Πίνακας Μπεζού
Στα μαθηματικά, ένας πίνακας Μπεζού[1] είναι ένας ειδικός τετραγωνικός πίνακας που σχετίζεται με δύο πολυώνυμα, ο οποίος εισήχθη από τον Τζέιμς Τζόζεφ Συλβέστερ το 1853 και τον Άρθουρ Κέιλι το 1857 και πήρε το όνομά του από τον Ετιέν ΜπεζούΠρότυπο:SfnΠρότυπο:Sfn. Ο πίνακας Μπεζού μπορεί επίσης να αναφέρεται στην ορίζουσα αυτού του πίνακα, η οποία είναι ίση με την απαλείφουσα[2] των δύο πολυωνύμων. Οι πίνακες Μπεζού χρησιμοποιούνται μερικές φορές για τον έλεγχο της σταθερότητας ενός συγκεκριμένου πολυωνύμου.
Ορισμός
Έστω και δύο μιγαδικά πολυώνυμα βαθμού το πολύ n,[3]
(Να σημειωθεί ότι οποιοσδήποτε συντελεστής ή θα μπορούσε να είναι μηδέν). Ο πίνακας Μπεζού τάξης n που σχετίζεται με τα πολυώνυμα f και g είναι
όπου οι καταχωρήσεις προκύπτουν από την ταυτότητα
Είναι ένας n × n μιγαδικός πίνακας και οι καταχωρήσεις του είναι τέτοιες ώστε αν αφήσουμε για κάθε , τότε:
Σε κάθε πίνακα Μπεζού, μπορεί κανείς να συσχετίσει την ακόλουθη διγραμμική μορφή, που ονομάζεται Μπεζουτιανή:
Παραδείγματα
- Για n = 3, έχουμε για κάθε πολυώνυμο f και g βαθμού (το πολύ) 3:
- Έστω και τα δύο πολυώνυμα. Τότε:
Η τελευταία γραμμή και στήλη είναι όλες μηδενικές καθώς οι f και g έχουν βαθμό αυστηρά μικρότερο από το n (που είναι 4). Οι άλλες μηδενικές καταχωρήσεις είναι επειδή για κάθε , είτε or είναι μηδέν.
Ιδιότητες
- είναι συμμετρικός (ως πίνακας),
- ,
- ,
- είναι μια διγραμμική συνάρτηση,
- είναι ένας πραγματικός πίνακας αν οι f και g έχουν πραγματικούς συντελεστές,
- Ο είναι μη γωνιακός με αν και μόνο αν οι f και g δεν έχουν κοινές ρίζες.
- Η με έχει ορίζουσα που είναι η απαλείφουσα[2] των f και g.
Εφαρμογές
Μια σημαντική εφαρμογή των πινάκων Μπεζού μπορεί να βρεθεί στη θεωρία ελέγχου.[4] Για να το δούμε αυτό, έστω f(z) ένα μιγαδικό πολυώνυμο βαθμού n και συμβολίζουμε με q και p τα πραγματικά πολυώνυμα έτσι ώστε f(iy) = q(y) + ip(y) (όπου y είναι πραγματικό). Συμβολίζουμε επίσης r για το rank και σ για την υπογραφή του . Τότε, έχουμε τις ακόλουθες προτάσεις:
- Η f(z) έχει n - r ρίζες κοινές με τη συζυγή της,
- οι αριστερές r ρίζες της f(z) βρίσκονται με τέτοιο τρόπο ώστε:
- (r + σ)/2 από αυτές βρίσκονται στο ανοικτό αριστερό ημιεπίπεδο, και
- (r - σ)/2 βρίσκονται στο ανοικτό δεξιό ημιεπίπεδο,
- Η f είναι σταθερή κατά Χούρβιτς αν και μόνο αν η είναι θετικά ορισμένη.
Η τρίτη δήλωση παρέχει μια αναγκαία και επαρκή συνθήκη σχετικά με τη σταθερότητα. Εξάλλου, η πρώτη δήλωση παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με ένα αποτέλεσμα που αφορά τους πίνακες του Συλβέστερ, ενώ η δεύτερη μπορεί να συσχετιστεί με το θεώρημα των Ρουθ-Χούρβιτς.
Δείτε επίσης
- Field Arithmetic
- Πραγματικό προβολικό επίπεδο
- Εσωτερικό γινόμενο
- Αντιερμιτιανός πίνακας
- Πίνακας (μαθηματικά)
- Τριγωνικός πίνακας
- Πραγματικός αριθμός
- Προβολή (γραμμική άλγεβρα)
- Θεωρία ελέγχου
- Τζέιμς Τζόσεφ Συλβέστερ
- Ιδιοτιμές και ιδιοδιανύσματα
- High performance algorithms for reduction to condensed (Hessenberg, tridiagonal, bidiagonal) form
- Algorithm overview
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- English - Greek Dictionary of Pure and Applied Mathematics Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
- Αγγλοελληνικό Λεξικό Μαθηματικής Ορολογίας - Πανεπιστήμιο Κύπρου
- Matrix calculator
- Matrix Analysis
- Complex-Valued Matrix Derivatives: With Applications in Signal Processing ...
- Integral Matrices
- An Introduction to Computational Physics
- Computer Algebra in Scientific Computing: 25th International Workshop, CASC ...
- Applications of Computational Algebraic Geometry
- Numerical Methods for Structured Matrices and Applications: The Georg Heinig ...
- Handbook of Computer Aided Geometric Design
Δημοσιεύσεις
- Πρότυπο:Cite journal
- Πρότυπο:Cite book
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Cite journal
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation
- Πρότυπο:Citation