Τετραγωνική ρίζα του 2

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Μη-ακέραιος αριθμός Η τετραγωνική ρίζα του 2, ή αλλιώς, γραμμένο στα μαθηματικά, Πρότυπο:Math ή Πρότυπο:Math, είναι ο θετικός αλγεβρικός αριθμός που, όταν πολλαπλασιαστεί με τον εαυτό του, δίνει τον αριθμό 2. Τεχνικά, ονομάζεται η κύρια τετραγωνική ρίζα του 2, έτσι ώστε να διακρίνεται από τον αρνητικό αριθμό με την ίδια ιδιότητα.

Γεωμετρικά, η τετραγωνική ρίζα του 2 είναι το μήκος της διαγωνίου ενός τετραγώνου με πλευρά μήκους 1 (προκύπτει από το Πυθαγόρειο θεώρημα). Ήταν ίσως ο πρώτος γνωστός άρρητος αριθμός.

Ιστορία

Βαβυλωνιακή πήλινη πλάκα (YBC 7289) με σχολιασμούς. Δείχνει την τετραγωνική ρίζα του 2 σε εξηκονταδική μορφή (1 24 51 10).

Η βαβυλωνιακή πήλινη πλάκα YBC 7289 (1800-1600 π.Χ.) δίνει μια προσέγγιση του Πρότυπο:Math σε τέσσερα εξηνταδικά στοιχεία, 1 24 51 10, η οποία έχει ακρίβεια περίπου έξι δεκαδικά ψηφία, [1] και είναι η κοντινότερη δυνατή εξηκονταδική αναπαράσταση του Πρότυπο:Math:

1+2460+51602+10603=305470216000=1.41421296.

Μια άλλη πρώιμη προσέγγιση δίνεται στα αρχαία Ινδικά μαθηματικά κείμενα, τα Sulbasutras (800-200 π.Χ.) ως εξής: Αύξηση του μήκους της πλευράς με την τρίτη και της τρίτης από τη δική τέταρτη μικρότερη των τριάντα τέταρτο μέρος του τέταρτου.[2] Δηλαδή,

1+13+13×413×4×34=577408=1.4142156862745098039.

Η προσέγγιση αυτή είναι η έβδομη στη σειρά από ολοένα και πιο ακριβείς προσεγγίσεις με βάση την ακολουθία των αριθμών του Πελ, η οποία μπορεί να προέρχεται από το συνεχές κλάσμα της επέκτασης του Πρότυπο:Math. Παρά τον μικρότερο παρονομαστή, είναι μόνο ελαφρώς λιγότερο ακριβές από τη βαβυλωνιακή προσέγγιση.

Πυθαγόρειοι μαθηματικοί ανακάλυψαν ότι η διαγώνιος ενός τετραγώνου είναι μη υπολογίσιμη, ή σε σύγχρονη γλώσσα, η τετραγωνική ρίζα του δύο είναι άρρητη. Λίγα είναι γνωστά σχετικά με το χρόνο ή τις συνθήκες αυτής της ανακάλυψης, αλλά το όνομα του Ιππάσου από το Μεταπόντιο αναφέρεται συχνά. Σύμφωνα με το μύθο, ο Ίππασος δολοφονήθηκε για αυτήν την αποκάλυψη.[3][4][5] Η τετραγωνική ρίζα του δύο μερικές φορές αποκαλείται «ο αριθμός του Πυθαγόρα» ή «Πυθαγόρεια σταθερά», για παράδειγμα στο Πρότυπο:Harvard citation text . [6]

Υπολογισμός με αλγορίθμους

Υπάρχουν αρκετοί αλγόριθμοι για την προσέγγιση του Πρότυπο:Math ως κλάσμα ακεραίων αριθμών. Ο πιο κοινός αλγόριθμος για αυτό, ο οποίος χρησιμοποιείται σε πολλούς υπολογιστές και αριθμομηχανές είναι η βαβυλωνιακή μέθοδος [7] υπολογισμού τετραγωνικών ριζών. Η μέθοδος λειτουργεί ως εξής:

Πρώτον, διαλέγουμε ένα a0>0, η τιμή του οποίου επηρεάζει μόνο πόσες επαναλήψεις απαιτούνται για την επίτευξη μίας προσέγγισης με συγκεκριμένη ακρίβεια. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας αυτή την αρχική τιμή, χρησιμοποιεί τον ακόλουθο αναδρομικό υπολογισμό:

an+1=an+2an2=an2+1an.

Όσο περισσότερες επαναλήψεις τρέξουμε από τον αλγόριθμο (δηλαδή, όσο περισσότερους υπολογισμούς εκτελούμε και όσο μεγαλύτερο είναι το Πρότυπο:Math), τόσο καλύτερη προσέγγιση της τετραγωνικής ρίζας του 2 που επιτυγχάνεται. Κάθε επανάληψη περίπου διπλασιάζει το πλήθος των σωστών ψηφίων. Ξεκινώντας με το a0=1 οι επόμενες προσεγγίσεις είναι οι εξής (όπου με bold είναι τα δεκαδικά ψηφία που είναι σωστά):

  • 3/2 = 1 ,5
  • 17/12 = 1,41 6 ...
  • 577/408= 1,41421 5 ...
  • 665857/470832= 1,41421356237 46 ...

Η τιμή της Πρότυπο:Math υπολογίστηκε με 137.438.953.444 δεκαδικά ψηφία από την ομάδα Yasumasa στον Καναδά το 1997. Τον Φεβρουάριο του 2006 το ρεκόρ για τον υπολογισμό του Πρότυπο:Math επιτεύχθηκε με την χρήση του προσωπικού υπολογιστή. Ο Σιγκέρου Κόντο υπολόγισε 1 τρισεκατομμύρια δεκαδικά ψηφία το 2010. [8] Για την επίτευξη αυτού του ρεκόρ, δείτε τον παρακάτω πίνακα. Μεταξύ μαθηματικών σταθερών που είναι δύσκολο να υπολογιστούν, μόνο το [[Π (μαθηματική σταθερά)|Πρότυπο:Pi]] έχει υπολογιστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια. [9]

Ημερομηνία Όνομα Πλήθος ψηφίων
Ιανουάριος 5, 2022 Tizian Hanselmann Πρότυπο:Val
Ιούνιος 28, 2016 Ron Watkins Πρότυπο:Val
Απρίλιος 3, 2016 Ron Watkins Πρότυπο:Val
Ιανουάριος 20, 2016 Ron Watkins Πρότυπο:Val
Φεβρουάριος 9, 2012 Alexander Yee Πρότυπο:Val
Μάρτιος 22, 2010 Shigeru Kondo Πρότυπο:Val

Αποδείξεις αρρητότητας

Με εις άτοπον απαγωγή

Ας υποθέσουμε ότι το 2 μπορεί να γραφτεί ως το κλάσμα pq, όπου p και q0 είναι φυσικοί αριθμοί που είναι σχετικά πρώτοι μεταξύ τους, δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος αριθμός (μεγαλύτερος του 1) που να διαιρεί και το p και το q. Τότε, έχουμε ότι

2=pq2=p2q22q2=p2.

Επομένως, έχουμε ότι 2p2 και άρα 2p, δηλαδή p=2p για κάποιον φυσικό αριθμό p.

Επιστρέφοντας στην σχέση 2q2=p2, έχουμε ότι

2q2=4(p)2q2=2(p)2.

Συνεπώς, 2q2 και 2q. Αυτό όμως μας οδηγεί σε άτοπο καθώς και ο p και ο q είναι ζυγοί, άρα δεν είναι πρώτοι μεταξύ (άτοπο).

Με το θεμελιώδες θεώρημα της αριθμητικής

Ξανά γράφοντας το 2 σαν κλάσμα pq, έχουμε ότι

2q2=p2.

Από το θεμελιώδες θεώρημα αριθμητικής, οι αριθμοί 2q2 και p2 μπορούν να γραφτούν μοναδικά ως γινόμενο πρώτων αριθμών. Ο p2, λόγω του τετραγώνου, έχει κάθε πρώτο παράγοντα ζυγό αριθμό φορών. Το ίδιο και το q2. Αλλά τότε ο 2q2 έχει μονό πλήθος από παράγοντες 2. Συνεπώς, δεν μπορούν οι αp2 και 2q2 να είναι ίσοι.

Περεταίρω ανάγνωση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ελληνικά άρθρα

Ξενόγλωσσα άρθρα

Παραπομπές

  1. Fowler and Robson, p. 368.
    Φωτογραφία και περιγραφή της πλακέτας για το ρίζα 2 από την βαβυλωνιακή συλλογή του Yale Πρότυπο:Webarchive
    Φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας, περιγραφές και ανάλυση της ταμπλέτας για το ρίζα 2 (YBC 7289) από την βαβυλωνιακή συλλογή του Yale
  2. Henderson.
  3. Πρότυπο:Cite web
  4. Πρότυπο:Cite web
  5. Kurt von Fritz, "The discovery of incommensurability by Hippasus of Metapontum", Annals of Mathematics, 1945.
  6. Πρότυπο:Citation
  7. Παρόλο που ο όρος "βαβυλωνιακή μέθοδος" είναι πιο σύνηθης αυτή την εποχή, δεν υπάρχουν ευθείς αποδείξεις που δείχνουν πώς οι Βαβυλώνιοι υπολόγισαν την προσέγγιση του Πρότυπο:Math που εμφανίζεται στην πινακίδα YBC 7289. Οι Fowler and Robson δίνουν μια πιο λεπτομερή ανάλυση και ικασίες.
    Fowler and Robson, σελ. 376. Flannery, σελ. 32, 158.
  8. Πρότυπο:Cite web
  9. Πρότυπο:Cite web

Πρότυπο:Portal bar Πρότυπο:Authority control