Γεωμετρική κατανομή

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχείο:Geometric distribution examples.svg
Παραδείγματα γεωμετρικής κατανομής με p=0.2,0.35,0.5.
Αρχείο:Cdf geometric distribution examples.svg
Παραδείγματα αθροιστικής κατανομής με p=0.2,0.35,0.5.
Γεωμετρική Κατανομή
Συμβολισμός 𝖦𝖾𝗈𝗆(p)
Παράμετροι p[0,1]
Φορέας x{1,2,}
Συνάρτηση Μάζας
Πιθανότητας
p(1p)x1
Μέσος 1/p
Διάμεσος 1log2(1p)
Διακύμανση 1pp2
Λοξότητα 2p1p
Κύρτωση 3+p21p
Εντροπία log2p1pplog2(1p)
Ροπή E[Xk]=p
Πιθανογεννήτρια pt1(1p)t
για |t|<11p
Χαρακτηριστική pet1(1p)et
για et<11p

Η γεωμετρική κατανομή είναι μια διακριτή συνάρτηση κατανομής τυχαίας μεταβλητής. Περιγράφει το πλήθος πειραμάτων με δυο πιθανά αποτελέσματα (επιτυχία - αποτυχία) και πιθανότητα επιτυχίας p, μέχρι να έχουμε μια επιτυχία.

Θεωρούμε την τυχαία μεταβλητή X που εκφράζει το πλήθος των πειραμάτων. Η πιθανότητα να χρειαστούμε x{1,2,} πειράματα έως ότου να έχουμε μια επιτυχία με πιθανότητα επιτυχίας p κάθε φορά είναι:[1][2][3][4][5]

P(X=x)=p(1p)x1.

Παραδείγματα

  • Το πλήθος των φορών X που πρέπει να ρίξουμε ένα νόμισμα μέχρι να έρθει κορώνα ακολουθεί την κατανομή 𝖦𝖾𝗈𝗆(1/2).
  • Το πλήθος των φορών X που πρέπει να πάρει κανείς το λαχείο μέχρι να κερδίσει ακολουθεί την κατανομή 𝖦𝖾𝗈𝗆(1/1000), αν υποθέσουμε ότι συμμετέχουν 1000 άτομα κάθε φορά.
  • Αν ένας αλγόριθμος έχει πιθανότητα σφάλματος ϵ, τότε το πλήθος των φορών που πρέπει να τον τρέξουμε έως ότου δώσει την σωστή απάντηση, ακολουθεί την κατανομή 𝖦𝖾𝗈𝗆(1/(1ϵ)).

Μέση τιμή

Απόδειξη 1η: Θα χρησιμοποιήσουμε την εξής φόρμουλα για τον υπολογισμό της μέσης τιμής:

E[X]=x=1Pr(Xx).

Η πιθανότητα να έρθει η πρώτη επιτυχία μετά το x-οστό πείραμα είναι ίση με την πιθανότητα τα πρώτα x1 πειράματα να είναι αποτυχίες, δηλαδή

P(Xx)=(1p)x1.

επιστρέφοντας στον τύπο της μέσης τιμής, έχουμε ότι:

E[X]=x=1Pr(Xx)=x=1(1p)x1=x=1(1p)x=11(1p)=1p.

Απόδειξη 2η: Ένας εναλλακτικός τρόπος για την εύρεση την μέσης τιμής είναι ο εξής:

E[X]=x=0xp(1p)x1=x=0p(x(1p)x1)=x=0pddp((1p)x)=pddp(x=0(1p)x)=pddp(1p)=p1p2=1p.

Διακύμανση

Ξεκινάμε υπολογίζοντας την τιμή:

E[X(X1)]=x=0p(1p)x1x(x1)=p(1p)x=2(1p)x2x(x1)=p(1p)x=2ddp2((1p)x)=p(1p)d2dp2x=2(1p)x=p(1p)d2dp2(1p)2p=p(1p)ddp(11p2)=p(1p)2p3=21pp2.

Η διακύμανση τότε δίνεται από τον τύπο:

V[X]=E[X(X1)]+E[X](E[X])2=21pp2+1p1p2=1pp2.

Διάμεσος

Θέλουμε να βρούμε την μικρότερη τιμή του x ώστε:

P(Xx)=(1p)x12.

Ισοδύναμα,

xlog2(1p)1.

Δηλαδή,

x=1log2(1p).

Εντροπία

Από τον ορισμό της εντροπίας, έχουμε ότι:

E[log2X]=x=0p(1p)x1log2(p(1p)x1)=x=0p(1p)x1log2px=0p(1p)x(x1)log2(1p)=(log2p)x=0p(1p)x1(log2(1p))x=2p(1p)x2(x1)=log2p(log2(1p))E[X1]=log2p1pplog2(1p).

Πιθανογεννήτρια συνάρτηση

Από τον ορισμό της πιθανογεννήτριας συνάρτησης, έχουμε ότι:

E[tX]=x=0p(1p)x1tx=ptx=0((1p)t)x1=pt11(1p)t,

χρησιμοποιώντας ότι |t|<11p.

Χαρακτηριστική συνάρτηση

Από τον ορισμό της χαρακτηριστικής συνάρτησης, έχουμε ότι:

E[etX]=x=0p(1p)x1etx=petx=0((1p)et)x1=pet11(1p)et,

χρησιμοποιώντας ότι et<11p.

Ιδιότητες

  • (Έλλειψη μνήμης) Έστω X𝖦𝖾𝗈𝗆(p), τότε για κάθε m,n0, ισχύει ότι:
P(Xm+nXm)=P(Xn).

Πρότυπο:Collapse top

P(Xm+nXm)=P(Xm+n,Xm)P(Xm)=P(Xm+n)P(Xm)=(1p)m+n(1p)m=(1p)n=P(Xn).

Πρότυπο:Collapse bottom

  • Το ελάχιστο Z=min{X1,X2} δύο ανεξάρτητων γεωμετρικών κατανομών X1𝖦𝖾𝗈𝗆(p1) και X2𝖦𝖾𝗈𝗆(p2), ακολουθεί επίσης γεωμετρική κατανομή Z𝖦𝖾𝗈𝗆(p1+p2p1p2).

Πρότυπο:Collapse top Το γεγονός Zx συμβαίνει όταν X1x και X2x. Επομένως, για κάθε x0, έχουμε ότι

P(Zx)=P(X1x,X2x)=P(X1x)P(X2x)=(1p1)x(1p2)x=((1p1)(1p2))x=(1(p1+p2p1p2))x.

Συνεπώς η Z είναι γεωμετρική κατανομή με παράμετρο p=p1+p2p1p2. Πρότυπο:Collapse bottom


Δείτε επίσης

Παραπομπές