Βενζυλαμίνη

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης

Η βενζυλαμίνη ή φαινυλομεθαναμίνη ή αμινομεθυλοβενζόλιο είναι μια πρωτοταγής αρωματική αμίνη, με χημικό τύπο C7H9N. Το μόριὀ της αποτελείται από μια βενζυλική ομάδα (PhCH2- ή Bn-) και μια αμινομάδα (-ΝΗ2). Στις «συνηθισμένες συνθήκες», δηλαδή θερμοκρασία 25 °C και πίεση 1 atm, η βενζυλαμίνη είναι ένα άχρωμο υγρό με οσμή που μοιάζει μ' αυτήν της αμμωνίας. Είναι μια ένωση που χρησιμοποιείται συχνά ως μητρική ύλη για τη σύνθεση άλλων.

Παραγωγή

Από βενζυλαλογονίδιο

Μέθοδος Hoffmann

Με επίδραση αμμωνίας σε βενζυλαλογονίδιο[1][2]:

PhCH2X+2NH3PhCH2NH2+NH4X

Με επίδραση νατραμίδιου σε βενζυλαλογονίδιο

Με επίδραση διαλύματος νατραμίδιου σε βενζυλαλογονίδιο[4]:

PhCH2X+NaNH2PhCH2NH2+NaX

Με αντιδραστήρια Grignard

Μέσω οργανομαγνησιακών ενώσεων και χλωραμίνης[5]:

PhCH2X+Mg|Et2O|PhCH2MgX+NH2ClPhCH2NH2+MgXCl

Αναγωγή νιτροφαινυλομεθανίου

Με αναγωγή νιτροφαινυλομεθανίου[6]:

PhCH2NO2+3H2600oCNiPhCH2NH2+2H2O
ή
PhCH2NO2+3Fe+6HClPhCH2NH2+3FeCl2+2H2O

Αναγωγή βενζονιτριλίου

Με αναγωγή βενζονιτριλιου[7]:

PhCN+2H2PhCH2NH2

Αποικοδόμηση 2-φαινυλαιθαναμιδίου

Με αποικοδόμηαη 2-φαινυλαιθαναμιδίου κατά Hofmann[8]:

PhCH2CONH2+Br2+4KOHPhCH2NH2+K2CO3+2KBr+2H2O

Αναγωγική αμίνωση βενζαλδεΰδης

Με αναγωγική αμίνωση βενζαλδεΰδης παράγεται βενζυλαμίνη[9]:

PhCHO+NH3H2OPhCH=NHPhCOOH+PhCHOPhCH2NH2
ή
PhCHO+NH3H2OPhCH=NHNi+H2PhCH2NH2

Χημικές ιδιότητες και παράγωγα

Συμπεριφορά βάσης

Συμπεριφορά βάσης - Παράγει άλατα με οξέα[10]:

PhCH2NH2+H2OPhCH2NH3++OH
PhCH2NH2+HClPhCH2NH3+Cl

Επίδραση νιτρώδους οξέος

  • Το νιτρώδες οξύ είναι σχετικά ασταθές και γι' αυτό παράγεται συνήθως επί τόπου («in citu») με την παρακάτω αντίδραση:

NaNO2+HCl5oCHNO2+NaCl

1. Απαμίνωση - μετατροπή σε βενζυλική αλκοόλη[11]:

PhCH2NH2+HNO2H+,H2OPhCH2OH+H2O+N2

2. Απαμίνωση - μετατροπή σε αλκυλοβενζυλαιθέρα[12]:

PhCH2NH2+HNO2+ROHH+PhCH2OR+2H2O+N2

3. Απαμίνωση - μετατροπή σε ιωδομεθυλοβενζόλιο[13]:

PhCH2NH2+HNO2+KIPhCH2I+H2O+KOH+N2

4. Απαμίνωση - μετατροπή σε αλομεθυλοβενζόλιο[14]:

PhCH2NH2+HNO2+CuXH+PhCH2X+H2O+CuOH+N2

5. Απαμίνωση - μετατροπή σε φθορομεθυλοβενζόλιο[15]:

PhCH2NH2+HNO2+HBF4PhCH2F+2H2O+BF3+N2

6. Απαμίνωση - μετατροπή σε νιτρομεθυλοβενζόλιο[16]:

PhCH2NH2+HNO2+NaNO2HBF4PhCH2NO2+H2O+NaOH+N2

7. Απαμίνωση - μετατροπή σε βενζυλική θειόλη[17]:

PhCH2NH2+HNO2+KSHPhCH2SH+H2O+KOH+N2

8. Απαμίνωση - μετατροπή σε φαινυλαιθανονιτρίλιο[18]:

2PhCH2NH2+2HNO2+Cu(CN)2PhCH2CN+2H2O+Cu(OH)2+2N2

9. Απαμίνωση - μετατροπή σε βενζυλαρύλιο[19]:

PhCH2NH2+HNO2+ArHCu+PhCH2Ar+2H2O+2N2

Αλκυλίωση

Παράγει δευτεροταγείς βενζυλαμίνες με αλκυλαλογονίδια (RX). Π.χ.[20]::

PhCH2NH2+RXPhCH2NHR+HX

Ακυλίωση αμινομάδας

1. Με ακυλαλογονίδια[21].:

PhCH2NH2+RCOXPhCH2NHCOR+HX

2. Με ανυδρίτες καρβονικών οξέων[22]:

PhCH2NH2+(RCO)2OPhCH2NHCOR+RCOOH

3. Με εστέρες[22]:

PhCH2NH2+RCOOR´PhCH2NHCOR+R´OH

Ιμίνες

Με καρβονυλικές ενώσεις δείνει ιμίνες. Π.χ. με αλδεΰδες (RCHO) δίνει[9]:

PhCH2NH2+RCHOPhCH2N=CHR+H2O

Οξείδωση

Οξειδώνεται προς νιτροφαινυλομεθάνιο:

PhCH2NH2+3H2O2PhCH2NO2+4H2O

Υδρογονόλυση

Μετά την παραγωγή Ν,Ν-διαλκυλοβενζυλαμίνης, μπορεί να υδρογονολυθεί, σχηματίζοντας τολουόλιο και δευτεροταγή αμίνη[23]:

PhCH2NH2+2RBrPhCH2NR2+2HBr
PhCH2NR2+H2PhCH3+R2NH

Προσθήκη

Δίνει αντιδράσεις προσθήκης σε αλκένια. Π.χ. με αιθένιο δίνει αιθυλοβενζυλαμίνη:

PhCH2NH2+CH2=CH2CH3CH2NHCH2Ph+4H2O

Σημειώσεις και αναφορές

  1. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Α.
  2. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.1,
  3. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.2,
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, 359, §16.4.7α
  5. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β4.
  6. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β2α.
  7. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β2β.
  8. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 325, §18.2Δ,
  9. 9,0 9,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ.218-219, §9.5.6.
  10. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.1. και §10.5.2α.
  11. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1α.
  12. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1β.
  13. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1γ.
  14. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1δ
  15. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ε.
  16. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ζ.
  17. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1η.
  18. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1θ.
  19. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ι.
  20. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2Α.
  21. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.4.
  22. 22,0 22,1 SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Γ.
  23. Gatto, V. J.; Miller, S. R.; Gokel, G. W. (1993), "4,13-Diaza-18-Crown-6", Org. Synth.; Coll. Vol. 8: 152 (example of alklylation of benzylamine followed by hydrogenolysis).

Πηγές

  1. Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  2. Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  3. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982

Πρότυπο:Αμίνες