Θεώρημα του Πτολεμαίου

Από testwiki
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Στη γεωμετρία, το θεώρημα του Πτολεμαίου δίνει τη σχέση των πλευρών ενός εγγεγραμμένου τετραπλεύρου με τις διαγώνιές του. Το διατύπωσε ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (2ος αι. μ.Χ.) στο έργο του Μαθηματική σύνταξις,[1] και το χρησιμοποίησε για τη δημιουργία του "πίνακα των χορδών", ενός τριγωνομετρικού πίνακα για αστρονομικούς υπολογισμούς.

Το θεώρημα του Πτολεμαίου μας δίνει τη σχέση των διαγωνίων ενός εγγεγραμμένου τετραπλεύρου με τις πλευρές του.

Πιο συγκεκριμένα, στο εγγεγραμμένο τετράπλευρο ABΓΔ, ισχύει:[2][3]

AΓBΔ=ABΓΔ+BΓAΔ.

Λεκτικά η σχέση περιγράφεται ως εξής: "Σε ένα εγγράψιμο τετράπλευρο το γινόμενο (των μηκών) των διαγωνίων του είναι ίσο με το άθροισμα των γινομένων (των μηκών) των ζευγών των απέναντι πλευρών."

Ισχύει και το αντίστροφο: "Αν σε ένα τετράπλευρο το γινόμενο των διαγωνίων είναι ίσο με το άθροισμα των γινομένων των ζευγών των απέναντι πλευρών, τότε το τετράπλευρο είναι εγγράψιμο."

Πρότυπο:Clear

Απόδειξη

Πρότυπο:Μαθηματική απόδειξη

Εφαρμογές σε εγγεγραμμένα πολύγωνα

Σε ισόπλευρο τρίγωνο

Ισόπλευρο τρίγωνο ABΓ πλευράς s και P ένα σημείο του περιγεγραμμένου του κύκλου.

Έστω το ισόπλευρο τρίγωνο ABΓ και P σημείο του περιγεγραμμένου του κύκλου. Αν το ευθύγραμμο τμήμα PA είναι μεγαλύτερο από τα PB και PΓ, τότε το θεώρημα van Schooten λέει ότι: PA=PB+PΓ.

Πράγματι, το τετράπλευρο ABPΓ είναι εγγεγραμμένο σε κύκλο, συνεπώς από το θεώρημα του Πτολεμαίου ισχύει ότι PAs=PBs+PΓs. Απλοποιώντας το s έπεται το ζητούμενο. Πρότυπο:Clear

Σε ορθογώνιο παραλληλόγραμμο

Το Πυθαγόρειο θεώρημα μπορεί να αποδειχθεί από το θεώρημα του Πτολεμαίου.

Έστω ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο με πλευρές α, β και διαγώνιο δ. Τότε, επειδή κάθε ορθογώνιο είναι εγγράψιμο σε κύκλο, από το θεώρημα του Πτολεμαίου συμπεραίνουμε ότι:

δ2=α2+β2,

που είναι το Πυθαγόρειο θεώρημα.

Ειδικότερα, σε ένα τετράγωνο συμπεραίνουμε ότι:

δ2=2α2 ή δ=α2.

Πρότυπο:Clear

Σε κανονικό πεντάγωνο

Στο κανονικό πεντάγωνο ο λόγος της διαγωνίου β προς την πλευρά α είναι το ϕ, ο χρυσός λόγος.

Έστω ένα κανονικό πεντάγωνο ABΓΔE με πλευρά α και διαγώνιο β. Το τετράπλευρο ABΓΔ είναι εγγράψιμο, άρα από το θεώρημα του Πτολεμαίου συμπεραίνουμε ότι:

β2=α2+αβ ή
(βα)2=1+βα ή
βα=1+52=ϕ, ο χρυσός λόγος.

Πρότυπο:Clear

Σε κανονικό δεκάγωνο

Υπολογισμός της πλευράς γ του κανονικού δεκαγώνου από τη διάμετρο δ του περιγεγραμμένου κύκλου του.

Έστω ένα κανονικό δεκαγώνου με πλευρά γ. Αν α είναι η πλευρά, β η διαγώνιος του κανονικού πενταγώνου ABΓΔE και AZ=δ η διάμετρος του περιγεγραμμένου κύκλου. Τότε, το AΔZΓ είναι εγγεγραμμένο τετράπλευρο και από το θεώρημα του Πτολεμαίου συμπεραίνουμε ότι:

αδ=βγ+βγ ή
δ=2(β/α)γ ή
δ=2ϕγ ή
γ=δ2ϕ.

Έτσι προκύπτει η πλευρά του κανονικού δεκαγώνου συναρτήσει της διαμέτρου του περιγεγραμμένου του κύκλου.

Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο για την πλευρά α του κανονικού δεκαγώνου. Από την εφαρμογή του θεωρήματος του Πτολεμαίου στο κανονικό πεντάγωνο βρίσκουμε ότι α=β/ϕ. Αρκεί να υπολογίσουμε το β από το δ. Παρατηρούμε ότι το τρίγωνο AΔZ είναι ορθογώνιο και από το Πυθαγόρειο θεώρημα έχουμε ότι β2=δ2γ2, όπου γ=δ/(2ϕ).

Ο Κοπέρνικος, διαβάζοντας το έργο του Πτολεμαίου συνοψίζει πως "αν είναι γνωστή η διάμετρος του κύκλου, τότε μπορεί να υπολογιστεί η πλευρά ενός εγγεγραμένου πολυγώνου, αν αυτό είναι τρίγωνο, τετράγωνο, πεντάγωνο, εξάγωνο και δεκάγωνο". Πρότυπο:Clear

Εφαρμογές σε τριγωνομετρικές ταυτότητες

Έστω ένας κύκλος διαμέτρου 1 και εγγεγραμμένο ορθογώνιο τρίγωνο, όπου η μία κάθετη πλευρά του να είναι α και η απέναντι οξεία γωνία A^. Τότε sinA=α/1, δηλ. αριθμητικά η χορδή α ταυτίζεται με το ημίτονο της εγγεγραμμένης γωνίας A^ που βαίνει στο τόξο της χορδής α.

Εγγράψιμο τετράπλευρο ABΓΔ με α=sin(θ1).

Θεωρούμε ένα εγγεγραμμένο τετράπλευρο ABΓΔ, με πλευρές α,β,γ,δ. Επίσης θ1 είναι η εγγεγραμμένη γωνία που βαίνει στο τόξο της χορδής α και όμοια οι θ2,θ3,θ4. Εφαρμόζοντας το θεώρημα του Πτολεμαίου και χρησιμοποιώντας τη σχέση α=sinA, λαμβάνουμε την τριγωνομετρική μορφή του θεωρήματος του Πτολεμαίου:

sinθ1sinθ3+sinθ2sinθ4=sin(θ1+θ2)sin(θ2+θ3)

Έχουμε ότι θ1+θ2+θ3+θ4=180, έτσι sin(θ1+θ2)=sin(180(θ3+θ3))=sin(θ3+θ4), δηλ. για τη χορδή AΓ μπορούμε να θεωρήσουμε είτε την θ1+θ2 ή τη θ3+θ4. Πρότυπο:Clear

Tο Πυθαγόρειο θεώρημα

Αν θ1=θ3 και θ2=θ4, τότε η εφαρμογή της τριγωνομετρικής μορφής του θεωρήματος του Πτολεμαίου δίνει

sin2θ1+sin2θ2=sin2(θ1+θ2) με θ1+θ2+θ1=θ2=180 ή θ1+θ2=90.

Άρα προκύπτει ότι η τριγωνομετρική μορφή του Πυθαγόρειου θεωρήματος

sin2θ1+cos2θ1=1.

Πρότυπο:Clear

O νόμος των συνημιτόνων

Ο Νόμος των συνημιτόνων.

Έστω ένα ισοσκελές τραπέζιο με β=δ και βάσεις τις α και γ. Τότε οι διαγώνιες AΓ=BΔ και γ=α2x, όπου x=βcos(θ2+θ3). Εφαρμόζοντας το θεώρημα του Πτολεμαίου, έχουμε ότι:

αγ+βδ=AΓBΔαγ+β2=AΓ2α(α2βcos(θ2+θ3))+β2=AΓ2α2+β22αβcos(θ2+θ3)=AΓ2.

Πρότυπο:Clear

Υπολογισμός ημιτόνου αθροίσματος γωνιών

Στην ειδική περίπτωση όπου:

θ1+θ2=θ3+θ4=90

έχουμε ότι sinθ1=sin(90θ2)=cos(θ2), όμοια sinθ4=cosθ3 και sin(θ1+θ2)=sin(90)=1. Εφαρμόζοντας πάλι την τριγωνομετρική μορφή του θεωρήματος του Πτολεμαίου:

sinθ1sinθ3+sinθ2sinθ4=sin(θ1+θ2)sin(θ2+θ3).

Από όπου προκύπτει:

cosθ2sinθ3+sinθ2cosθ3=1sin(θ3+θ2),

που είναι ο τύπος για το ημίτονο του αθροίσματος δύο γωνιών. Πρότυπο:Clear

Υπολογισμός ημιτόνου διαφοράς γωνιών

Στην ειδική περίπτωση που θ1=90 έχουμε ότι sinθ1=sin90=1, θ2+θ3+θ4=90, sinθ4=sin(90(θ2+θ3))=cos(θ2+θ3), sin(θ1+θ2)=sin(90+θ2)=cosθ2. Εφαρμόζοντας την τριγωνομετρική μορφή του θεωρήματος του Πτολεμαίου:

sinθ1sinθ3+sinθ2sinθ4=sin(θ1+θ2)sin(θ2+θ3)
sinθ3+sinθ2cos(θ2+θ3)=cosθ2sin(θ2+θ3)
sinθ3=sin(θ2+θ3)cosθ2cos(θ2+θ3)sinθ2

Αν είναι θ2+θ3=θ5 τότε

sin(θ5θ2)=sinθ5cosθ2cosθ5sinθ2,

που είναι ο τύπος για το ημίτονο της διαφοράς δύο γωνιών.

Αυτό είναι το τρίτο θεώρημα στη Μαθηματική σύνταξις και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό του sin6 ως εξής: sin(3630)=sin36cos30cos36sin30, από όπου για το κανονικό πεντάγωνο μπορεί να υπολογιστεί το cos36=δ/(2α)=ϕ/2. O υπολογισμός του sin6 ήταν ένα σημαντικό βήμα για τη δημιουργία πίνακα χορδών. Πρότυπο:Clear

Υπολογισμός συνημιτόνου αθροίσματος γωνιών

Αν θ3=90, τότε sinθ3=1, θ1+θ2+θ4=90, sinθ1=sin(90(θ2+θ4))=cos(θ2+θ4), sin(θ1+θ2)=sin(90θ4)=cosθ4, sin(θ2+θ3)=sin(θ2+90)=cos(θ2).

Εφαρμόζοντας την τριγωνομετρική μορφή του θεωρήματος του Πτολεμαίου:

sinθ1sinθ3+sinθ2sinθ4=sin(θ1+θ2)sin(θ2+θ3)
1cos(θ2+θ4)+sinθ2sinθ4=cosθ4cosθ2
cos(θ2+θ4)=cosθ2cosθ4sinθ2sinθ4.

Αυτό είναι το πέμπτο θεώρημα στη Μαθηματική σύνταξις του Πτολεμαίου και έχει την ίδια αρίθμηση στο De Revolutionibus Orbis του Κοπέρνικου. Πρότυπο:Clear

Ιστορική αναφορά

Το θεώρημα του Πτολεμαίου, από ότι καταφαίνεται από τα πορίσματα, έδωσε στους Αρχαίους Έλληνες ένα εξαιρετικά ευέλικτο εργαλείο. Παρά τη μικρότερη επιδεξιότητά του απ΄τον σημερινό μας τριγωνομετρικό συμβολισμό, ο γνώστης της εποχής εκείνης μπορούσε να υπολογίσει ακριβείς πίνακες χορδών, που αντιστοιχούν στους πίνακες ημιτόνων της εποχής μας. Τέτοιους πίνακες σχημάτισε ο Ίππαρχος ο Νικαιεύς τρεις αιώνες πριν τον Πτολεμαίο, άρα πρέπει να γνώριζε το θεώρημα και τα πορίσματά του. Τέσσερις γενιές πιο πριν από αυτόν, ο Τιμόχαρις ο Αλεξανδρεύς (320-280 π.Χ.) συνέταξε κατάλογο αστέρων. Αν, όπως φαίνεται πιθανό, η σύνταξη τέτοιων καταλόγων χρειάζεται το θεώρημα του Πτολεμαίου, τότε οι απαρχές του θεωρήματος χάνονται πίσω στο χρόνο. Είναι το 2ο θεώρημα του Κοπέρνικου στο έργο του De Revolutionibus Orbis.

Η ανισοτική σχέση του Πτολεμαίου

Πρότυπο:Μαθηματικό θεώρημα Πρότυπο:Μαθηματική απόδειξη

Γενικεύσεις

Γενίκευση του θεωρήματος του Πτολεμαίου είναι το θεώρημα Casey. Πρότυπο:Clear

Δείτε επίσης

Περαιτέρω ανάγνωση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ελληνικά άρθρα

Ξενόγλωσσα άρθρα

Παραπομπές

Πρότυπο:Τετράπλευρο

Πρότυπο:Authority control Πρότυπο:Portal bar