Διφθοριούχο θείο

Το διφθοριούχο θείο (αγγλικά ΗΠΑ: sulfur difluoride, αγγλικά ΗΒ: sulphur difluoride) είναι ανόργανη δυαδική χημική ένωση, με μοριακό τύπο SF₂.

Δομή

Δεσμοί
Δεσμός	τύπος δεσμού	ηλεκτρονική δομή	Μήκος δεσμού	Ιονισμός	Ισχύς δεσμού
S-F	σ	3sp³-2p	159 pm	39% S+ F–	284 kJ/mol
Γωνίες
FSF	98°
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο
F	-0,39
S	+0,78

Παραγωγή

Μπορεί να παραχθεί με αντίδραση διχλωριούχου θείου (SCl₂) και φθοριούχου καλίου (KF) ή διφθοριούχου υδραργύρου (HgF₂), υπό χαμηλές πιέσεις:

$\mathrm{S}\mathrm{C}{\mathrm{l}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}\mathrm{2}\mathrm{K}\mathrm{F}\stackrel{}{\to }\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}\mathrm{2}\mathrm{K}\mathrm{C}\mathrm{l}$

$\mathrm{S}\mathrm{C}{\mathrm{l}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}\mathrm{H}\mathrm{g}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\stackrel{}{\to }\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}\mathrm{H}\mathrm{g}\mathrm{C}{\mathrm{l}}_{\mathrm{2}}$

Μπορεί ακόμη να παραχθεί με επίδραση διφθοριούχου οξυγόνου (OF₂) σε υδρόθειο (H₂S):

$\mathrm{O}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}{\mathrm{H}}_{\mathrm{2}}\mathrm{S}\stackrel{}{\to }\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}{\mathrm{H}}_{\mathrm{2}}\mathrm{O}$

Αστάθεια

Η ένωση είναι πολύ ασταθής και τείνει να σχηματίζει διμερείς, τριμερείς ή και άλλες ενώσεις:

$\mathrm{2}\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\stackrel{}{\to }\mathrm{F}\mathrm{S}\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{3}}$

$\mathrm{3}\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\stackrel{}{\to }{\mathrm{S}}_{\mathrm{3}}{\mathrm{F}}_{\mathrm{6}}\stackrel{}{\to }\mathrm{S}\mathrm{=}\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{2}}\mathrm{+}\mathrm{S}{\mathrm{F}}_{\mathrm{4}}$

Η ένωση FSSF₃ είναι ασύμμετρη ισομερής της F₂SSF₂, και προτάθηκε ότι παράγεται κατά την προσθήκη ενός μορίου SF₂ σε δεσμό S-F ενός άλλου μορίου SF₂.

Δείτε επίσης

1. Υποφθοριώδες οξύ (HOF).
2. Υδροφθοροϋπεροξείδιο (HO₂F).
3. Διφθοριούχο διοξυγόνο (O₂F₂).
4. Φθοραμίνη (H₂NF).
5. Διφθοραμίνη (HNF₂).
6. Τριφθοριούχο άζωτο (NF₃).
7. Φθορυδραζίνη (HN₂F).
8. Τετραφθοριούχο θείο (SF₄).
9. Υποχλωριώδες οξύ (HClO).
10. Μονοξείδιο του διχλωρίου (Cl₂O).
11. Μονοξείδιο του διβρωμίου (Br₂O)
12. Οξείδιο του διιωδίου (I₂O)
13. Διφθοριούχο οξυγόνο (OF₂)
14. Διχλωριούχο θείο (SCl₂).