3-πεντανόνη

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης

Η πεντανόνη-3 ή 3-οξοπεντάνιο ή γ-κετοπεντάνιο ή διαιθυλοκετόνη ή διαιθυλοφορμαλδεΰδη είναι χημική ένωση με χημικό τύπο C5H10Ο και σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2COCH2CH3 ή συντομογραφικά Ετ2CO ή DEK (DiEthylKetone). Είναι η μια από τις κετόνες. Στην όψη είναι ένα άχρωμο εύφλεκτο υγρό.

Ισομέρεια

Με βάση το χημικό της τύπο, C5H10O, έχει τα ακόλουθα 71 ισομερή:

  1. Πεντεν-1-όλη-1 (ελάσσων ταυτομερές της πεντανάλης) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2CH=CHOH.
  2. Πεντεν-2-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH=CHCH2OH.
  3. Πεντεν-3-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=CHCH2CH2OH.
  4. Πεντεν-4-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHCH2CH2CH2OH.
  5. Πεντεν-1-όλη-2 (ελάσσων ταυτομερές της πεντανόνης-2) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2C(ΟΗ)=CH2.
  6. Πεντεν-2-όλη-2 (ελάσσων ταυτομερές της πεντανόνης-2) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH=C(OH)CH3.
  7. Πεντεν-3-όλη-2 με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=CHCH(OH)CH3.
  8. Πεντεν-4-όλη-2 με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHCH2CH(OH)CH3.
  9. Πεντεν-1-όλη-3 με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH(OH)CH=CH2.
  10. Πεντεν-2-όλη-3 (ελάσσων ταυτομερές της πεντανόνης-2) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2C(OH)=CHCH3.
  11. 2-μεθυλοβουτεν-1-όλη-1 (ελάσσων ταυτομερές της [2-μεθυλοβουτανάλης) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2C(CH3)=CHOH.
  12. 3-μεθυλοβουτεν-1-όλη-1 (ελάσσων ταυτομερές της [3-μεθυλοβουτανάλης) με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2CHCH=CHOH.
  13. 2-μεθυλοβουτεν-2-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=C(CH3)CH2OH.
  14. 3-μεθυλοβουτεν-2-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2C=CHCH2OH.
  15. 2-μεθυλοβουτεν-3-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHCH(CH3)CH2OH.
  16. 3-μεθυλοβουτεν-3-όλη-1 με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C(CH3)CH2CH2OH.
  17. Μεθυλοβουτεν-1-όλη-2 (ελάσσων ταυτομερές της [μεθυλοβουτανόνης) με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2CHC(OH)=CH2.
  18. Μεθυλοβουτεν-2-όλη-2 (ελάσσων ταυτομερές της [μεθυλοβουτανόνης) με σύντομο συντακτικό τύπο CH2C(CH3)=C(OH)CH3.
  19. Αιθυλοπροπενόλη με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C(CH2CH3)CH2OH.
  20. Κυκλοπεντανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο .
  21. 1-μεθυλοκυκλοβουτανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο .
  22. 2-μεθυλοκυκλοβουτανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  23. 3-μεθυλοκυκλοβουτανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  24. κυκλοβουτυλομεθανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  25. 1-αιθυλοκυκλοπροπανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  26. 2-αιθυλοκυκλοπροπανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  27. 1-κυκλοπροπυλοαιθανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  28. 2-κυκλοπροπυλοαιθανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  29. 1,2-διμεθυλοκυκλοπροπανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  30. 2,2-διμεθυλοκυκλοπροπανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  31. 2,3-διμεθυλοκυκλοπροπανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  32. (1-μεθυλοκυκλοπροπυλο)μεθανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  33. (2-μεθυλοκυκλοπροπυλο)μεθανόλη με σύντομο συντακτικό τύπο
  34. Βινυλοπροπυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2OCH=CH2.
  35. Βινυλισοπροπυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3)2CHOCH=CH2.
  36. Αιθυλοπροπεν-1-υλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=CHOCH2CH3.
  37. Αιθυλαλλυλυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3=CHCΗ2OCH2CH3.
  38. Αιθυλο(μεθυλοβινυλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C(CH3)OCH2CH3.
  39. Βουτεν-1-υλομεθυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH=CHOCH3.
  40. Βουτεν-2-υλομεθυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=CHCH2OCH3.
  41. Βουτεν-3-υλομεθυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHCH2CH2OCH3.
  42. Μεθυλο-(1-μεθυλοπροπεν-1-υλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH=C(CH3)OCH3.
  43. Μεθυλο-(2-μεθυλοπροπεν-1-υλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2C=CΗOCH3.
  44. Μεθυλο-(1-μεθυλοπροπεν-2-υλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=CHCΗ(CH3)OCH3.
  45. Μεθυλο-(2-μεθυλοπροπεν-2-υλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C(CH3)CΗ2OCH3.
  46. (Αιθυλοβινυλ)μεθυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο CH2=C(CΗ2CH3)OCH3.
  47. Αιθυλοκυκλοπροπυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο
  48. Κυκλοβουτυλομεθυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο
  49. Μεθυλο(1-μεθυλοκυκλοπροπυλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο
  50. Μεθυλο(2-μεθυλοκυκλοπροπυλ)αιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο
  51. (Κυκλοπροπυλομεθυλο)μεθυλαιθέρας με σύντομο συντακτικό τύπο
  52. Οξάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  53. 2-μεθυλοοξολάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  54. 3-μεθυλοοξολάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  55. 2-αιθυλοξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  56. 3-αιθυλοξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  57. 2,2-διμεθυλοξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  58. 2,3-διμεθυλοξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  59. 2,4-διμεθυλοξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  60. 3,3-διμεθυλοξετάνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  61. Προπυλοξιράνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  62. Ισοροπυλοξιράνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  63. 2-αιθυλο-2-μεθυλοξιράνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  64. 2-αιθυλο-3-μεθυλοξιράνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  65. Τριμεθυλοξιράνιο με σύντομο συντακτικό τύπο
  66. Πεντανάλη (μείζον ταυτομερές της πεντεν-1-όλης-1) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2CH2CHO.
  67. 2-μεθυλοβουτανάλη (μείζον ταυτομερές της 2-μεθυλοβουτεν-1-όλης-1) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH(CΗ3 )CHO.
  68. 3-μεθυλοβουτανάλη (μείζον ταυτομερές της 3-μεθυλοβουτεν-1-όλης-1) με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2CHCH2CHO.
  69. Διμεθυλοπροπανάλη με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)3CCHO.
  70. Πεντανόνη-2 (μείζον ταυτομερές της πεντεν-1-όλης-2 και της πεντεν-2-όλης-2) με σύντομο συντακτικό τύπο CH3CH2CH2COCH3.
  71. Μεθυλοβουτανόνη (μείζον ταυτομερές της μεθυλοβουτεν-1-όλης-2 και της μεθυλοβουτεν-2-όλης-2) με σύντομο συντακτικό τύπο (CH3)2CHCOCH2CH3.

Παραγωγή

Με καταλυτική οξείδωση 3-φαινυλοπεντανίου

Με καταλυτική οξείδωση 3-φαινυλοπεντανίου [PhCH(CH2CH3)2] παράγεται φαινόλη (PhOH) και πεντανόνη-3:

PhCH(CH2CH3)2+O2PhOH+CH3CH2COCH2CH3

Με οργανομαγνησιακές ενώσεις

1. Με επίδραση αιθυλομαγνησιοαλογονίδιου (CH3CH2MgX) σε προπανικό αλκυλεστέρα (CH3CH2COOR) παράγεται πεντανόνη-3[1]:

CH3CH2X+Mg|Et2O|CH3CH2MgX+CH3CH2COORCH3CH2COCH2CH3+Mg(OR)X

2. Με επίδραση αιθυλομαγνησιοαλογονίδιου (CH3CH2MgX) σε προπανονιτρίλιο παράγεται πεντανόνη-3[2]:

CH3CH2X+Mg|Et2O|CH3CH2MgX+CH3CN(CH3CH2)2C=NMgXH++2H2OCH3CH2COCH2CH3+Mg(OH)X+NH3

Με οξείδωση πεντανόλης-3

Με οξείδωση πεντανόλης-3 [CH3CH2CH(OH)CH2CH3] παράγεται πεντανόνη-3[3]:

3CH3CH2CH(OH)CH2CH3+2CrO33CH3CH2COCH2CH3+Cr2O3+3H2O

  • Βιομηχανικά, η οξείδωση αυτή γίνεται και μέσω καταλυτικής αφυδρογόνωσης:

CH3CH2CH(OH)CH2CH3+12O2Cu,Zn,SnCH3CH2COCH2CH3+H2O

Με πυρόλυση προπανικού ασβεστίου

Με πυρόλυση προπανικού ασβεστίου [(CH3CH2COO)2Ca] παράγεται πεντανόνη-3[4]:

(CH3CH2COO)2CaCH3CH2COCH2CH3+CaCO3

Με οζονόλυση 3,4-διαιθυλεξένιου-3

Με οζονόλυση 3,4-διαιθυλεξένιου-3 παράγεται πεντανόνη-3[5]:

(CH3CH2)2C=C(CH2CH3)2+23O3H2OZn2CH3CH2COCH2CH3

Με επίδραση υπερμαγγανικού καλίου σε 3,4-διαιθυλεξένιο-3

Με επίδραση υπερμαγγανικού καλίου σε 3,4-διαιθυλεξένιο-3 παράγεται πεντανόνη-3[6]:

3(CH3CH2)2C=C(CH2CH3)2+4KMnO4+2H2SO46CH3CH2COCH2CH3+4MnO2+2K2SO4+2H2O

  • Υπερβολικά έντονες οξειδωτικές συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν σε παραπέρα οξείδωση, με διάσπαση της πεντανόνης-3, σχηματίζοντας αιθανικό οξύ.

Με επίδραση υπεριωδικού οξέος σε 3,4-διαιθυλεξνοδιόλη-3,4

Με επίδραση υπεριωδικού οξέος σε 3,4-διαιθυλεξνοδιόλη-3,4 παράγεται πεντανόνη-3[7]:

3(CH3CH2)2C(OH)C(OH)(CH2CH3)2+HIO42CH3CH2COCH2CH3+HIO3+H2O

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα

Ταυτομέρεια με πεντεν-2-όλη-3

Η προπανόνη βρίσκεται πάντα σε χημική ισορροπία με την ταυτομερή της πεντεν-2-όλη-3. Μπορεί να καταλυθεί προς την επιθυμητή κατεύθυνση με παρουσία οξέων ή βάσεων[8]:

Αναγωγή προς πεντανόλη-3

Μπορεί να αναχθεί προς πεντανόλη-3 με τις ακόλουθες μεθόδους[9]

1. Με λιθιοαργιλιοϋδρίδιο (LiAlH4):

4CH3CH2COCH2CH3+LiAlH4Li[Al((CH3CH2C)2CHO)4]+2H2O4CH3CH2CH(OH)CH2CH3+LiAlO2

2. Με καταλυτική υδρογόνωση:

CH3CH2COCCH2H3+H2Niη´Pdη´PtCH3CH2CH(OH)CH2CH3

Αναγωγή προς πεντάνιο

1. Μπορεί να αναχθεί προς πεντάνιο με την μεθόδο Wolff-Kishner[10]

CH3CH2COCH2CH3+NH2NH2H2OCH3CH2CH(N=NH)CH2CH3+KOHCH3CH2CH2CH2CH3+N2

2. Μπορεί να αναχθεί προς πεντάνιο με την αντίδραση Clemensen[11]

CH3CH2COCH2CH3+2Zn+2HClCH3CH2CH2CH2CH3+ZnO+ZnCl2

Οξείδωση προς πεντανοδιόνη-2,3

1. Μπορεί να οξειδωθεί προς πεντανοδιόνη-2,3 με χρήση διοξειδίου του σεληνίου[12]

CH3CH2COCH2CH3+SeO2CH3CH2COCOCH3+Se+H2O

2. Μπορεί να οξειδωθεί προς πεντανοδιόνη-2,3 μέσω νιτρώδωσης, δηλαδή επίδρασης νιτρώδους οξέος[13]

CH3CH2COCH2CH3+HNO2H+CH3CH2COC(=NOH)CH3+H2OH+CH3CH2COCOCH3+NH2OH

Προσθήκη ύδατος

Με προσθήκη ύδατος σε πεντανόνη-3 παράγεται, σε χημική ισορροπία, η μη απομονώσιμη ασταθής πεντανοδιόλη-3,3[14]:

CH3CH2COCH2CH3+H2OCH3CH2C(OH)2CH2CH3

Προσθήκη αιθανοδιόλης-1,2

Με προσθήκη αιθανοδιόλης-1,2 παράγεται 2,2-διαιθυλο-1,3-διοξολάνιο[15]:

CH3CH2COCH2CH3+HOCH2CH2OHH+H2O+

Προσθήκη αιθανοδιθειόλης-1,2

Με προσθήκη αιθανοδιθειόλης-1,2 παράγεται 2,2-διαιθυλο-1,3-διθειολάνιο[15]:

CH3CH2COCH2CH3+HSCH2CH2SHH+H2O+

+2Ni+2H2CH3CH2CH2CH2CH3+CH3CH3+2NiS

Αντιδράσεις με αζωτούχες ενώσεις

Αντιδρά με αρκετά είδη αζωτούχων ενώσεων του γενικού τύπου NH2A, όπου το A μπορεί να είναι υδρογόνο, αλκύλιο, υδροξύλιο, αμινοξάδα και διάφορα άλλα. Με βάση το γενικό τύπο η γενική αντίδραση είναι η ακόλουθη[16]:

CH3CH2COCH2CH3+NH2ACH3CH2C(=NA)CH2CH3+H2O

  • Μερικά σχετικά παραδείγματα αμέσως παρακάτω:

1. Με αμμωνία παράγεται πεντανιμίνη-3. Προκύπτει από την παραπάνω γενική με A = H:

CH3CH2COCH2CH3+NH3CH3CH2C(=NH)CH2CH3+H2O

2. Με πρωτοταγείς αμίνες (RNH2) παράγεται Ν-αλκυλοπεντανιμίνη-3. Προκύπτει από την παραπάνω γενική με A = R:

CH3CH2COCH2CH3+RNH2CH3CH2C(=NR)CH2CH3+H2O

3. Με υδροξυλαμίνη παράγεται πεντανοξίμη-3. Προκύπτει από την παραπάνω γενική με A = OH:

CH3CH2CH2COCH3+NH2OHCH3CH2C(=NOH)CH2CH3+H2O

4. Με υδραζίνη παράγεται αρχικά πεντανυδραζόνη-3 και με περίσσεια πεντανάλης-3 δι(1-αιθυλοπροπυλιδεν)αζίνη. Προκύπτει από την παραπάνω γενική με A = NH2:

CH3CH2COCH2CH3+NH2NH2H2OCH3CH2C(=NNH2)CH2CH3+CH3CH2COCH2CH3(CH3CH2)2C=NN=C(CH2CH3)2

5. Με φαινυλυδραζίνη παράγεαι 1-(1'-αιθυλοπροπυλιδενο)-2-φαινυλυδραζόνη. Προκύπτει από την παραπάνω γενική με A = NHPh::

CH3CH2COCH2CH3+NH2NHPhCH3CH2C(=NHPh)CH2CH3+H2O

6. Με υδραζινομεθαναμίδιο παράγεται (2-(1'-αιθυλοπροπυλιδεν)υδραζινο)μεθαναμίδιο. Προκύπτει από την παραπάνω γενική με A = NCONH2:

CH3CH2COCH2CH3+H2NNHCONH2CH3CH2C(=NCONH2)CH2CH3+H2O

Συμπύκνωση με δευτεροταγείς αμίνες

Με επίδραση δευτεροταγούς αμίνης (RNHR') παράγεται αρχικά 1-(διαλκυλαμινο)πεντανόλη-3, η οποία στη συνέχεια με αφυδάτωση μπορεί να δώσει Ν,Ν-διαλκυλοπεντεν-2-αμίνη-3[17]:

CH3CH2COCH2CH3+RNHR´CH3CH2C(=NRR´)CH2CH3´π.H2SO4(CH3CH2)2CN(R)R´=CHCH3+H2O

Αλδολική συμπύκνωση

Με επίδραση βάσης έχουμε τη λεγόμενη αλδολική συμπύκνωση, η οποία όταν γίνεται με τον εαυτό της, παράγεται αρχικά 5-αιθυλο-4-μεθυλο-6-υδροξυεπτανόνη-3, η οποία στη συνέχεια με αφυδάτωση μπορεί να δώσει 5-αιθυλο-4-μεθυλο-επτεν-4-όνη-3[18]:

2CH3CH2COCH2CH3OH(CH3CH2)2C(OH)CH(CH3)COCH2CH3π.H2SO4(CH3CH2)2C=C(CH3)COCH2CH3+H2O

Συμπύκνωση με «ενεργές» μεθυλενομάδες

Με την επίδραση «ενεργών» μεθυλενομάδων, δηλαδή ενώσεων του γενικού τύπου XCH2Y, όπου X,Y ηλεκτραρνητικές ομάδες όπως π.χ. κυανομάδα (CN), καρβαλκοξυομάδα (COOR), έχουμε την αντίδραση Knoevenagel[19]:

CH3CH2COCH2CH3+XCH2YOHCH3CH2C(=CH(X)Y)CH2CH3+H2O

Αλογόνωση

Με επίδραση αλογόνου (X2) έχουμε προσθήκη του στην πεντεν-2-όλη-3. Παράγεται αρχικά η ασταθής 2,3-διαλοπεντανόλη-3 που αφυδραλογονώνεται σχηματίζοντας τελικά 2-αλοπεντανόνη-3[20]:

CH3CH2C(OH)=CHCH3+X2CH3CH2CX(OH)CHXCH3CH3CH2COCHXCH3+HX

Επίδραση διαζωμεθανίου

Με επίδραση διαζωμεθάνιου παράγεται 2,2-διαιθυλοξιράνιο[21]:

CH3CH2COCH2CH3+CH2N2N2+

Επίδραση υδραζωτικού οξέος

Με επίδραση υδραζωτικού οξέος (αντίδραση Achmidt) παράγεται N-αιθυλοπροπταναμίδιο[22]:

CH3CH2COCH2CH3+HN3H2SO4CH3CH2CONHCH2CH3+N2

Αντίδραση Stracker

Με επίδραση υδροκυανίου (HCN) και αμμωνίας (NH3) σε πεντανόνη-3 παράγεται αρχικά 2-αιθυλο-2-αμινοβουτανονιτρίλιο και στη συνέχεια, με υδρόλυση, 2-αιθυλο-2-αμινοβουτανικό οξύ (ένα μη πρωτεϊνικό αμινοξύ)[23]:

CH3CH2COCH2CH3+HCN+NH3H2O(CH3CH2)2C(NH2)CN+2H2O(CH3CH2)2C(NH2)COOH+NH3

Φωτοχημική προσθήκη σε αλκένια

Με επίδραση πεντανόνης-3 σε αιθένιο σχηματίζεται φωτοχημικά 2,2-διαιθυλοξετάνιο (Αντίδραση Paterno–Büchi)[24] [25]:

CH2=CH2+CH3CH2COCH2CH3hv

Επίδραση ισχυρών οξειδωτικών συνθηκών

Με ισχυρά οξειδωτικά μέσα και δραστικές συνθήκες, είναι δυνατή η οξείδωση της πεντανόνης-3 προς προπανικό οξύ και αιθανικό οξύ[26]:

CH3CH2COCH2CH3+2KMnO4+H2SO4CH3CH2COOH+CH3COOH+2MnO2+4K2SO4+H2O

Οξείδωση Baeyer - Villiger

Με οξείδωση Baeyer - Villiger από καρβονικό υπεροξύ (RCO3H) παράγονται προπανικός αιθυλεστέρας και καρβονικό οξύ[27]:

CH3CH2COCH2CH3+RCO3HCH3CH2COOCH2CH3+RCOOH

Παραγωγή διόλης

Με επίδραση νατρίου ή μαγνησίου σε πεντανόνη-3 παράγεται τελικά 3,4-διαιθυλοεξανοδιόλη-3,4[28]:

2CH3CH2COCH2CH3+2Na2CH3CH2CH2C(ONa)CH3CH3)(CH3CH2)2C(ONa)C(ONa)CH2CH3)2+2H2O(CH3CH2)2C(OH)C(OH)CH2CH3)2+2NaOH

Προσθήκη ορθοφορμικών εστέρων

Με προσθήκη ορθοφορμικού εστέρα [(RO)3CH, όπου τα αλκύλια R, όχι απαραίτητα ίδια] έχουμε το σχηματισμό 3,3-διαλκοξυπεντάνιου[29]:

CH3CH2COCCH2H3+(RO)3CHCH3CH2C(OR)2CH2CH3+HCOOR

Συμπύκνωση με εστέρες

Με επίδραση καρβονικών εστέρων (RCOOR, όπου τα αλκύλια R, όχι απαραίτητα ίδια) σε πεντανόνη-3, παρουσία προπανολικού νατρίου ή νατραμιδίου παράγονται 3-αλκοξυπεντανόνη-2 και αλκοόλη[30]:

CH3CH2COCH2CH3+RCOOREtONaη´NaNH2CH3CH2CH(OR)COCH3+ROH

Επίδραση καρβενίων

Παρεμβολή καρβενίων, π.χ. με μεθυλενίου παράγονται εξανόνη-3, 2-μεθυλοπεντανόνη-3, 3-μεθυλοπεντανόνη και 2,2-διαιθυλοξιράνιο[31]:

CH3CH2COCH2CH3+CH3Cl+KOH611CH3CH2CH2COCH2CH3+411CH3CH2COCH(CH3)2+KCl+H2O+111

Αναφορές και σημειώσεις

  1. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.216, §9.3.1α.
  2. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.216, §9.3.1β.
  3. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.216, §9.3.2.
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.217, §9.3.4α.
  5. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.217, §9.3.5α.
  6. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.217, §9.3.5β.
  7. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.217, §9.3.6α.
  8. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.1.
  9. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.2.
  10. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.3α.
  11. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.152, §6.2.6β.
  12. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.4.
  13. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.222, §9.7.7.
  14. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.5α.
  15. 15,0 15,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218, §9.5.5β.
  16. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218-219, §9.5.6.
  17. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.219, §9.5.7.
  18. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.219, §9.5.8. και SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999, σελ. 268, §15.3.8
  19. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.219, §9.5.9.
  20. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.220, §9.5.13.
  21. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.220, §9.5.14.
  22. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.220, §9.5.15.
  23. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 329, §14.2.2.
  24. Πρότυπο:Cite journal
  25. Πρότυπο:Cite journal
  26. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 223, §9.7.1.
  27. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 223, §9.7.3.
  28. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 223, §9.7.4.
  29. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 223, §9.7.6.
  30. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 223, §9.7.8.
  31. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 155, §6.7.3.

Πηγές

  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
  • Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.

Πρότυπο:Κετόνες