Μεθανολικό λίθιο

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης

Το μεθανολικό λίθιο[1] (αγγλικά lithium methoxide) είναι οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο, οξυγόνο και λίθιο, με μοριακό τύπο LiCH3O, αν και εκφράζεται συχνότερα με τον ημισυντακτικό τύπο CH3OLi. Συμβολίζεται, επίσης, συχνά με τη συντομογραφία MeOLi. Είναι το άλας της μεθανόλης με λίθιο. Ανήκει στα αλκοξείδια.

Παραγωγή

Επίδραση μεθανόλης σε μεταλλικό λίθιο ή στο υδρίδιο αυτού

Μπορεί να παραχθεί με επίδραση μεθανόλης σε μεταλλικό λίθιο (Li) ή σε υδρίδιο του λιθίου (LiOH), με ταυτόχρονη έκλυση υδρογόνου (H2)[2]:

2Li+2CH3OH2CH3OLi+H2
ή
LiH+CH3OHCH3OLi+H2

Επίδραση μεθανόλης σε άλατα ασθενέστερων από αυτήν οξέων

1. Μπορεί να παραχθεί με επίδραση μεθανόλης σε λιθιαμίδιο (LiNH2)[3]:

LiNH2+CH3OHCH3OLi+NH3

2. Μπορεί να παραχθεί με επίδραση μεθανόλης σε αιθινικό λίθιο ή σε καρβίδιο του λιθίου (Li2C2)[4]

HCCLi+CH3OH2CH3OLi+HCCH
ή
Li2C2+2CH3OH2CH3OLi+HCCH

3. Μπορεί να παραχθεί με επίδραση μεθανόλης σε οποιοδήποτε αλκυλολίθιο (RLi)[5]

RLi+CH3OHCH3OLi+RH

Χημική συμπεριφορά

Το μεθανολικό λίθιο έχει συμπεριφορά βάσης. Πιο συγκεκριμένα, το μεθοξυ ανιόν (CH3O-) είναι η συζυγής βάση της μεθανόλης ως οξύ. Μερικές εφαρμογές αυτού του φαινομένου είναι οι ακόλουθες

Υδρόλυση

Το μεθανολικό λίθιο υδρολύεται σχηματίζοντας μεθανόλη (CH3OLi) και οξείδιο του λιθίου (Li2O)[6]:

2CH3OLi+H2O2CH3OH+Li2O

Παραγωγή μεθυλαιθέρων

Το μεθανολικό λίθιο αντιδρά με αλκυλαλογονίδια (RX), παράγοντας τους αντίστοιχους μεθυλαιθέρες (ROCH3, μέθοδος Γουΐλλιαμσον, Williamson ether synthesis)[7][8]:

CH3OLi+RXROCH3+LiX

Παραγωγή μεθυλεστέρων

Ομοίως, το μεθανολικό λίθιο αντιδρά με ακυλαλογονίδια (RCOX), παράγοντας τους αντίστοιχους μεθυλεστέρες (RCO2CH3)[9]:

CH3OLi+RCOXRCO2CH3+LiX

Σε αντιδράσεις απόσπασης

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση, σε αντιδράσεις απόσπασης. Για παράδειγμα[10]:

CH3OLi+RCH2CH2XCH3OHRCH=CH2+LiX+CH3OH

Πηγές πληροφόρησης

  1. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  2. «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
  3. Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  4. Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ Έκδοση, Θεσσαλονίκη 1991
  5. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
  6. Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
  7. Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986

Παραπομπές

  1. Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
  2. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4α.
  3. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4β.
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4γ.
  5. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.199, §8.2.4δ.
  6. Single and mixed phase TiO2 powders by excess hydrolysis of titanium isopropoxide". Advances in Applied Ceramics 111 (3). 2012.
  7. Boyd, Robert W.; Morrison, Robert (1992). Organic chemistry. Englewood Cliffs, N.J: Prentice Hall. pp. 241–242. ISBN 0-13-643669-2.
  8. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.198, §8.3.2.
  9. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.298, §13.3Δ.
  10. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.187, §7.3.4.

Πρότυπο:Ενώσεις λιθίου