Θεώρημα πεταλούδας

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Πρότυπο:Center

Για το «λήμμα της πεταλούδας» της θεωρίας ομάδων, βλ. Λήμμα Ζάσενχαους[1]

Το θεώρημα της πεταλούδας[2] είναι ένα κλασικό αποτέλεσμα της Ευκλείδειας γεωμετρίας, το οποίο μπορεί να διατυπωθεί ως εξής:[3]Πρότυπο:Rp

Έστω Πρότυπο:Math το μέσο μιας χορδής Πρότυπο:Math ενός κύκλου, από την οποία διέρχονται δύο άλλες χορδές Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math, Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math τέμνουν τη χορδή Πρότυπο:Math στα Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math αντίστοιχα. Τότε Πρότυπο:Math είναι το μέσο της Πρότυπο:Math.

Απόδειξη

Πρότυπο:Center

Η τυπική απόδειξη του θεωρήματος έχει ως εξής: Έστω ότι οι κάθετες Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math πέφτουν από το σημείο Πρότυπο:Math στις ευθείες[4]

Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math αντίστοιχα. Ομοίως, έστω Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math να πέφτουν από το σημείο Πρότυπο:Math κάθετα στις ευθείες Πρότυπο:Math και Πρότυπο:Math αντίστοιχα.

Δεδομένου ότι το

MXXMYY,
MXMY=XXYY,
MXXMYY,
MXMY=XXYY,
AXXCYY,
XXYY=AXCY,
DXXBYY,
XXYY=DXBY.

Από τις προηγούμενες εξισώσεις και το θεώρημα των χορδών τομής προκύπτει ότι

(MXMY)2=XXYYXXYY,
=AXDXCYBY,
=PXQXPYQY,
=(PMXM)(MQ+XM)(PM+MY)(QMMY),
=(PM)2(MX)2(PM)2(MY)2,

από το Πρότυπο:Math.

Οπότε,

(MX)2(MY)2=(PM)2(MX)2(PM)2(MY)2.

Πολλαπλασιάζοντας χιαστί την τελευταία εξίσωση,

(MX)2(PM)2(MX)2(MY)2=(MY)2(PM)2(MX)2(MY)2.

Ακύρωση του κοινού όρου

(MX)2(MY)2

και από τις δύο πλευρές της προκύπτουσας εξίσωσης δίνει

(MX)2(PM)2=(MY)2(PM)2,

ως εκ τούτου Πρότυπο:Math, δεδομένου ότι οι MX, MY και PM είναι όλοι θετικοί, πραγματικοί αριθμοί.

Έτσι, Πρότυπο:Math είναι το μέσο του Πρότυπο:Math.

Υπάρχουν και άλλες αποδείξεις,[5] συμπεριλαμβανομένου ενός που χρησιμοποιεί προβολική γεωμετρία.

Ιστορία

Η απόδειξη του θεωρήματος της πεταλούδας τέθηκε ως πρόβλημα από τον Γουίλιαμ Γουάλας στο The Gentleman's Mathematical Companion (Ο μαθηματικός σύντροφος του τζέντλεμαν) (1803). Τρεις λύσεις δημοσιεύθηκαν το 1804 και το 1805 ο Σερ Γουίλιαμ Χέρσελ έθεσε ξανά το ερώτημα σε επιστολή του προς τον Γουάλας. Ο αιδεσιμότατος Τόμας Σκερ έθεσε ξανά το ίδιο ερώτημα το 1814 στο Gentleman's Diary or Mathematical Repository (Ημερολόγιο τζέντλεμαν ή Μαθηματικό Αποθετήριο).[6]

Δημοσιεύσεις

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

Πρότυπο:Reflist

  • Paul Glaister: Intersecting Chords Theorem: 30 Years on. Mathematics in School, Vol. 36, No. 1 (Jan., 2007), p. 22 (JSTOR)
  • Bruce Shawyer: Explorations in Geometry. World scientific, 2010, ISBN 9789813100947, p. 14
  • Paolo Vighi, Igino Aschieri: From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg. In: Vittorio Capecchi (Hrsg.), Massimo Buscema (Hrsg.), Pierluigi Contucci (Hrsg.), Bruno D’Amore (Hrsg.): Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts. Springer, 2010, ISBN 978-90-481-8581-8, S. 601–610, insbesondere S. 303–306

Πρότυπο:Authority control Πρότυπο:Portal bar

  1. Πρότυπο:Cite web
  2. Πρότυπο:Cite web
  3. Johnson, Roger A., Advanced Euclidean Geometry, Dover Publ., 2007 (orig. 1929).
  4. Πρότυπο:Cite web
  5. Martin Celli, "A Proof of the Butterfly Theorem Using the Similarity Factor of the Two Wings", Forum Geometricorum 16, 2016, 337–338. http://forumgeom.fau.edu/FG2016volume16/FG201641.pdf Πρότυπο:Webarchive
  6. William Wallace's 1803 Statement of the Butterfly Theorem, cut-the-knot, retrieved 2015-05-07.