Ξενικό οξύ

Το ξενικό οξύ ή διοξοδιυδροξυξένο είναι χημική ένωση του ξένου (Xe), ενός ευγενούς αερίου, που σχηματίζεται με τη διάλυση τριοξειδίου του ξένου (XeO₃) σε νερό (H₂O):

$\mathrm{X}\mathrm{e}{\mathrm{O}}_{\mathrm{3}}\mathrm{+}\mathrm{4}{\mathrm{H}}_{\mathrm{2}}\mathrm{O}\stackrel{}{\to }{\mathrm{H}}_{\mathrm{2}}\mathrm{X}\mathrm{e}{\mathrm{O}}_{\mathrm{4}}\mathrm{\rightleftarrows }\mathrm{[}\mathrm{H}\mathrm{X}\mathrm{e}{\mathrm{O}}_{\mathrm{4}}{\mathrm{]}}^{\mathrm{-}}\mathrm{+}{\mathrm{H}}^{\mathrm{+}}$

Είναι πολύ ισχυρό οξειδωτικό αντιδραστήριο και η διάσπασή του είναι επικίνδυνη, αφού απελευθερώνει (σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα) μεγάλες ποσότητες αερίων προϊόντων: ξένο, διοξυγόνο (O₂) και όζον (O₃).

Η ύπαρξή του υποτέθηκε το 1933 από τον Λίνους Πάουλινγκ (Linus Pauling). Χρησιμοποιείται ως οξειδωτικό αντιδραστήριο στην Οργανική Χημεία.