Μεθανοϋλοβρωμίδιο
Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης
Το μεθανοϋλοβρωμίδιο ή φορμυλοβρωμίδιο (formyl bromide) με χημικό τύπο HCBrO είναι ένα ακυλαλογονίδιο.
Δομή
Το μόριο του μεθανοϋλοβρωμίδιου είναι επίπεδο, τριγωνικό, με το άτομο του άνθρακα στο κέντρο και τα υπόλοιπα άτομα στις κορυφές.
| Δεσμοί[1][2] | ||||
| Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
|---|---|---|---|---|
| C-H | σ | 2sp2-1s | 107 pm | 3% C- H+ |
| C=O | σ | 2sp2-2sp2 | 134 pm | 19% C+ O- |
| π | 2p-2p | |||
| C-Br | σ | 2sp2-4sp3 | 191 pm | 2% C+ Br- |
| Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο[3] | ||||
| O | -0,38 | |||
| Br | -0,02 | |||
| H | +0,03 | |||
| C | +0,37 | |||
Παραγωγή
1. Με επίδραση βρωμιωτικών μέσων σε μεθανικό οξύ παράγεται μεθανοϋλοβρωμίδιο[4]:: Με τριβρωμιούχο φωσφόρο PBr3:
2. Με επίδραση μεθανικού νατρίου (HCOONa) σε βενζοϋλοβρωμίδιο (PhCOBr)[5]
Χημικές ιδιότητες και παράγωγα
Αυτοδιάσπαση
Υδρόλυση
- Με υδρόλυση μετατρέπεται σε μεθανικό οξύ[6]
Αλκοόλυση
- Με επίδραση αλκοόλης (ROH) μετατρέπεται σε μεθανικό μεθυλεστέρα[6]
Αμμωνιόλυση
Με επίδραση αμμωνίας (NH3) μετατρέπεται σε μεθαναμίδιο[6]:
Αμινόλυση
1. Με επίδραση πρωτοταγών αμινών (RNH2) μετατρέπεται σε μεθαναλκυλαμίδιο[6]:
2. Με επίδραση δευτεροταγών αμινών (RNHR΄) μετατρέπεται σε μεθανοδιαλκυλαμίδιο:
Επίδραση καρβονικού άλατος
Με επίδραση μεθανικού νατρίου μετατρέπεται σε ανυδρίτη μεθανικού οξέος[6]:
Επίδραση αρωματικών ενώσεων
Φορμυλιώνει αρωματικών ενώσεων κατά Friedel-Crafts. Π.χ. από βενζόλιο παράγεται βενζαλδεΰδη[7]:
Παραγωγή οργανομαγνησιακής ένωσης
Με επίδραση μαγνησίου, παρουσία άνυδρου διαιθυλαιθέρα (|Et2O|), παράγεται φορμυλομαγνησιοβρωμίδιο[8]:
Αναγωγή
1. Με καταλυτική υδρογόνωση παράγεται μεθανάλη ή και μεθανόλη[9]
2. Με LiAlH4 ή NaBH4 παράγεται απευθείας μεθανόλη[9]::
Επίδραση διαζωμεθανίου
Με επίδραση διαζωμεθανίου παράγεται τελικά αιθανικό οξύ[10]:
Παραγωγή μεθανοϋλοφθοριδίου
Με επίδραση Hg2F2 σε μεθανοϋλοβρωμίδιο παράγεται μεθανοϋλοφθορίδιο[11]:
Σημειώσεις και αναφορές
- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
- ↑ LeBlanc, Jr., O. H.; Laurie, V. W.; Gwinn, W. D. “Microwave Spectrum, Structure, and Dipole Moment of Formyl Fluoride” The Journal of Chemical Physics 1960, volume 33, pp. 598-600.
- ↑ Υπολογισμένο βάση του ιονισμού από τον παραπάνω πίνακα
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.8β.
- ↑ Olah, G. A.; Ohannesian, L.; Arvanaghi, M, ”Formylating Agents” Chemical Reviews, 1987, volume 87, pp 671 - 686. DOI: 10.1021/cr00080a001, Br αντί F.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.1.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.2.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 187, §7.3.5, R = HCO, X = Cl.
- ↑ 9,0 9,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.3.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 302, §13.5.4.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 185, §7.2.8.
Πηγές
- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.