Διμεθυλοβηρύλλιο
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης
Το διμεθυλοβηρύλλιο είναι ένα οργανομεταλλικό αντιδραστήριο με σύντομο συντακτικό τύπο CH3BeCH3. Η ονομασία του προκύπτει αν η ένωση θεωρηθεί ένωση βηρύλλιου και δύο (2) μεθυλίων (CH3), ανά μόριο.
Δομή
| Δεσμοί[1] | ||||
| Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
|---|---|---|---|---|
| C-H | σ | 2sp3-1s | 109 pm | 3% C- H+ |
| C-Be | σ | 2sp3-2sp | 193 pm | 21% C- Be+ |
| Κατανομή φορτίων σε ουδέτερο μόριο | ||||
| C | -0,305 | |||
| H | +0,03 | |||
| Be | +0,43 | |||
Παραγωγή
1. Το διμεθυλοβηρύλλιο παράγεται με επίδραση διχλωριούχου βηρυλλίου (BeCl2) σε μεθυλομαγνησιοαλογονίδιο (CH3MgX), συνήθως παρουσία άνυδρου διαιθυλαιθέρα[2]:
2. Εναλλακτικά μπορεί να παραχθεί με επίδραση μεθυλολίθιου σε διχλωριούχο βηρύλλιο:
Παραπομπές
- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34. Ο ιονισμός βασίζεται στην ηλεκτραρνητικότητα κατά Paoulig των στοιχείων.
- ↑ διαδικτυακός τόπος scripts.iucr
Πηγές πληροφόρησης
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
- Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ Έκδοση, Θεσσαλονίκη 1991
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986