Συμμετρική συνάρτηση

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρότυπο:Multiple image Στα μαθηματικά, μία συνάρτηση λέγεται συμμετρική αν η τιμή της δεν εξαρτάται από την σειρά των ορισμάτων. Για παράδειγμα, μία συνάρτηση f που δέχεται δύο ορίσματα είναι συμμετρική αν f(x1,x2)=f(x2,x1).

Πιο γενικά, μία συνάρτηση που δέχεται n ορίσματα f:XnY είναι συμμετρική αν για κάθε x1,,xnX και κάθε μετάθεση π μεταξύ n στοιχείων ισχύει ότι

f(x1,x2,,xn)=f(xπ(1),xπ(2),,xπ(n)).[1]Πρότυπο:Rp

Οι γραφικές παραστάσεις των πραγματικών συναρτήσεων με δύο ορίσματα έχουν άξονα συμμετρίας την συνάρτηση y=x.

Παραδείγματα

  • Η πραγματική συνάρτηση f(x1,x2,x3)=x1x2+x2x3+x3x1.
  • Η πραγματική συνάρτηση g(x1,x2,x3)=cos(x1+x2)+cos(x2+x3)+cos(x3+x1).
  • Η πραγματική συνάρτηση f(x1,x2,,xn)=x1+x2++xn είναι συμμετρική, καθώς το άθροισμα ικανοποιεί την αντιμεταθετική ιδιότητα.
  • Παρόμοια και η συνάρτηση f(x1,x2,,xn)=x1x2xn.
  • Η σταθερή συνάρτηση f(x1,,xn)=c είναι προφανώς συμμετρική για κάθε σταθερά cY.

Δείτε επίσης

Παραπομπές