CH2I+H2O

2. Αντίδραση με άλλα υδραλογόνα (X: F, Cl, Br)[21]:

CH3CH2CH2OH+HXZnX2CH3CH2CH2X+H2O

3. Αντίδραση με ισχυρά χλωριωτικά μέσα[22]:

1. Με PCl5:

CH3CH2CH2OH+PCl5CH3CH2CH2Cl+POCl3+HCl

2. Με PCl3[23]:

3CH3CH2CH2OH+PCl33CH3CH2CH2Cl+H3PO3

3. Με SOCl2[24]:

CH3CH2CH2OH+SOCl2CH3CH2CH2Cl+SO2+HCl

Προπένιο

Με ενδομοριακή αφυδάτωση 1-προπανόλης παράγεται προπένιο. Η αντίδραση ευνοείται σε σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, >150 °C. Σε χαμηλότερες ευνοείται η διαμοριακή αφυδάτωση που δίνει διπροπυλαιθέρα, ενώ χωρίς καθόλου θέρμανση παράγεται ο όξινος θειικός προπυλεστέρας (CH3CH2CH2OSO3H), που αποτελεί την ενδιάμεση ένωση για τις αφυδατώσεις.[25]:

CH3CH2CH2OH>150oCπ.H2SO4CH3CH=CH2+H2O

Διπροπυλαιθέρας

Παραγωγή διπροπυλαιθέρα[26]:

2CH3CH2CH2OH<140oCH2SO4CH3CH2CH2OCH2CH2CH3+H2O

Καρβοξυλικοί εστέρες

Αντίδραση με ακυλιωτικά μέσα:
1. Εστεροποίηση με καρβοξυλικό οξύ[27]:

CH3CH2CH2OH+RCOOHRCOOCH2CH2CH3+H2O

2. Εστεροποίηση με ανυδρίτη καρβοξυλικού οξέος[28]:

CH3CH2CH2OH+RCOOOCRRCOOCH2CH2CH3+RCOOH

3. Εστεροποίηση με ακυλαλογονίδιο[29]:

CH3CH2CH2OH+RCOXPyRCOOCH2CH2CH3+HX

Οξείδωση

1. Με υπερμαγγανικό κάλιο (KMnO4). Παράγεται προπανικό οξύ[30]:

5CH3CH2CH2OH+4KMnO4+2H2SO43CH3CH2COOH+2K2SO4+4MnO+7H2O

2. Με τριοξείδιο του χρωμίου (CrO3). Παράγεται αρχικά προπανάλη και στη συνέχεια, με περίσσεια τριοξειδίου του χρωμίου, προπανικό οξύ[31]:

3CH3CH2CH2OH+2CrO3Cr2O3,3H2O3CH3CH2CHO+2CrO33CH3CH2COOH+Cr2O3

Αποικοδόμηση προς αιθανόλη

Με αποικοδόμηση της ανθρακικής αλυσίδας της αιθανόλης παράγεται αιθανόλη[14]::

3CH3CH2CH2OH+4KMnO4+2H2SO43CH3CH2COOH+4MnO2+2K2SO4+5H2O
2CH3CH2COOH+SOCl22CH3CH2COCl+H2SO4
CH3CH2COCl+2NH3CH3CH2CONH2+NH4Cl
CH3CH2CONH2+2NaBrOCH3CH2NH2+Na2CO3+Br2
CH3CH2NH2+HNO2CH3CH2OH+N2+H2O

Ανοικοδόμηση προς 1-βουτανόλη

Υπάρχουν δύο (2) μέθοδοι για ανοικοδόμηση 1-προπανόλης προς 1-βουτανόλη[14]:
Αρχίζουν και οι δύο με την παραγωγή προπυλοϊωδίδιου και μετά βουτανονιτρίλιου:

CH3CH2CH2OH+HICH3CH2CH2I+H2O
CH3CH2CH2I+NaCNCH3CH2CH2CN+NaI

1. Υδρόλυση βουτανονιτριλίου προς βουτανικό οξύ και μετά αναγωγή προς 1-βουτανόλη:

CH3CH2CH2CN+2H2OCH3CH2CH2COOH+NH3
2CH3CH2CH2COOH+LiAlH42CH3CH2CH2CH2OH+LiAlO2

2. Αναγωγή προς 1-βουταναμίνη και μετατροπή της τελευταίας σε 1-βουτανόλη:

CH3CH2CH2CN+2H2CH3CH2CH2CH2NH2
CH3CH2CH2CH2NH2+HNO2CH3CH2CH2CH2OH+N2

Ανοικοδόμηση προς 1-πεντανόλη

Αρχίζει με την παραγωγή προπυλοϊωδίδιου και μετά, με επίδραση οξιρανίου σε προπυλομαγνησιοϊωδίδιο, παράγεται 1-πεντανόλη[14]:

CH3CH2CH2OH+HICH3CH2CH2I+H2O
CH3CH2CH2I+Mg|Et2O|CH3CH2CH2MgI
Οξιράνιο+CH3CH2CH2MgI|Et2O|CH3CH2CH2CH2CH2OMgI
CH3CH2CH2CH2CH2OMgI+H2OCH3CH2CH2CH2CH2OH+Mg(OH)I

Προσθήκη σε εποξυαιθάνιο

Με επίδραση σε εποξυαιθάνιο παράγεται 2-προποξυαιθανόλη[32]:

Οξιράνιο+CH3CH2CH2OHCH3CH2CH2OCH2CH2OH

Επίδραση καρβενίων

Παρεμβολή καρβενίων, π.χ. με μεθυλενίου παράγονται 1-βουτανόλη, 1-βουτανόλη, μεθυλο-1-προπανόλη και μεθυλοπροπυλαιθέρας[33]:

CH3CH2CH2OH+CH3Cl+KOH38CH3CH2CH2CH2OH+14(CH3)2CHCH2OH+14CH3CH2CH(OH)CH3+18CH3CH2CH2OCH3+KCl+H2O

Εφαρμογές

Χρησιμοποιείται ως ένας διαλύτης, ιδιαίτερα στη φαρμακευτική βιομηχανία, αλλά και για ρητίνες και εστέρες κυτταρίνης. Σχηματίζεται στη φύση σε μικρές ποσότητες, ως παραπροϊόν σε διάφορες διεργασίες ζύμωσης. Ως καύσιμο σε κινητήρες εσωτερικής καύσης, η 1-προπανόλη έχει υψηλό βαθμό οκτανίων, συγκεκριμένα 118, με βάση τον ερευνητικό βαθμό οκτανίων (Research octane number, RON), και 108, με βάση την αντικροτική λίστα (Anti-Knock Index, AKI)[34], αλλά κύριο πρόβλημα είναι ότι, προς το παρόν, είναι πολύ ακριβή για να χρησιμοποιείται ως συνηθισμένο καύσιμο.

Ασφάλεια

Η 1-προπανόλη θεωρείται ότι είναι παρόμοια με την αιθανόλη, ως προς τις επιπτώσεις της στο ανθρώπινο σώμα, αλλά 2-4 φορές πιο δυναμική. Η LD50 της 1-προπανόλης σε ποντίκια είναι 1.870 mg/kg (για σύγκριση, η αντίστοιχη της αιθανόλης είναι 7.060 mg/kg). Μεταβολίζεται, τελικά, σε προπανικό οξύ. Οι επιπτώσεις της στο ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνουν την αλκοολική μέθη και μεταβολική οξύδωση από την υψηλή συγκέντρωση των ανιόντων του προπανικού οξέος, που παράγονται από το μεταβολισμό της. Το 2011 αναφέρθηκε μόνο μια περίπτωση δηλητηρίασης από 1-προπανόλη[35]. Η μέθη από 1-προπανόλη συμβαίνει σπάνια, αλλά ωστόσο η δυνατότητα υπάρχει. Η 1-προπανόλη πρέπει να είναι αρκετά χειρότερη από τη αιθανόλη ως προς τη μέθη που προκαλεί.

Αναφορές και σημειώσεις

  1. Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
  2. Το άτομο C που είναι ενωμένο με το -ΟΗ ενώνεται με ένα άτομο C είναι δηλ. πρωτοταγής. Οι πρωτοταγείς αλκοόλες περιέχουν την ομάδα -CH2OH που βρίσκεται πάντα στην άκρη της ανθρακικής αλυσίδας.
  3. Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of the Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
  4. Το ζυμέλαιο ή πατατέλαιο είναι μίγμα αλκοολών (όπως προπανόλες, βουτανόλες, πεντανόλες κ.τ.λ.) που δημιουργείται από τη ζύμωση χυμού μήλων, μπύρας, κρασιού κτλ.
  5. Πρότυπο:Cite book
  6. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.5.
  7. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.197, §8.2.3α.
  8. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.197, §8.2.3β.
  9. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.2.5.
  10. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 218, §9.2.2.
  11. 11,0 11,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 197, §8.2.2α.
  12. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 307, §13.7.5.
  13. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.2.6.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.2.7.
  15. Ο ισομερής της αιθέρας, αιθυλομεθυλαιθέρας (CH3CH2OCH3) είναι αέριο με σημείο βρασμού (7 °C). Για σύγκριση των φυσικοχημικών ιδιοτήτων 1-προπανόλης, αιθυλομεθυλαιθέρα και 2-προπανόλης βλέπε Σύγκριση
  16. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4α.
  17. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4β.
  18. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4γ.
  19. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4δ.
  20. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.2β.
  21. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.2γ.
  22. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3α.
  23. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3β.
  24. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3γ.
  25. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.3.
  26. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.5β.
  27. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.4α.
  28. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.4β.
  29. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.4γ.
  30. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.200, §8.4.6α.
  31. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.200, §8.4.6β.
  32. Ν. Αλεξάνδρου, Α. Βάρβογλη, Δ. Νικολαΐδη: Χημεία Ετεροχημικών Ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1985, §2.1., σελ. 16-17, εφαρμογή γενικής αντίδρασης για Nu = CH3CH2CH2O-.
  33. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 155, §6.7.3.
  34. Perkin, W. H.; Kipping, F. S (1922). Organic Chemistry. London: W. & R. Chambers. ISBN 0-08-022354-0.
  35. Πρότυπο:Cite web

Πηγές

  1. Βάρβογλης Α. "Χημεία Οργανικών Ενώσεων", Θεσσαλονίκη 1986.
  2. Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία οργανικής χημείας", Έκδοση 13η, Αθήνα 1985.
  3. Αλεξάνδρου Ν. Ε. "Γενική Οργανική Χημεία, Δομή-Φάσματα-Μηχανισμοί", Τόμοι 1ος και 2ος, Θεσσαλονίκη 1985.
  4. Τσακιστράκης Α. "Οργανική Χημεία", Αθήνα 1993
  5. Κεχαγιόγλου Α. Χ. "Βιομηχανική Οργανική Χημεία", Θεσσαλονίκη 1989.
  6. Morrison R. T., Boyd R. N. "Οργανική Χημεία" Τόμοι 1ος,2ος,3ος, Μετάφραση:Σακαρέλλος-Πηλίδης-Γεροθανάσης, Ιωάννινα 1991.
  7. Meislich H., Nechamkin H., Sharefkin J. "Οργανική Χημεία", Μετάφραση:Βάρβογλης Α., Αθήνα 1983.
  8. Ιακώβου Π. "Οργανική Χημεία. Σύγχρονη Θεωρία και Ασκήσεις", Θεσσαλονίκη 1995.
  9. Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  10. Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  11. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  12. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
  13. Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.
  14. Ν. Αλεξάνδρου, Α. Βάρβογλη, Δ. Νικολαΐδη: Χημεία Ετεροχημικών Ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1985

Πρότυπο:Αλκοόλες