Οξείδιο του διιωδίου
Πρότυπο:Πληροφορίες χημικής ένωσης
Το (μον)οξείδιο του διιωδίου[1] [αγγλ. diiodine (mon)oxide] είναι ανόργανη δυαδική χημική ένωση με μοριακό τύπο I2O. Είναι το ισοδύναμο με τον ανυδρίτη του υποϊωδιώδους οξέος. Είναι ασταθής ουσία και είναι πολύ δύσκολο να απομονωθεί.
Δομή
Η μοριακή γεωμετρία του οξειδίου του διιωδίου είναι γωνιακή, με μοριακή συμμετρία C2V, όπως οι αντίστοιχες του νερού και του υποϊωδιώδους οξέος, εξαιτίας των δύο (2) μονηρών ζευγών ηλεκτρονίων του ατόμου του οξυγόνου. Η δεσμική γωνία είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από το κανονικό, εξαιτίας της στερεοχημικής απώθησης μεταξύ των (σχετικά) ογκωδών ατόμων ιωδίου.
| Δεσμοί[2][3] | |||||
| Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός | Ισχύς δεσμού |
|---|---|---|---|---|---|
| O-I | σ | 2sp³-5p | 14,4% Ι+ O– | 234 kJ/mol | |
| Γωνίες | |||||
| IOI | 105° | ||||
| Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο[4] | |||||
| O | -0,288 | ||||
| I | +0,144 | ||||
Παραγωγή
Το οξείδιο του διιωδίου μπορεί να παραχθεί σε 96% θειικό οξύ (ως διαλύτη) και να εκχυλιστεί σε χλωριωμένους διαλύτες:[5]
Χημικές αντιδράσεις
Το οξείδιο του διιωδίου αντιδρά με το νερό, σχηματίζοντας υποϊωδιώδες οξύ:
Δείτε επίσης
Αναφορές και σημειώσεις
- ↑ Για εναλλακτικές ονομασίες και συμβολισμούς δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
- ↑ Τα δεδομένα προέρχονται από τους πίνακες δεδομένων των στοιχείων άνθρακα, πυριτίου και υδρογόνου και τις πηγές«Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982»
- ↑ Πρότυπο:Cite web
- ↑ Υπολογισμένο βάση του ιονισμού από τον παραπάνω πίνακα
- ↑ Πρότυπο:Cite journal