Βασική αρχή απαρίθμησης

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Στη συνδυαστική, η βασική αρχή απαρίθμησηςπολλαπλασιαστική αρχή ή αρχή του γινομένου) αναφέρεται στην εξής πρόταση:[1][2][3][4] Αν μια διαδικασία μπορεί να χωριστεί σε k διαδοχικές φάσεις έτσι ώστε η πρώτη φάση να μπορεί να εκτελεστεί με n1 τρόπους, η δεύτερη φάση με n2 τρόπους, ..., k-οστή φάση με nk τρόπους, τότε, η διαδικασία αυτή μπορεί να εκτελεστεί συνολικά με n1nk τρόπους.

Η βασική αρχή απαρίθμησης χρησιμοποιείται για να μετρήσουμε το πλήθος των συνδυασμών, διατάξεων, μεταθέσεων και άλλων πολλών μαθηματικών αντικειμένων.

Παραδείγματα

Όλοι οι τρόποι ένδυσης αν έχουμε 2 ζευγάρια παπούτσια, 4 παντελόνια και 2 μπλούζες.
  • Αν έχουμε 2 ζευγάρια παπούτσια, 4 παντελόνια και 2 μπλούζες στην ντουλάπα μας, τότε υπάρχουν 242=16 τρόποι για να διαλέξουμε τι θα φορέσουμε.
  • Σε ένα τμήμα με 16 κορίτσια και 14 αγόρια, υπάρχουν 1614=224 τρόποι να διαλέξουμε έναν εκπρόσωπο για τα αγόρια και έναν για τα κορίτσια.
  • Σε ένα πρωτάθλημα υπάρχουν 4 ομάδες. Υπάρχουν 4321=24 πιθανές κατατάξεις για τις ομάδες, καθώς υπάρχουν 4 τρόποι να διαλέξουμε την πρώτη, 3 να διαλέξουμε την δεύτερη (όλες εκτός από την πρώτη), 2 για την τρίτη (όλες εκτός από τις δύο πρώτες) και μόνο μία για την τελευταία. Γενικεύοντας αυτό το παράδειγμα μπορούμε να δείξουμε ότι το πλήθος των μεταθέσεων n στοιχείων είναι n(n1)21.
  • Ένα μαγειρείο φτιάχνει ένα από τα εξής τρία γεύματα κάθε μέρα: μακαρόνια, κοτόπουλο και ψάρι. Για μία εβδομάδα υπάρχουν συνολικά
3337 γεύματα=37
δυνατά προγράμματα. Γενικεύοντας αυτό το παράδειγμα μπορούμε να δείξουμε ότι το πλήθος των δυνατών διατάξεων με επανάληψη n στοιχείων ανά k είναι nk.

Δείτε επίσης

Πηγές