Τριγωνομετρικό ολοκλήρωμα

Από testwiki
Αναθεώρηση ως προς 14:30, 6 Μαρτίου 2025 από τον imported>Projethomere (Νέα σελίδα: File:Plot of the hyperbolic sine integral function Shi(z) in the complex plane from -2-2i to 2+2i with colors created with Mathematica 13.1 function ComplexPlot3D.svg|alt=Plot of the hyperbolic sine integral function Shi(''z'') in the complex plane from −2 − 2''i'' to 2 + 2''i''|thumb|Γραφική παράσταση της ολοκληρωτικής συνάρτησης του υπερβολικού ημιτόνου {{math|Shi(''z'')}} στο...)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Plot of the hyperbolic sine integral function Shi(z) in the complex plane from −2 − 2i to 2 + 2i
Γραφική παράσταση της ολοκληρωτικής συνάρτησης του υπερβολικού ημιτόνου Πρότυπο:Math στο μιγαδικό επίπεδο από Πρότυπο:Math έως Πρότυπο:Math
Πρότυπο:Math (μπλε) και Πρότυπο:Math (πράσινο) στο ίδιο διάγραμμα.
Hμιτονικό ολοκλήρωμα στο μιγαδικό επίπεδο, σχεδιασμένο με μια παραλλαγή του χρωματισμού πεδίου.
Πρότυπο:Anchor Συνημιτονικό ολοκλήρωμα στο μιγαδικό επίπεδο. Ας σημειωθεί η αποκοπή του κλάδου κατά μήκος του αρνητικού πραγματικού άξονα.

Στα μαθηματικά, τα τριγωνομετρικά ολοκληρώματα[1][2] είναι μια οικογένεια μη στοιχειωδών ολοκληρωμάτων που περιλαμβάνουν τριγωνομετρικές συναρτήσεις.

Hμιτονικό ολοκλήρωμα

Plot of Πρότυπο:Math for Πρότυπο:Math.
Γραφική απεικόνιση της ολοκληρωτικής συνάρτησης συνημιτόνου Ci(z) στο μιγαδικό επίπεδο από το −2 − 2i to 2 + 2i
Γραφική απεικόνιση της ολοκληρωτικής συνάρτησης συνημιτόνου Πρότυπο:Math στο μιγαδικό επίπεδο Πρότυπο:Math to Πρότυπο:Math

Οι διαφορετικοί ορισμοί του ημιτονικού ολοκληρώματος είναι[3]

Si(x)=0xsinttdt
si(x)=xsinttdt.

Ας σημειωθεί ότι το ολοκλήρωμα sin(t)t είναι η συνάρτηση sinc, καθώς και η μηδενική σφαιρική συνάρτηση Μπέσελ. Δεδομένου ότι η Πρότυπο:Math είναι μια άρτια ολόκληρη συνάρτηση (ολομορφική σε ολόκληρο το μιγαδικό επίπεδο), η Πρότυπο:Math είναι ολόκληρη, περιττή και το ολοκλήρωμα στον ορισμό της μπορεί να ληφθεί κατά μήκος οποιασδήποτε διαδρομής που συνδέει τα ακραία σημεία.

Εξ ορισμού, Πρότυπο:Math είναι η αντιπαράγωγος της Πρότυπο:Math της οποίας η τιμή είναι μηδέν στο Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math είναι η αντιπαράγωγος της οποίας η τιμή είναι μηδέν στο Πρότυπο:Math. Η διαφορά τους δίνεται από το ολοκλήρωμα του Ντίριχλετ,

Si(x)si(x)=0sinttdt=π2 or Si(x)=π2+si(x).

Στην επεξεργασία σήματος, οι ταλαντώσεις του ημιτονικού ολοκληρώματος προκαλούν υπερύψωση και τετελεσμένα δακτυλίωσης όταν χρησιμοποιείται το φίλτρο sinc και δακτυλίωση στο πεδίο της συχνότητας εάν χρησιμοποιείται ένα αποκομμένο φίλτρο sinc ως χαμηλοπερατό φίλτρο.

Σχετικό είναι το φαινόμενο Γκιμπς: Εάν το ημιτονοειδές ολοκλήρωμα θεωρηθεί ως συνέλιξη της συνάρτησης sinc με τη βηματική συνάρτηση Χέβισαϊντ (Heaviside), αυτό αντιστοιχεί στην αποκοπή της σειράς Φουριέ, η οποία είναι η αιτία του φαινομένου Γκιμπς.

Συνημιτονικό ολοκλήρωμα

Plot of Πρότυπο:Math for Πρότυπο:Math

Οι διαφορετικοί ορισμοί του συνημιτονικού ολοκληρώματος είναι οι εξής

Cin(x)0x 1cost t dt.

H Πρότυπο:Math είναι μια άρτια, ακέραιη συνάρτηση. Για το λόγο αυτό, ορισμένα κείμενα ορίζουν την Πρότυπο:Math ως την πρωταρχική συνάρτηση και εξάγουν την Πρότυπο:Math ως προς την Πρότυπο:Math.

Ci(x)x cost t dt
=γ+lnx0x 1cost t dt
=γ+lnxCinx

για | Arg(x) |<π , όπου Πρότυπο:Math είναι η σταθερά Όιλερ-Μασκερόνι. Ορισμένα κείμενα χρησιμοποιούν το Πρότυπο:Math αντί του Πρότυπο:Math. Ο περιορισμός στην Πρότυπο:Math αποσκοπεί στην αποφυγή μιας ασυνέχειας (που φαίνεται ως η πορτοκαλί έναντι της μπλε περιοχής στο αριστερό μισό του παραπάνω διαγράμματος) που προκύπτει λόγω μιας αποκοπής κλάδου στην τυπική συνάρτηση λογαρίθμου (Πρότυπο:Math).

Πρότυπο:Math είναι η αντιπαράγωγος από Πρότυπο:Math (που εξαφανίζεται καθώς  x ). Οι δύο ορισμοί συνδέονται με

Ci(x)=γ+lnxCin(x).

Υπερβολικό ημιτονικό ολοκλήρωμα

Το υπερβολικό ημιτονικό ολοκλήρωμα ορίζεται ως εξής

Plot of the hyperbolic cosine integral function Chi(z) in the complex plane from −2 − 2i to 2 + 2i
Γραφική παράσταση της υπερβολικής συνάρτησης συνημιτονικού ολοκληρώματος Πρότυπο:Math στο μιγαδικό επίπεδο από Πρότυπο:Math έως Πρότυπο:Math

Chi(x)=γ+lnx+0xcosht1tdt for |Arg(x)|<π,

όπου γ είναι η σταθερά Όιλερ-Μαστσερόνι. Έχει τη σειρά επέκτασης

Chi(x)=γ+ln(x)+x24+x496+x64320+x8322560+x1036288000+O(x12).

Βοηθητικές συναρτήσεις

Τα τριγωνομετρικά ολοκληρώματα μπορούν να κατανοηθούν με βάση τη λεγόμενη βοηθητική συνάρτηση

f(x)0sin(t)t+xdt=0extt2+1dt=Ci(x)sin(x)+[π2Si(x)]cos(x),g(x)0cos(t)t+xdt=0textt2+1dt=Ci(x)cos(x)+[π2Si(x)]sin(x).

Χρησιμοποιώντας αυτές τις συναρτήσεις, τα τριγωνομετρικά ολοκληρώματα μπορούν να επανεκφραστούν ως εξής

(cf. Abramowitz & Stegun, p. 232) π2Si(x)=si(x)=f(x)cos(x)+g(x)sin(x), and Ci(x)=f(x)sin(x)g(x)cos(x).

Σπείρα του Νίλσεν

Σπείρα του Νίλσεν.

Η σπείρα που σχηματίζεται από το παραμετρικό διάγραμμα των Πρότυπο:Math είναι γνωστή ως σπείρα του Νίλσεν.

x(t)=a×ci(t)
y(t)=a×si(t)

Η σπείρα συνδέεται στενά με τα ολοκληρώματα Φρέσνελ και τη σπείρα του Όιλερ. Η σπείρα του Νίλσεν έχει εφαρμογές στην επεξεργασία όρασης, στην κατασκευή δρόμων και τροχιών και σε άλλους τομείς.[4]

Επέκταση

Διάφορα αναπτύγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση τριγωνομετρικών ολοκληρωμάτων, ανάλογα με το εύρος του επιχειρήματος.

Ασυμπτωτική σειρά (για μεγάλο επιχείρημα)

Si(x)π2cosxx(12!x2+4!x46!x6)sinxx(1x3!x3+5!x57!x7) Ci(x)sinxx(12!x2+4!x46!x6)cosxx(1x3!x3+5!x57!x7).

Οι σειρές αυτές είναι ασυμπτωτικές και αποκλίνουσες, αν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εκτιμήσεις και ακόμη και για ακριβή αξιολόγηση στο Πρότυπο:Math.

Ιδιομορφίες

Συγκλίνουσες σειρές

Si(x)=n=0(1)nx2n+1(2n+1)(2n+1)!=xx33!3+x55!5x77!7±
Ci(x)=γ+lnx+n=1(1)nx2n2n(2n)!=γ+lnxx22!2+x44!4

Αυτές οι σειρές συγκλίνουν σε οποιοδήποτε μιγαδικό Πρότυπο:Mvar, αν και για Πρότυπο:Math, οι σειρές συγκλίνουν αργά αρχικά, απαιτώντας πολλούς όρους για υψηλή ακρίβεια.

Παραγωγή της επέκτασης σειράς

Από το ανάπτυγμα σειράς Μακλάουριν του ημιτόνικού:

sinx=xx33!+x55!x77!+x99!x1111!+
sinxx=1x23!+x45!x67!+x89!x1011!+
sinxxdx=xx33!3+x55!5x77!7+x99!9x1111!11+

Σχέση με το εκθετικό ολοκλήρωμα του φανταστικού επιχειρήματος

Η συνάρτηση

E1(z)=1exp(zt)tdt for (z)0

ονομάζεται εκθετικό ολοκλήρωμα. Είναι στενά συνδεδεμένο με το Πρότυπο:Math και το Πρότυπο:Math,

E1(ix)=i(π2+Si(x))Ci(x)=isi(x)ci(x) for x>0.

Καθώς κάθε αντίστοιχη συνάρτηση είναι αναλυτική εκτός από την αποκοπή σε αρνητικές τιμές του όρου, η περιοχή ισχύος της σχέσης θα πρέπει να επεκταθεί σε (Εκτός αυτής της περιοχής, στην έκφραση εμφανίζονται πρόσθετοι όροι που είναι ακέραιοι παράγοντες του Πρότυπο:Math).

Οι περιπτώσεις φανταστικού ορίσματος της γενικευμένης ολοκληρο-εκθετικής συνάρτησης είναι

1cos(ax)lnxxdx=π224+γ(γ2+lna)+ln2a2+n1(a2)n(2n)!(2n)2,

το οποίο είναι το πραγματικό μέρος της

1eiaxlnxxdx=π224+γ(γ2+lna)+ln2a2π2i(γ+lna)+n1(ia)nn!n2.

Παρομοίως

1eiaxlnxx2dx=1+ia[π224+γ(γ2+lna1)+ln2a2lna+1]+πa2(γ+lna1)+n1(ia)n+1(n+1)!n2.

Αποτελεσματική αξιολόγηση

Οι προσεγγίσεις Padé των συγκλίνουσων σειρών Τέιλορ παρέχουν έναν αποτελεσματικό τρόπο για την αξιολόγηση των συναρτήσεων για μικρά ορίσματα. Οι ακόλουθοι τύποι, που δίνονται από τους Ρόου κ.ά. (2015),[5] είναι ακριβέστερες από Πρότυπο:Math για Πρότυπο:Math,

Si(x)x(14.54393409816329991102x2+1.15457225751016682103x41.41018536821330254105x6+9.43280809438713025108x83.532019789971683571010x10+7.082402822748759111013x126.053382120104224771016x141+1.01162145739225565102x2+4.99175116169755106105x4+1.55654986308745614107x6+3.280675710557897341010x8+4.50490975753865811013x10+3.211070511937121681016x12)Ci(x)γ+ln(x)+x2(0.25+7.51851524438898291103x21.27528342240267686104x4+1.05297363846239184106x64.68889508144848019109x8+1.064808028911892431011x109.937284888575854071015x121+1.1592605689110735102x2+6.72126800814254432105x4+2.55533277086129636107x6+6.970712957609589461010x8+1.385363527727786191012x10+1.891060547130597591015x12+1.397596167313768551018x14)

Τα ολοκληρώματα μπορούν να εκτιμηθούν έμμεσα μέσω των βοηθητικών συναρτήσεων f(x) και g(x), οι οποίες ορίζονται ως εξής

Si(x)=π2f(x)cos(x)g(x)sin(x) Ci(x)=f(x)sin(x)g(x)cos(x)
or equivalently
f(x)[π2Si(x)]cos(x)+Ci(x)sin(x) g(x)[π2Si(x)]sin(x)Ci(x)cos(x)

Για x4 οι ρητές συναρτήσεις Padé που δίνονται παρακάτω προσεγγίζουν τις f(x) και g(x) με σφάλμα μικρότερο από 10-16:[5]

f(x)1x(1+7.44437068161936700618102x2+1.96396372895146869801105x4+2.37750310125431834034107x6+1.43073403821274636888109x8+4.337362388704325227651010x10+6.405338305740220229111011x12+4.209681805710769402081012x14+1.007951829803685746171013x16+4.948166881999519634821012x184.947011686454159599311011x201+7.46437068161927678031102x2+1.97865247031583951450105x4+2.41535670165126845144107x6+1.47478952192985464958109x8+4.585951158477657798301010x10+7.085013081495154015631011x12+5.060844645934750767741012x14+1.434685491715810164791013x16+1.115354935099142540971013x18)g(x)1x2(1+8.1359520115168615102x2+2.35239181626478200105x4+3.12557570795778731107x6+2.06297595146763354109x8+6.830522054236250071010x10+1.090495284503627861012x12+7.576645832578343491012x14+1.810044874646645751013x16+6.432916131430494851012x181.365171376708716891012x201+8.19595201151451564102x2+2.40036752835578777105x4+3.26026661647090822107x6+2.23355543278099360109x8+7.874650173418299301010x10+1.398667106964145651012x12+1.171647233717366051013x14+4.018390873076566201013x16+3.996532578874908111013x18)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δείτε επίσης

Βιβλιογραφία

Παραπομπές

Πρότυπο:Reflist

Πηγές

Πρότυπο:Portal bar Πρότυπο:Authority control