Ολοκλήρωμα του Ντουχάμελ

Από testwiki
Αναθεώρηση ως προς 16:15, 20 Μαρτίου 2025 από τον imported>Projethomere (Νέα σελίδα: Στη θεωρία της ταλάντωσης, το '''ολοκλήρωμα του Ντουχάμελ'''<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20070517171933/http://tosio.math.toronto.edu/wiki/index.php/Duhamel's_formula|title=Duhamel's formula - DispersiveWiki|ημερομηνία=2007-05-17|website=web.archive.org|accessdate=2025-03-19}}</ref><ref>{{Cite journal|title=Generalization of Duhamel's integral to multi-degree-of-freedom sys...)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Στη θεωρία της ταλάντωσης, το ολοκλήρωμα του Ντουχάμελ[1][2] είναι ένας τρόπος υπολογισμού της απόκρισης γραμμικών συστημάτων[3] και δομών σε αυθαίρετες χρονικά μεταβαλλόμενες εξωτερικές διαταραχές.

Εισαγωγή

Ιστορικό

Η απόκριση ενός γραμμικού, ιξωδώς αποσβεσμένου συστήματος ενός βαθμού ελευθερίας (SDOF) σε μια χρονικά μεταβαλλόμενη μηχανική διέγερση p(t) δίνεται από την ακόλουθη συνήθη διαφορική εξίσωση δεύτερης βαθμού[4][5]

md2x(t)dt2+cdx(t)dt+kx(t)=p(t)

όπου m είναι η (ισοδύναμη) μάζα, x συμβολίζει το πλάτος της ταλάντωσης, t τον χρόνο, c τον συντελεστή ιξώδους απόσβεσης και k τη δυσκαμψία του συστήματος ή της δομής.

Αν ένα σύστημα αρχικά βρίσκεται στη θέση ισορροπίας του, από όπου ασκείται πάνω του μια μοναδιαία ώθηση τη στιγμή t=0, δηλαδή p(t) στην παραπάνω εξίσωση είναι μια συνάρτηση δέλτα Ντιράκ δ(t), x(0)=dxdt|t=0=0, τότε επιλύοντας τη διαφορική εξίσωση μπορούμε να πάρουμε μια θεμελιώδη λύση (γνωστή ως συνάρτηση μοναδιαίας παλμικής απόκρισης)

h(t)={1mωdeςωntsinωdt,t>00,t<0

όπου ς=c2km ονομάζεται λόγος απόσβεσης του συστήματος, ωn=km είναι η φυσική γωνιακή συχνότητα του συστήματος χωρίς απόσβεση (όταν c=0) και ωd=ωn1ς2 είναι η γωνιακή συχνότητα όταν λαμβάνεται υπόψη το φαινόμενο της απόσβεσης (όταν c0). Εάν ο παλμός συμβαίνει στο t=τ αντί για t=0, δηλαδήp(t)=δ(tτ), η κρουστική απόκριση είναι

h(tτ)=1mωdeςωn(tτ)sin[ωd(tτ)]tτ

Συμπεράσματα

Θεωρώντας την αυθαίρετα μεταβαλλόμενη διέγερση p(t) ως υπέρθεση μιας σειράς παλμών:

p(t)τ<tp(τ)Δτδ(tτ)

τότε είναι γνωστό από τη γραμμικότητα του συστήματος ότι η συνολική απόκριση μπορεί επίσης να αναλυθεί στην υπέρθεση μιας σειράς παλμικών αποκρίσεων:

x(t)τ<tp(τ)Δτh(tτ)

Αφήνοντας Δτ0, και αντικαθιστώντας την άθροιση με ολοκλήρωμα, η παραπάνω εξίσωση είναι αυστηρά έγκυρη

x(t)=0tp(τ)h(tτ)dτ

Η αντικατάσταση της έκφρασης του h(t-τ) στην παραπάνω εξίσωση οδηγεί στη γενική έκφραση του ολοκληρώματος του Ντουχάμελ

x(t)=1mωd0tp(τ)eςωn(tτ)sin[ωd(tτ)]dτ

Μαθηματική απόδειξη

Η παραπάνω δυναμική εξίσωση ισορροπίας SDOF στην περίπτωση p(t)=0 είναι η ομογενής εξίσωση:[6]

d2x(t)dt2+c¯dx(t)dt+k¯x(t)=0, όπου c¯=cm,k¯=km

Η λύση αυτής της εξίσωσης είναι:

xh(t)=C1e12(c¯+c¯24k¯)t+C2e12(c¯+c¯24k¯)t

Η αντικατάσταση: A=12(c¯c¯24k¯),B=12(c¯+c¯24k¯),P=c¯24k¯,P=BA οδηγεί στο:

xh(t)=C1eBt+C2eAt

Μία μερική λύση της μη ομοιογενούς εξίσωσης: d2x(t)dt2+c¯dx(t)dt+k¯x(t)=p¯(t), όπου p¯(t)=p(t)m θα μπορούσε να προκύψει με τη μέθοδο Λαγκράντζιαν για την εξαγωγή μερικής λύσης μη ομοιογενών συνήθων διαφορικών εξισώσεων.

Η λύση αυτή έχει τη μορφή:

xp(t)=p(t)¯eAtdteAtp(t)¯eBtdteBtP

Τώρα αντικαθιστώντας:p(t)¯eAtdt|t=z=Qz,p(t)¯eBtdt|t=z=Rz,όπου x(t)dt|t=z είναι η παράγουσα του x(t) που υπολογίζεται στο t=z, στην περίπτωση z=t αυτό το ολοκλήρωμα είναι η ίδια η παράγουσα, δίνει :

xp(t)=QteAtRteBtP

Τέλος, η γενική λύση της παραπάνω μη ομοιογενούς εξίσωσης παριστάνεται ως εξής:

x(t)=xh(t)+xp(t)=C1eBt+C2eAt+QteAtRteBtP

με χρονική παράγωγο:

dxdt=AeAtC2BeBtC1+1P[Qt˙eAtAQteAtRt˙eBt+BRteBt], where Qt˙=p(t)eAt,Rt˙=p(t)eBt

Για να βρεθούν οι άγνωστες σταθερές C1,C2, θα εφαρμοστούν μηδενικές αρχικές συνθήκες:

x(t)|t=0=0:C1+C2+Q01R01P=0C1+C2=R0Q0P
dxdt|t=0=0:AC2BC1+1P[AQ0+BR0]=0AC2+BC1=1P[BR0AQ0]

Τώρα συνδυάζοντας και τις δύο αρχικές συνθήκες μαζί, παρατηρείται το επόμενο σύστημα εξισώσεων:

C1+C2=R0Q0PBC1+AC2=1P[BR0AQ0]|C1=R0PC2=Q0P

Η αντίστροφη αντικατάσταση των σταθερών C1 και C2 στην παραπάνω έκφραση για x(t) δίνει:

x(t)=QtQ0PeAtRtR0PeBt

Αντικαθιστώντας τα QtQ0 και RtR0 (η διαφορά μεταξύ των αρχικών τιμών σε t=t και t=0) με ορισμένα ολοκληρώματα (με μια άλλη μεταβλητή τ) θα αποκαλύψουμε τη γενική λύση με μηδενικές αρχικές συνθήκες, δηλαδή:

x(t)=1P[0tp¯(τ)eAτdτeAt0tp¯(τ)eBτdτeBt]

Τέλος, αντικαθιστώντας c=2ξωm,k=ω2m, Κατά συνέπεια c¯=2ξω,k¯=ω2, όπου ξ<1 αποδίδει:

P=2ωDi,A=ξωωDi,B=ξω+ωDi, όπου ωD=ω1ξ2 και i είναι η φανταστική μονάδα.

Αντικαθιστώντας αυτές τις εκφράσεις στην παραπάνω γενική λύση με μηδενικές αρχικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας τον εκθετικό τύπο του Όιλερ, θα ακυρώσουμε τους φανταστικούς όρους και θα αποκαλύψουμε τη λύση του Ντουχάμελ:

x(t)=1ωD0tp¯(τ)eξω(tτ)sin(ωD(tτ))dτ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δείτε επίσης

Βιβλιογραφία

Παραπομπές

Πρότυπο:Reflist

Πηγές

Πρότυπο:Portal bar Πρότυπο:Authority control