2-προπεν-1-όλη

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης

Η 2-προπεν-1-όλη ή αλλυλική αλκοόλη είναι ονομασία της απλούστερης σταθερής αλκενόλης, δηλαδή ακόρεστης άκυκλης μονοσθενής αλκοόλης με ένα διπλό δεσμό. Ειδικότερα, αποτελεί και την απλούστερη και πιο αντιπροσωπευτική αλκοόλη της ομάδας των αλλυλικών αλκοολών, δηλαδή των αλκοολών που έχουν το υδροξύλιό τους σε άτομο άνθρακα που βρίσκεται αμέσως δίπλα (και όχι πάνω) από έναn (τουλάχιστον) διπλό δεαμό. Συνήθως αντιπροσωπεύεται από τους τύπους CH2=CHCH2OH και ViCH2OH. Με βάση το χημικό της τύπο, C3H6Ο έχει τα ακόλουθα οκτώ (8) ισομερή:

  1. 1-προπεν-1-όλη (ελάσσων ταυτομερές της προπανάλης) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=CHOH.
  2. 2-προπενόλη (ελάσσων ταυτομερές της προπανόνης) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3C(OH)=CH2.
  3. Βινυλμεθυλαιθέρας ή μεθοξυαιθένιο με σύντομο συντακτικό τύπο CH3OCH=CH2.
  4. Κυκλοπροπανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο .
  5. Προπανάλη (κύριο ταυτομερές) της 1-προπεν-1-όλης με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CHO.
  6. Προπανόνη (κύριο ταυτομερές) της 2-προπενόλης με σύντομο συντακτικό τύπο CH3COCH3.
  7. Οξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο .
  8. Μεθυλοξιράνιο με σύντομο συντακτικό τύπο

Είναι ένα υδατοδιαλυτό, άχρωμο υγρό (στις συνηθιαμένες συνθήκες) αλλά είναι περισσότερο τοξική από τις άλλες τυπικές (σχετικά) μικρομοριακές αλκοόλες. Χρησιμοποιήθηκε ως πρώτη ύλη για την 1,2,3-προπανοτριόλη, αλλά επίσης και για πολλές άλλες ενώσεις.

Παραγωγή

Από αλλυλαλογονίδια

1. Με υδρόλυση αλλυλαγολογονιδίων (CH2=CHCH2X) παράγεται προπεν-2-όλη-1[1]:

CH2=CHCH2X+NaOHCH2=CHCH2OH+NaX

CH2=CHCH2X+AgOHCH2=CHCH2OH+AgX

2. Με επίδραση καρβοξυλικών αλάτων (RCOONa) παράγονται αρχικά καρβοξυλικοί αλλυλεστέρες (RCOOCH2H=CH2), που υδρολόνται προς προπεν-2-όλη-1[2]:

CH2=CHCH2X+RCOONaNaXRCOOCH2CH=CH2+NaOHRCOONa+CH2=CHCH2OH

Από αλλυλεστέρες

Με υδρόλυση μεθυλεστέρων (RCOOCH3) παράγεται προπεν-2-όλη-1[3]:

RCOOCH2CH=CH2+NaOHCH2=CHCH2OH+RCOONa

Από προπεν-2-άλη

Με αναγωγή προπεν-2-άλης (CH2=CHCHO):

Με λιθιοαργιλιοϋδρίδιο (LiAlH4)[4]:

4CH2=CHCHO+LiAlH4Li[Al(CH2=CHCH2O)4]+2H2O4CH2=CHCH2OH+LiAlO2

Από προπενικό οξύ

Με αναγωγή προπενικού οξέος (CH2=CHCOOH) με LiAlH4[4]:

2CH2=CHCOOH+LiAlH42CH2=CHCH2OH+LiAlO2

Από προπεν-2-αμίνη-1

Με επίδραση νιτρώδους οξέος (ΗΝΟ2) σε προπεν-2-αμίνη-1 (CH2=CHCH2NH2)[5]:

2CH2=CHCH2NH2+HNO22CH2=CHCH2OH+2N2

Από βουτεν-3-όλη-1

Με αποικοδόμιση της ανθρακικής αλυσίδας από βουτεν-3-όλη-1[6]::

5CH2=CHCH2CH2OH+2KMnO4+3H2SO45CH2=CHCH2COOH+K2SO4+2MnSO4+8H2O
2CH2=CHCH2COOH+SOCl22CH2=CHCH2COCl+H2SO4
CH2=CHCH2COCl+2NH3CH2=CHCH2CONH2+NH4Cl
CH2=CHCH2CONH2+2NaBrOCH2=CHCH2NH2+Na2CO3+Br2
2CH2=CHCH2NH2+HNO22CH2=CHCH2OH+2N2

Από προπένιο και αιθανικό οξύ

Με επίδραση οξυγόνου και αιθανικού οξέος σε προπένιο παράγεται προπεν-2-όλη-1:

CH2=CHCH3+12O2+CH3COOHCH3COOCH2CH=CH2+NaOHCH2=CHCH2OH+CH3COONa

Από προπένιο με αλλυλική οξείδωση από διοξείδιο του σεληνίου

Με επίδραση διοξειδίου του σεληνίου σε προπένιο παράγεται προπεν-2-όλη-1:

CH2=CHCH3+SeO2CH2=CHCH2OH+Se+H2O

Με καταλυτική αφυδρογόνωση προπανόλης-1

Με καταλυτική αφυδρογόνωση προπανόλης-1 παράγεται προπεν-2-όλη-1:

CH3CH2CH2OHPdCH2=CHCH2OH+H2

Με αφυδάτωση προπανοδιόλης-1,3

Με ενδομοριακή αφυδάτωση προπανοδιόλης-1,3 παράγεται προπεν-2-όλη-1. Η αντίδραση ευνοείται σε σχετικά υψηηλές θερμοκρασίες, >150 °C[7]:

HOCH2CH2CH2OH>150oCπ.H2SO4CH2=CHCH2OH+H2O

Με απόσπαση υδραλογόνου

Με απόσπαση υδραλογόνου (HX) από 3-αλοπροπανόλη-1 παράγεται προπεν-2-όλη-1[8]:

XCH2CH2CH2OH+NaOHROHCH2=CHCH2OH+NaX+H2O

Με απόσπαση αλογόνου

Με απόσπαση αλογόνου (X2) από 2,3-διαλοπροπανόλη-1 παράγεται προπεν-2-όλη-1[9]:

XCH2CHXCH2OH+ZnCH2=CHCH2OH+ZnX2

Με μερική καταλυτική υδρογόνωση

Με μερική καταλυτική υδρογόνωση προπιν-2-όλης-1 παράγεται προπεν-2-όλη-1[10]

HCCCH2OH+H2Niη´Pdη´PtCH2=CHCH2OH

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα

Παράγωγα ως αλκοόλης

Αλκοολικά άλατα

1. Αντίδραση με αλκαλιμέταλλα[11]:

CH2=CHCH2OH+NaCH2=CHCH2ONa+12H2

2. Αντίδραση με αμίδια μετάλλων[12]::

CH2=CHCH2OH+NaNH2CH2=CHCH2ONa+NH3

3. Αντίδραση με αιθινικά μέταλλα[13]::

CH2=CHCH2OH+HCCNaCH2=CHCH2ONa+HCCH

4. Αντίδραση με αντιδραστήρια Grignard[14]::

CH2=CHCH2OH+RMgXCH2=CHCH2OMgX+RH

Υποκατάσταση από αλογόνα

  • Η αντίδραση με υδροαλογόνα δίνει και προϊόντα προσθήκης στο διπλό δεσμό. Γι' αυτό διαφοροποιούνται οι μέθοδοι από το αν και η προσθήκη είναι επιθυμητή ή αν η προσθήκη είναι ανεπιθύμητη:

1. Αντίδραση με υδροϊώδιο. Παράγεται 1,2-διιωδοπροπάνιο[15]:

CH2=CHCH2OH+2HICH3CHICH2I+H2O

2. Αντίδραση με άλλα αλογόνα (X: F, Cl, Br)[16]:

CH2=CHCH2OH+2HXZnX2CH3CHXCH2X+H2O

3. Αντίδραση με ισχυρά χλωριωτικά μέσα[17]:

1. Με PCl5:

CH2=CHCH2OH+PCl5CH2=CHCH2Cl+POCl3+HCl

2. Με PCl3[18]:

3CH2=CHCH2OH+PCl33CH2=CHCH2Cl+H3PO3

3. Με SOCl2[19]:

CH2=CHCH2OH+SOCl2CH2=CHCH2Cl+SO2+HCl

4. Αντίδραση με τριβρωμιούχο φωσφόρο. Παράγεται αλλυλοβρωμίδιο[20]:

3CH2=CHCH2OH+PBr33CH2=CHCH2Br+H3PO3

5. Αντίδραση με τριιωδιούχο φωσφόρο. Παράγεται αλλυλοϊωδίδιο[21]:

3CH2=CHCH2OH+PI33CH2=CHCH2I+H3PO3

Αλλυλυλαιθέρες

Παραγωγή διαλλυλυλαιθέρα[22]:

2CH2=CHCH2OH<140oCH2SO4CH2=CHCH2OCH2=CHCH2+H2O

Καρβοξυλικοί εστέρες

Αντίδραση με ακυλιωτικά μέσα:
1. Εστεροποίηση με καρβοξυλικό οξύ[23]:

CH2=CHCH2OH+RCOOHRCOOCH2=CHCH2+H2O

2. Εστεροποίηση με ανυδρίτη καρβοξυλικού οξέος[24]:

CH2=CHCH2OH+RCOOOCRRCOOCH2=CHCH2+RCOOH

3. Εστεροποίηση με ακυλαλογονίδιο[25]:

CH2=CHCH2OH+RCOXPyRCOOCH2=CHCH2+HX

Οξείδωση

1. Με υπερμαγγανικό κάλιο (KMnO4). Παράγεται προπενικό οξύ[26]:

5CH2=CHCH2OH+2KMnO4+3H2SO45CH2=CHCOOH+K2SO4+2MnSO4+8H2O

2. Με τριοξείδιο του χρωμίου (CrO3). Παράγεται αρχικά προπεν-2-άλη και στη συνέχεια, με περίσσεια τριοξειδίου του χρωμίου, προπενικό οξύ[27]:

3CH2=CHCH2OH+2CrO3Cr2O3,3H2O3CH2=CHCHO+2CrO33CH2=CHCOOH+Cr2O3

Ανοικοδόμηση προς βουτεν-3-όλη-1

Υπάρχει μία (τουλάχιστον) μέθοδος για ανοικοδόμηση προπεν-2-όλη-1 προς βουτεν-3-όλη-1[6]:

1. Αρχίζει με την παραγωγή αλλυλοϊωδίδιου και μετά βουτεν-3-νιτρίλιου:

3CH2=CHCH2OH+PI33CH2=CHCH2I+H3PO3
CH2=CHCH2I+NaCNCH2=CHCH2CN+NaI

2. Υδρόλυση βουτεν-3-νιτρίλιου προς βουτεν-3-ικό οξύ και μετά αναγωγή προς βουτεν-3-όλη-1:

CH2=CHCH2CN+2H2OCH2=CHCH2COOH+NH3
2CH2=CHCH2COOH+LiAlH42CH2=CHCH2CH2OH+LiAlO2

Ανοικοδόμηση προς πεντεν-4-όλη-1

Αρχίζει με την παραγωγή αλλυλοϊωδίδιου και μετά, με επίδραση οξιρανίου σε αλλυλομαγνησιοϊωδίδιο, παράγεται πεντεν-4-όλη-1[6]:

3CH2=CHCH2OH+PI33CH2=CHCH2I+H3PO3
CH2=CHCH2I+Mg|Et2O|CH2=CHCH2MgI
Οξιράνιο+CH3MgI|Et2O|CH2=CHCH2CH2CH2OMgI
CH2=CHCH2CH2CH2OMgI+H2OCH2=CHCH2CH2CH2OH+Mg(OH)I

Με αφυδάτωση προς προπαδιένιο

Με ενδομοριακή αφυδάτωση Προπεν-2-όλης-1 παράγεται προπαδιένιο. Η αντίδραση ευνοείται σε σχετικά υψηηλές θερμοκρασίες, >150 °C[7]:

CH2=CHCH2OH>150oCπ.H2SO4CH2=C=CH2+H2O

Αντιδράσεις διπλού δεσμού

Ενυδάτωση

1. Επίδραση θειικού οξέος και στη συνέχεια νερού (ενυδάτωση). Παράγεται προπανοδιόλη-1,2[28]:

CH2=CHCH2OH+H2SO4CH3CH(OSO2H)CH2OH+H2OCH3CH(OH)CH2OH+H2SO4

2. Υδροβορίωση και στη συνέχεια επίδραση με υπεροξείδιο του υδρογόνου. Παράγεται αρχικά τρι(3-υδροξυπροπυλο)βοράνιο και στη συνέχεια προπανοδιόλη-1,3[29]:

3CH2=CHCH2OH+BH3(HOCH2CH2CH2)3B+3H2O23HOCH2CH2CH2OH+H3BO3

3. Αντίδραση με οξικό υδράργυρο και έπειτα αναγωγή. Παράγεται προπανοδιόλη-1,2:

CH2=CHCH2OH+(CH3COO)2Hg+H2OCH3COOHEt2OHOCH2CH(OH)CH2HgOOCCH3+NaBH4+NaOHCH3CH(OH)CH2OH+Hg+CH3COONa+Na[BH3OH]

4. Υπάρχει ακόμη η δυνατότητα αλλυλικής υδροξυλίωσης κατά Prins με επίδραση αλδευδών ή κετονών σε προπένιο απουσία νερού. Π.χ. με μεθανάλη προκύπτει βουτεν-2-διόλη-1,4:

CH2=CHCH2OH+HCHOH2SO4HOCH2CH=CHCH2OH

Προσθήκη υποαλογονώδους οξέως

Με επίδραση (προσθήκη) υποαλογονώδους οξέος (HOX) σε προπεν-2-όλη-1 παράγεται 3-αλοπροπανοδιόλη-1,2[30]:

CH2=CHCH2OH+HOXXCH2CH(OH)CH2OH

  • Το HOX παράγεται συνήθως επιτόπου με την αντίδραση:

2H2O+X22HOX

Καταλυτική υδρογόνωση

Με καταλυτική υδρογόνωση προπεν-2-όλης-1 σχηματίζεται προπανόλη-1. Π.χ.[31]:

CH2=CHCH2OH+H2Niη´Pdη´PtCH3CH2CH2OH

Αλογόνωση

Με προσθήκη αλογόνου (X2) (αλογόνωση) σε προπεν-2-όλη-1 έχουμε προσθήκη στο διπλό δεσμό. Παράγεται 2,3-διαλοπροπανόλη-1. Π.χ.[32]:

CH2=CHCH2OH+X2CCl4XCH2CHXCH2OH

Υδραλογόνωση

Με προσθήκη υδραλογόνων (HX) (υδραλογόνωση) σε προπεν-2-όλη-1[33]:
1. Με τον πολικό μηχανισμό. Παράγεται 2-αλοπροπανόλη-1:

CH2=CHCH2OH+HXCH3CHXCH2OH

2. Με το μηχανισμό ελευθέρων ριζών. Παράγεται 3-αλοπροπανόλη-1:

CH2=CHCH2OH+HXhvη´ROORXCH2CH2CH2OH

Καταλυτική αμμωνίωση

1. Προσθήκη αμμωνίας (NH3). Παράγεται 2-αμινοπροπανόλη-1. Π.χ.:

CH2=CHCH2OH+NH3Tiη´ZrCH3CH(NH2)CH2OH

2. Προσθήκη πρωτοταγούς αμίνης. Π.χ. με μεθαναμίνη παράγεται 2-μεθυλαμινοπροπανόλη-1:

CH2=CHCH2OH+CH3NH2Tiη´ZrCH3CH(NHCH3)CH2OH

3. Προσθήκη δευτεροταγούς αμίνης. Π.χ. με διμεθυλαμίνη παράγεται 2-διμεθυλαμινοπροπανόλη-1:

CH2=CHCH2OH+CH3NHCH3Tiη´ZrCH3CH[N(CH3)2]CH2OH

  • Τα παραπάνω μέταλλα που αναφέρονται στη θέση του καταλύτη χρησιμοποιούνται με τη μορφή συμπλόκων τους και όχι σε μεταλλική μορφή.

Καταλυτική φορμυλίωση

Με προσθήκη μεθανάλης (CO + H2) σε προπένιο παράγεται 2-μεθυλο-3-υδροξυπροπανάλη ή 4-υδροξυβουτανάλη. Π.χ.:

CH2=CHCH2OH+CO+H210100atm,40oC100oCCoη´RhxCH3C(CHO)CH2OH+(1x)HOCH2CH2CH2CHO

  • Τα παραπάνω μέταλλα που αναφέρονται στη θέση του καταλύτη χρησιμοποιούνται με τη μορφή συμπλόκων τους και όχι σε μεταλλική μορφή.
  • Όπου x[0,1]. Εξαρτάται από την επιλογή του καταλύτη. Οι σχετικά ογκώδεις καταλύτες ευνοούν το δεύτερο παραγωγο.

Προσθήκη αλδεΰδών ή κετονών κατά Prins

Με επίδραση περίσσειας αλδευδών ή κετονών σε προπένιο απουσία νερού, σε χαμηλή θερμοκρασία παράγεται παράγωγο διοξανίου. Π.χ. με μεθανάλη παράγεται 4-υδροξυμεθυλο-1,3-διοξάνιο και 5-υδροξυμεθυλο-1,3-διοξάνιο:

CH2=CHCH2OH+2HCHOχαμηλη´θϵρμoκρασι´αH2SO412 +12

Διυδροξυλίωση

Η διυδροξυλίωση προπενίου, αντιστοιχεί σε προσθήκη υπεροξείδιου του υδρογόνου (H2O2)[34]:

1. Επίδραση αραιού διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου. Παράγει προπανοτριόλη-1,2,3:

5CH2=CHCH2OH+4KMnO4+2H2SO45HOCH2CH(OH)CH2OH+4MnO+2K2SO4+2H2O

2. Επίδραση καρβονικού οξέος και υπεροξείδιου του υδρογόνου. Παράγει προπανοτριόλη-1,2,3:

CH2=CHCH2OH+H2O2RCOOHHOCH2CH(OH)CH2OH

3. Μέθοδος Sharpless. Παράγει προπανοτριόλη-1,2,3:

CH2=CHCH2OH+OsO4+2H2O+2KOHHOCH2CH(OH)CH2OH+K2[OsO2(OH)4]

4. Μέθοδος Woodward. Παράγει προπανοτριόλη-1,2,3:

CH2=CHCH2OH+2RCOOAg+I2HOCH2CH(OH)CH2OH+2AgI+2RCOOH

5. Υπάρχει ακόμη δυνατότητα για 1,3-διυδροξυλίωση με επίδραση αλδεϋδών ή κετονών σε αιθένιο, παρουσία νερού. Αντίδραση Prins. Π.χ. με μεθανάλη παράγεται βουτανοτριόλη-1,2,4:

CH2=CHCH2OH+HCHO+H2OH2SO4HOCH2CH2CH(OH)CH2OH

Οζονόλυση

Με επίδραση όζοντος (οζονόλυση) σε προπεν-2-όλη-1, παράγεται ασταθές οζονίδιο που τελικά διασπάται σε μεθανάλη και υδροξυαιθανάλη[35]:

CH2=CHCH2OH+23O3ZnH2OHCHO+HOCH2CHO

Επίδραση πυκνού υπερμαγγανικού καλίου

Με επίδραση πυκνού διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου (KMnO4) παράγεται τελικά διοξείδιο του άνθρακα[36]:

CH2=CHCH2OH+6KMnO4+3H2SO43CO2+6MnO2+3K2SO4+6H2O

  • Ενδιάμεσα παράγεται μεθανικό οξύ και αιθανοδιικό οξύ, που όμως είναι ευαίσθητα στην παρουσία περίσσειας υπερμαγγανικού καλίου και οξειδώνοται παραπέρα:

3CH2=CHCH2OH+14MnO4+7H2SO43HCOOH+3HOOCCOOH+14MnO2+7K2SO4+10H2O

Αντίδραση Diels–Adler

Κατά την επίδραση αλκαδιενίου (διένιου) σε προπεν-2-όλη-1 (διενόφιλο) έχουμε την ονομαζόμενη (αντίδραση Diels–Adler) που οδηγεί σε παραγωγή παραγώγου κυκλοεξενίου. Π.χ. με βουταδιένιο-1,3 παίρνουμε κυκλοεξεν-3-υλομεθαανόλη[37]:

3CH2=CHCH2OH+CH2=CHCH=CH2

Αντίδραση Pauson-Khand

Κατά την επίδραση αλκίνια και μονοξειδίου του άνθρακα σε προπεν-2-όλη-1 έχουμε την ονομαζόμενη αντίδραση Pauson-Khand που στην περίπτωση αυτή οδηγεί σε παραγωγή παραγώγων κυκλοπεντόνης. Π.χ. με αιθίνιο παράγεται 4-υδροξυμεθυλοκυκλοπεντεν-2-όνη και 5-υδροξυμεθυλοκυκλοπεντεν-2-όνη:

3CH2=CHCH2OH+HCCH+COCo2(CO)812 +12

Πολυμερισμός

Διακρίνονται τα ακόλουθα είδη πολυμερισμού προπεν-2-όλης-1, που όλα παράγουν πολυαλλυλική αλκοόλη[38]:
1. Κατιονικός. Π.χ.:

vCH2=CHCH2OHH+[CH(CH2OH)CH2]v

2. Ελευθέρων ριζών. Π.χ.:

vCH2=CHCH2OHROOH[CH(CH2OH)CH2]v

Φωτοχημικός διμερισμός

Κατά το φωτοχημικό διμερισμό προπενίου σχηματίζεται 3-υδροξυμεθυλοκυκλοβουτυλομεθανόλη. Π.χ.[39]:

2CH2=CHCH2OHhv

Φωτοχημική προσθήκη αλδεϋδών ή κετονών

Με επίδραση αλδευδών ή κετονών σε προπένιο απουσία νερού σχηματίζονται και φωτοχημικά παράγωγα οξετανίου (Αντίδραση Paterno–Büchi). Π.χ. με μεθανάλη παράγεται 3-υδροξυμεθυλοξετάνιο:

CH2=CHCH2OH+HCHOhv

Προσθήκη καρβενίων

Κατά την προσθήκη μεθυλενίου σε προπεν-2-όλη-1 παράγεται ένα μίγμα παραγώγων, με σύνθεση που δίνεται λίγο πιο κάτω[40]:

CH2=CHCH2OH+CH3Cl+KOHKCl+H2O+27CH3CH=CHCH2OH+27CH2=CHCH2CH2OH+17CH2=C(CH3)CH2OH+17CH2=CHCH2OCH3+
+17

  • Η αντίδραση είναι ελάχιστα εκλεκτική και αυτό σημαίνει ότι κατά προσέγγιση έχουμε:
1. Παρεμβολή στους δύο (2) δεσμούς =CH-H. Παράγεται βουτεν-2-όλη-1.
2. Παρεμβολή στους δύο (2) δεσμούς -CH(OH)-H: Παράγεται βουεν-3-όλη-1.
3. Παρεμβολή στον (1) δεσμό C-H. Παράγεται μεθυλοπροπεν-2-άλη-1.
4. Παρεμβολή στον (1) δεσμό O-H. Παράγεται αλλυλομεθυλαιθέρας.
5. Προσθήκη στον (ένα διπλό) δεσμό: 1. Παράγεται κυκλοπροπυλομεθανόλη.

Προκύπτει επομένως μίγμα βουτεν-2-όλης-1 ~29%, βουεν-3-όλης-1 ~29%, μεθυλοπροπεν-2-άλης-1 ~14%, αλλυλομεθυλαιθέρα και κυκλοπροπυλομεθανόλης ~14%.

CH2=CHCH2OH+CH2I2+ZnZnI2+

Εφαρμογές

Η προπεν-2-όλη-1 χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή της προπανοτριόλης-1,2,3. Επίσης παράγει μια ποικιλία από πολυμεριζόμενους εστέρες. Π.χ. ο φθαλικός διαλλυλεστέρας[41].

Ασφάλεια

Η προπεν-2-όλη-1 είναι πιο τοξική από τις σχετικές μ' αυτήν αλκοόλες. Το κατώφλι ασφαλείας (TLV) της είναι 2 ppm. Είναι ένα δακρυγόνο[41]

Παραπομπές

  1. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.197, §8.2.3α.
  2. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.197, §8.2.3β.
  3. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.2.5.
  4. 4,0 4,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 197, §8.2.2α.
  5. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.2.6.
  6. 6,0 6,1 6,2 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.2.7.
  7. 7,0 7,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.3.
  8. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.1α.
  9. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.153, §6.3.1β.
  10. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.158, §6.9.4.
  11. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4α.
  12. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4β.
  13. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4γ.
  14. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4δ.
  15. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.2β.
  16. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.2γ.
  17. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3α.
  18. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3β.
  19. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3γ.
  20. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3β., Br αντί Cl.
  21. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.3β., I αντί Cl.
  22. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.5β.
  23. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.4α.
  24. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.4β.
  25. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.4.4γ.
  26. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.200, §8.4.6α.
  27. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.200, §8.4.6β.
  28. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.3.
  29. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.5.
  30. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.4.
  31. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.6.
  32. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.2.
  33. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 156, §6.8.1.
  34. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 157, §6.8.9.
  35. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 157, §6.8.10.
  36. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 158, §6.9.8.
  37. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 160, §6.10.2.
  38. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 157, §6.8.11.
  39. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 157, §6.8.12.
  40. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 157, §6.8.7., σελ. 155, §6.7.3, R = HOCH2CH=CH ή HOCH2C=CH2 ή HOCHCΗ=CH2 ή OCH2CΗ=CH2
  41. 41,0 41,1 Ludger Krähling, Jürgen Krey, Gerald Jakobson, Johann Grolig, Leopold Miksche “Allyl Compounds” Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2002, Wiley-VCH, Weinheim. Πρότυπο:DOI

Πηγές

  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
  • Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.

Πρότυπο:Αλκοόλες Πρότυπο:Authority control